"Ben sana bir çocuk veremedim Devran. Bu duygudan seni nasıl mahrum edeyim ki ben? Bunun vicdan azabını nasıl ömür boyu omuzlarımda taşıyayım?" Kocasının dudakları usulca kondu boynunun girintisine. "Dilşad.." Gözlerini hüzünle kırpıştırdı genç kadın. "Bu sızı benim ruhuma kazındı artık. Her gün, her bir ağızdan dinleyerek işledi kalbime.-" Derin bir nefes aldı titreyerek. Belindeki kollar daha çok sıkılaşırken devam etti gecenin hüznüne eşlik etmeye. "Evlen Devran. Evlen ki babalık duygusuna hasret kalma ömür boyu." Benim gibi bu sızıya mahkum olma sende.. *** Dilşad ŞAHİNBEY & Devran Oğuz ŞAHİNBEY ?YAYINLAMA TARİHİ: 14.08.2021? ❌Yetişkin İçerik ( Dikkate alarak başlayınız.) - Tanıtım bölümü ile sınırlı kalacaktır. ( diyip de bölüm atan ben..) - Kitap aktif hale geldiğinde yetişkin içerik kapsayan bölümler gelecektir.(+18) Bunu dikkate alarak okumanız rica olunur. -R.E kitapları-SIZI? -

Ölüm nedir? Dönüşü olmayan bir yolculuk. Peki ya aşk nedir? Gençliğimi mahveden duygu. Ben, onun gözlerine baktığımda dönüşü olmayan bir yolculuğun içine girdim, gençliğimi hatta hayatımı mahvettiğimin farkında bile olmadan. Usul usul, benden bağımsız büyüdü hislerim. O ise her şeyin farkındaydı, yine benim haberim yoktu. Ona olan sevgimin yalan olduğunu anlamıştı. Evet, doğruydu. Ama sonrasında gerçek olacağını bilseydim, kendimi böyle bir yalanın içine atar mıydım? O aklını dinledi, keşke ben de aynısını yapabilseydim. Bu kadar acı çekmezdim. Şimdi bir uçurumun kenarındayım. Ya kalbimi dinleyip atlayacağım, ya da aklımı dinleyip yoluma bakacağım. Bir adım daha attım, ölüme biraz daha yaklaştım. Kafamı kaldırıp gökyüzünde parlayan yıldızlara son kez baktım. Benim gözlerim de eskiden onlar gibi parlıyordu, şimdi ise gölgeler vardı. ''Ne yazık... Gözlerim parlardı zifiri karanlıkta, şimdi beni göremezsin gün ışığında...'' Rüzgar yüzüme vuruyordu, aklımdan geçen şarkıyı mırıldanırken gözümden bir damla yaş süzüldü. Elimin tersiyle sildim, bakışlarımı gökyüzünden çektim ve aşağı bakmaya başladım. Deniz dalgalıydı. Dalgalar kayalıklara çarpıyordu. Bir adım daha attım. Deniz resmen kendine çekiyordu beni. Gözlerimi kapadım, kollarımı açıp yüzüme vuran rüzgarı karşıladım. Tam atlayacakken birisi beni kendine doğru çekti, güvenli alanına. Gözlerimi açmaya korktum. Beni sıkı sıkı tuttu, bir şeyler söylerken tek hissettiğim kokusuydu. Onun kokusu. Kulağıma eğilip fısıldadı: ''Benden o kadar kolay gidemezsin.'' Nefes almayı unuttum.

