Manolya ✓
"Ölü bir manolya." Yıl, 1950 Genç bir terzi, Görme engelli bir müşteri.
"Gece zihnime çöktüğünde, beni o güzel gülüşün esir aldı Elfida." Fısıldadım dudaklarına. O ise, o güzel bakışları ile baktı gözlerime. "Bana neden Elfida diyorsun Teğmen?" Ellerimi saçlarına attım. "Çünkü sen benim, feda ettiğim tek insansın Taehyung."
"Geçmiş damarlarıma bir zehir gibi dolandığından beri, karanlıktaydım. Sonra sen geldin kalbime, evime, yatağıma ve geleceğime..." kim seokjin üniversiteli bir uyuşturucu baronu, kim taehyung yaralı bir dans öğrencisi.
"Ne çok yakışırsın fırçamın ucuna, ne güzel durur kalemimin kömürü çizgilerinde." Resim fakültesi öğrencisi kim seokjin, dans bölümü öğrencisi kim taehyung.
"Ama Seokjin biliyorsun ki, sen ve ben kutsal kitabın günahkâr diye nitelendirdiği şehvet kırıntılarıyız. Onca ayetin içinden ben, yine sana inandım ve seni seçtim."
"Bebeğim biliyorsun benim sınırlarım yok." Demişti elleri kollarım da gezerken. "Benim sınırlarım senin deliğinin kapladığı alan."
"Koma cehennem ateşlerinden kaynıyor, cennet yağmurları kadar serin hissettiriyordu."
Taejin arasında geçen bütün olaylar, fotoğraflar kitapta gerçek ve fotoğraflı şekilde bulunur. Olayların hepsi gerçek ve yaşanmıştır.
Hiç başka birinin yerine geçtiğinizde, size sunulacak kırmızı oda'da zevk çığlıkları atacağınızı düşündünüz mü?
"Uzak bile olsak, seni yanımdaymışsın gibi seviyorum. Öyle gerçek, öyle dokunurcasına..."