Bilmeniz gereken en önemli şey ; Aşkın bir son kullanma tarihi veya tarifi yoktur. ****** "Başlarda senden hoşlanmaktan korktum, sonra sana aşık olmaktan. Şimdiyse seni kaybetmekten korkuyorum. " Ya kalbin başından beri ona atıyorsa? ****** Bu sıradan bir aşk hikâyesi değil. Okuyunca anlayacaksınız..

Ellerini göğsünün üzerinde bağlamış,sessizce bavulumu hazırlamamı izliyordu.Acı çekiyordum,hemde daha önce hiç çekmediğim kadar. "Eminmisin?"diye sordu. O ana kadar bütün serin kanlılığımla gözyaşlarımı tutmuş,bir damla gözyaşı akıtmamıştım.Ama bu soru,tamamen dağıtmıştı beni.Kirpiklerimi kırpmadan dökülüyordu yaşlar. Kendimi engelleyemiyordum.Yanına yaklaşıp burnunun dibine kadar girdim.Gözlerinin içine bakarak,"Şimdi neden bunu soruyorsun?Sen beni istemiyorsun ki!"dedim. Gözlerini kapattı."Beni hiç kalbine sordun mu?"diye cevap verdi ve gözlerini açtı. "Kalbime sormama gerek yok,aklımı kullanabiliyorum."dedim ve bavulumu alıp kapıya yöneldim. Tam yanından geçerken, "Bu kapıdan çıkarsan,bir daha geri dönemezsin."dedi. Olduğum yerde durdum, birkaç saniye bekledim,yüzüne bile bakmadan "ELVEDA"deyip dışarıya çıktım.

Koca gözlükleri, hafif kilosu ve yüzündeki çiller yüzünden sürekli hor görüldü. Etrafında olan insanlar sürekli ona alaycı bakmış ve her zaman arka plana atmıştı. Zaten o da çok umursamıyordu. Ailesi tarafından verilen genleri taşımak zorunda olduğu için, kendisine lanet etmekten başka ne yapabilirdi ki? Bu surata kimse aşık olmaz ve sevemezdi. Hele apartmanda oturan yakışıklı çocuk, asla! Fakat onun içi ve ruhu çok güzeldi. Hayvanlara düşkün ve merhametliydi. Belki de asla beni sevemez dediği insan, onun hayalini kuruyordu. Kim bilebilirdi ki? Bu kız kim mi? Almira KOÇ! ### Uzun boyu, hafif çekik gözleri ve estetikli gibi duran burnu ile şahane bir görünüşe sahipti. Etrafında bir çok güzel kız olmasına rağmen, aradığını bulamıyor ve sadece gönül eğlendiriyordu. Oysa taşındığı apartmanda, onu hiç umursamayan gözlüklü ve çilli kız onu şaşırtmıştı. Fazla güzel görünmese dahi, kendisine bakınca iç geçirmesini istemişti. Fakat beklediği gibi olmadı, suratını ekşitti ve kucağında duran kedisi ile oradan ayrıldı. Bir idda ile başlayan olayın sonu, nereye varacaktı? Kim bilebilir ki? Bu adam kim mi? Hakan KAYA! :)

Zorlu yollar Birbirinden farklı düşmanlar Aşkla atan iki kalp Herşeye rağmen yaşanılan bir hayat Gelin serife ve mustafanin birbirlerine kavuşma hikayesine bir göz atalım eminimki okuduğunuza hiç pişman olmayacaksınız... "Siz sayın serife ünsal hanım hastalıkta sağlıkta ölüm sizi ayirincaya kadar mustafa beyi kocaliga kabul ediyormusunuz? " Küçük selda heycanla "Evet evet ediyor ediyorsun dimi anne " dedi herkes seldanin söyledikleriyle kahkaha atmışlardı. Serife kızına bakarak bütün sevinciyle "Eveeeeeeet " dedi....

Annesinin ölmesiyle 7 yasindan beri görmediği babasiyla yasamak zorunda kalan selen ve annesi tecavüze ugrarken ölen berkin aşkı ne kadar zor olabilir ki ???

Kendini Afyon'un ufak bir köyüne kapatmış başarılı bir doktor; Pelin! Kabuğundan mecbur çıkarak İstanbul'a dönmek zorunda kalır ve hayatı bir daha asla eskisi gibi olmayacaktır çünkü yürüdüğü yolun kontrolünü bir kez elinden kaçırmıştır... İnsanlara güvenmeyen kendini bir çok kişiden soyutlamış başarılı bir iş adamı; Hakan! Yaşadığı karanlık dünyadan çıkmak istememektedir ve hayatının kontrolü her daim elindedir, o direksiyonu ise bırakmamakta kararlıdır. Hayat bu iki zıt karakteri birleştirirsen neler yaşayacaklar gelin hep birlikte görelim❤️❤️❤️ Başlangıç tarihi: 07.06.2017

Wattpaddeki ilk göz ağrım. Romantik bir aşk hikayesi :) Kız abi diyordu ona...Başka bir adamla evlenecekti ama bu onu sevmesine engel degildi. Hala tazeydi umudu...Belki de o deftere imzayı atmadan bitmeyecekti bu umut. Yine de kararlıydı bir ömür sevmeye, beklemeye... Bir adam en fazla nekadar sevebilir? Neleri feda edebilir? Dağhan, Betül için her şeyden vazgeçmişti. Emindi bir gün onu farkedeceginden. Kız evlilik hazırlığı yaparken delilikti bu içindeki bitmek bilmeyen umut. Aşkta bir delilikse en delisi oydu belki de... Başlama tarihi:21 şubat 2017 Bitiş tarihi:5 kasım 2017 Düzenlemesi tamamlanmıştır :)

Belki yanlışların içindeki tek doğruydu bizim hikayemiz. Belki yaşanmışlıkların içindeki yaşanmamışlıktı. Belki de o kadar acının içindeki umut ışığıydı. Bataktan aşka uzanan uçsuz bucaksız yoldu. Ama emin olduğum bir şey var; İnsan uçurumun kenarına varmadan kanatlanmaz...

Anne karnında koluna kordon dolaşmış bir kızın hikayesi . Tüm engellerine rağmen herşeyi başarmış ama çoğu zaman vazgeçmiş bir kız . Tek kolla hayatına devam eden , onu kimsenin seveceğini düşünmeyen. Kendini yalnız ve mutsuz bir kuyunun içinden çıkartan kişiye sükrediyordu İyiki diyordu ,iyiki "Beni böyle sevdi " "Ben Eksiğim benimle olmak istemezsin " dedi gözlerine bakarak mutsuz kız . Bir adım daha yaklaştı çocuk kıza " Biz birbirimizi tamamlamak için varız "