Doğduğu günden beri gün yüzü görmemiş, babası tarafından acılara mahkum edilmiş bir kadın LAVİN KARAN... Doğduğu günden beri yalanlar üzerine büyütülmüş, küçüklüğünde acı gerçeklerle yüzleşmiş olan adam ULAŞ ARSLANOĞLU... Ve geçmişte yaşanılan gerçekler, ikisininde hayatında büyük yaralar açan gerçekler! İkisininde yaşadıkları acılar ve kaderlerini birleştiren yaşanmışlıklar... Bakalım iki genç birbirlerinin yaralarını sarabilecek mi, yoksa daha derin izler mi bırakacaklar yaralarında. Uzun bir hikayeye başlıyoruz; Keyifli okumalar... Şiddet ve küfür içerir. Başlangıç tarihi:07/04/2022 Bir diğer yazarımız:@Elanurttr123

(DEVAM EDİYOR) (💢İsim değişti💢) (💢KAPAK DEĞİŞECEKTİR💢) "Eski ismi 'BİR AŞK SAYFASI'idi" ***************************************** Hayatını ailesi ve küçüklükten beri arkadaş olduğu üç kız kardeşi ile sürdüren bir kız. Hayatını sadece annesi ve 4 arkadaşıyla sürdüren bir adam. Ölen kardeşine çok benzeyen bir kıza tutulmuştu adam, fakat kıza bunu söyleyemiyordu. Onu kaybetmek istemiyordu çünkü aşık olmuştu bir kere. Kız adamın aslında kim olduğunu bilmeden sevebilmişti fakat aslını öğrenince de yapacağı bir şeyi yoktu. O da aşık olmuştu çünkü. ***************************************** 💥Tabi bunları ilerleyen bölümlerde göreceksiniz.💥 Başlama tarihi; (02.06.2020)

Bir Adam, bir kadına ne kadar yardım edebilir. ya da bu yardım maddi bir yardım mı olur? yoksa manevi mi? Peki bir adam, bir kadını aşkıyla iyileştirebilir mi? Galiba oldu... Ben Asya Özüm'ü hayata geri çevirebilmek için çok çalışan bir adam girdi galiba hayatıma... Ve canımdan bir parça olan diğer 4 adam... Peki hayatımın hangi kısmı gerçek... yalanlar hiç bitmeyecek mi? Gösterilen yalan sevgiler, davranışlar ne zaman bitecek? Hadi birde benim hikayemi okuyalım da, kendi yaşamınıza dua edin...

Nereden bilebilirdim, hayatımın altüst olacağını? Nerden bilebilirdim, bundan sonra hayatımın kökten değişeceğini? Bilemezdim. Bilemedim de. Araf ben sana dair her şeyi unuttum mu?" Gözlerime öyle baktı ki bir anlam veremedim. Ama acının geriye bıraktığı hüzüne benziyordu. Bakışlarını tabağına indirip usulca başını olumlu anlamda salladı. "Nasıl olurda sadece sana ait olanları unuturum ben? Bunu bana biri yaptı dimi? Çünkü başka türlüsü imkânsız." Bir bilinmezliğin ve geçmişten kalanların hikayesi... "Hatırladın." Diye duygulu bir sesle mırıldandı. "Hatırladım sevgilim." Gözlerim dolu doluydu. Sanırım ucu bucağı olmayan bir uçurum kenarında sevdaya tutulmuştum. ... İçinde her duyguyu barındıran, ne kadar hüzünlü olsada bi o kadar da eğlenceli ve de komik bir hikaye sizleri bekliyor. BU KİTAPTAKİ HER ŞEY HAYAL ÜRÜNÜDÜR! !!!!!!!!!!! İlk bölümler diğer bölümlere kıyasla haliyle farklı olduğu için sizden tek ricam yargılamadan okumanız. Yaşanan her bir olayın açıklamasını diğer bölümleri okuduğunuzda göreceksiniz. :) :)

"Uzak duracağım dedim, dokunmayacağım dedim ama yapamıyorum" Asil, başını eğip burnunu genç kızın boynuna gömdüğünde derin bir nefes aldı. "Kokun zehir gibi içime işliyor, canımı yakıyor ama her defasında da solumak istiyorum." 'Sevdan Bir Ateş adlı kurgunun ikinci kitabıdır. Biri okumayan bu kitabı rahatlıkla okuyabilir. Çünkü oradan tanıdığımız Asil Karabey' in hikayesini okuyacağız' *Yayınlandığı Tarih 4 Mayıs 2019*

"Bu senin düğün istemeyen halin miydi?" diye sordu Yavuz duruşunu bozmadan. Nefesini düzene sokmaya çalışan İnci "Sana nikahı bastım diye dans ettim bu kadar, evet." dedi dalga geçerek. Bir şey söylemedi Yavuz. Önündeki su dolu şişeye uzanıp bardağına doldurdu, fakat doldurduğu suyu eline alamadan İnci'nin bardağı kapıp kafasına dikmesiyle sabırla yutkundu. "Sen nasıl bir manyaksın ben anlamadım ki!" Güldü İnci. "Nasıl bir manyak olduğumu çözebileceğin kadar kalmamayı umut ediyorum hayatında." diye yanıtladı Yavuz'u. Bedeninin duruşunu bozmadan boynunu çevirip kıza kısa bir bakış attı Yavuz. "Bir yerde kalabilmen veya ayrılabilmen için orada olman gerekir. Sen benim hayatımda değilsin." dedi ters sesiyle. Kıkırdayarak bardaktaki sudan biraz daha içip "E süper o zaman." diyerek ayağa kalktı İnci. "Hadi burada uslu uslu oturmaya devam et sen."

"Canını yakmak istemiyorum ama beni zorluyorsun." Yanaklarımdan bir yaş süzüldü. "Senden nefret ediyorum." Kolumdan tutmayı bırakıp bedenimi hızla bedenine hapsetti. Kollarının arasında küçücük kalmıştım. "Biliyorum ve senin de bilmen gerek." Gözleri yüzümü yavaşça inceledi, irislerinde duygudan eser yoktu. Hep böyleydi. "Seni asla bırakmayacağım." • TAMAMLANDI✔

"Öldürün o zaman." Duyduğum sert ve soğuk sesle irkildim. Sanki normal bir şeymiş söylüyormuş gibi bir çırpıda söylemişti. Bunların bana yardım etmelerini beklerken daha tehlikeli çıkmışlardı. Ölüm emri verilen adama bakıp vicdanımın sesine engel olarak usulca geldiğim yoldan geri döndüm. Yanlarından birkaç metre uzaklaşmışken bir silah sesi duydum. Bağırmamak için kendimi tutarak korku dolu gözlerimi adamlara çevirdim. Az önce ölüm emri verilen adam başından akan kanla yerde cansız bir şekilde yatıyordu. Diğerleri de başında hâlâ bir şeyler konuşmaya devam ediyorlardı. Yerdeki ölü adama bakıp kaldım. Hiç acımadan, bir saniye bile düşünmeden öldürmüşlerdi adamı. "Sen de kimsin?" Birinin beni fark etmesiyle hepsi bir anda bana döndü ama ben sadece az önce ölüm emrini veren adamın soğuk gözlerine baktım. "Ben şey..." Sustum. Söyleyecek bir şey bulamadım. Karanlıktan dolayı yüzlerini net olarak göremedim. "Sen ne?" dedi, bana doğru bir adım attı. Eş zamanlı olarak geri gittim. Bir saniye olsun bakışlarını benden çekmezken yutkundum. "Ben hiçbir şey görmedim." Tek kaşı kalktı. "Bizi mi izliyordun?" Korkuyla birkaç adım daha geri gittim. "Öyle bir amacım yoktu." Yine bana doğru bir adım attı. Korkudan tüm bedenim titremeye başladı. "Ne amacın vardı?" Cevap vermek istedim ama söyleyecek bir şey bulamadım. Tek istediğim şey şu an buradan kaçıp gitmek. Gözlerim adamın elindeki silaha kaydı. Bu daha çok korkmama neden olurken daha fazla durmanın bana bir faydası olmayacağına kanaat getirdim ve koşarak yanlarından uzaklaştım. "Yakalayın şunu!" Arkamdan bağırdı. Bunu duymak daha hırslı bir şekilde koşmama neden oldu. Resmen başımdaki bela birken iki olmuştu. Koskoca ormanda bir mafyadan kaçarken bir başkasının kucağına düşmüştüm.