Davullar zurnalar kulağımda çınlarken bu deliliğin içinden nasıl kurtulacağımı düşünüyordum. Damatsız düğün yapıyorduk gelin buradaydı davetliler buradaydı olması gereken her şey yerli yerindeydi ama damat yoktu. Yüzümdeki duvak beni boğarken dayanamayıp hızla ayağa kalktım. Nefesim giderek sıklaşırken bir hışımla duvağımı açtım. "Yeterrrr!!!" Daha fazla bu saçmalığa tahammülüm yoktu. "Siz delirdiniz mi beni gelin diye getirdiniz oturttunuz buraya Fazıl Fazıl diye birini sayıklıyorsunuz güya damat, daha bir kere sesini bile duymadım böyle saçmalık mı olur?" Davul zurna sesi bıçakla kesilmiş gibi kesildi. Babam öfkeli gözlerle bana bakarken duvağımı başımdan sıyırıp masanın arkasından çıktım. Halay çekenlerin arasından geçip karanlığa karışmak istedim. "Dur orda İmran hatun!" Tüm alanı kaplayan sesle olduğum yerde kaldım. Karanlığın içinden çıkıp gelen adam önce gelin masasına uğrayıp çıkardığım duvağı aldı. Meydanın ortasına çivilenmiş bana sert adımla yürüyüp yüzümü örttü. "Tek sorun damatsa damat burda başka itirazın yoksa masaya geri dön" sesi itiraz istemez biçimdeydi. Ufak adımlarla masaya geçtiğim de kına da da nişanda da istemede de boş olan yanım doldu. Ya kalbim dolacak mıydı? #İmran #Fazıl #dönem #bey

"Senin sorunun ne biliyor musun Duru? Sen kaybetmekten korktuğun için hiç kazanmaya oynamıyorsun! Sadece savunmadasın. Sürekli!" Duru şaşkınlıkla ağzını açtı, "Ne saçmalıyorsun sen?" "Saçmalamıyorum!" Cihangir ellerini iki yana açtı. "Bak şu halimize! Kapıda senin onurunu korumak için bir adamı dağıttım, senin için dünyayı yakmaya hazırım ama sen bana 'teşekkür ederim' bile demiyorsun. Teşekkürü geçtim, bunu bir hakaret gibi algılıyorsun!" Cihangir ona doğru bir adım daha attı, Duru'nun kaçacak yeri kalmamıştı. Sırtı portmantoya değdi. "O kadar kabul etmiyorsun ki..." dedi Cihangir. "Bir hediyemi, bir yardımımı, ufacık bir desteğimi bile o kadar reddediyorsun ki... O kadar tek başına olmaya çalışıyorsun ki, senin yanında durmaya çalışmam bile sana sınırlarını aşıyormuşum gibi geliyor." Duru'nun gözleri doldu ama başını çevirdi. "Çünkü kararlarımı elimden alıyorsun!" "Hayır!" diye kükredi Cihangir. "Ben senin kararlarını elinden almıyorum, ben o kararların yükünü seninle sırtlamak istiyorum! Seni ileriye taşımaya çalışmam, sana bir marka kurmam, seni o dergiden çıkarmak istemem... Bunların hepsi seni kafese sokmak için değil Duru! Seni o kafesten çıkarıp hak ettiğin gökyüzüne koymak için!"

Tanıtım... Bir adam ki sevdiği kız uğruna tüm tabularını yıkmış. Bir kız ki tek bir bakışı koca adamı yakıp kavurmuş. Bu aşk hikayesi değil. Bu bir sevda hikayesi. Bu, kocaman bedeninde çocuk gibi, yaralı bir kalp taşıyan Devran ve sessiz, narin Çiçeğin hikayesi. ... Aldı sazı eline adam. Sessiz, sakin evinde yankılandı bağlamanın sesi. Vurdukça vurdu tellerine ama dilinden dökülmedi tek bir kelime. Yüreği kan ağlarken sustu dili. Aklı, kalbi tek bir ismi haykırırken sadece bağlamanın tellerine vurdu. Ah nasıl da yanıyordu kalbi, bir ufacık kız uğruna. Dudaklarında acı ama aynı zamanda güzel bir tebessüm yer ederken hislerinin tercümanı oldu saz. Dudaklarından Neşet babanın bir sozu dökülü verdi aniden. "Biz sevmekle yükümlüyüz. Kavuşmak mı? Onu ALLAH bilir. "

Tanıtım.. "Gönlüm hep seni arıyor neredesin sen , Neredesin sen , " Adamın tok sesi mekanın içinde yankılanırken , gözlerini kısmış elinde ki bağlamının tellerine vuruyordu. "Sinemde gizli yaramı kimse bilmiyor Hiçbir tabip şu yarama merhem olmuyor . " Onu dinleyen insanlar sesinin güzelliği kadar adamın etrafına yaydığı muazzam güçlü aurasına da kapılıp gidiveriyordu. Onu uzaktan izleyen biri daha vardı... Genç kadın yüzünde ki tebessüm ile uzaktan uzağa izliyordu , kalbini avuçlarının arasına bıraktığı bu adamı. Zaten onu hep böyle uzaktan uzağa izliyordu. Ateşe çekilen pervaneler gibi gün be gün onun ateşine çekilmiş ve yanıp kül olmuştu ama adamın onu gördüğü yoktu. Burada ki varlığından haberdar olduğundan bile emin değildi. Gerçi onun gibi bir adamın kendisine bakmasını beklemiyordu ama yanıyordu işte kadın , bu adamın aşkı , ses, bakışları ve kokusu onu yakıyordu . Her gün her gün yeniden doğup ölüyordu sanki Prometheus gibiydi. Onun gibi ölüp tekrar diriliyor ve ertesi gün tekrar ölüyordu ama onu öldüren bu adamın ta kendisiydi. Zaten en büyük imtihanları hep en sevdiklerimizden görmez miydik ? Ama sevdaydı bu , istese de - ki istemiyordu - vazgeçilmezdi ki bundan . Böylece kadın her gün her gün bu adamın aşkıyla yanıyordu . #romance katagorisinde 1. 🌺 (13.06.2019)

Yaralarımı sarar mısın. Unholy: Kutsal olmayan, dine aykırı. -

Gecenin geç saatlerinde bitirmesi gereken projesini hazırlayan Leyla'nın aldığı bir mesaj, tüm hayatını değiştirmek üzeredir. Bilinmeyen Numara O dosya bugün masamda olacaktı. Sabah ya dosya masamda olur, ya da masayı sana sokarım Siz Ne diyorsun lan sen?

Alina, uzun zamandır abisinin en yakın arkadaşına aşıktı. texting

İnsanlar, içindekileri kimseye anlatamadan mutlu görünmeye çalışırdı. Ama o içinde sakladıkları bir süre sonra içlerini çürütürdü. Onlarda birilerine anlatıp geçer sanırdı. Sahi anlatınca geçer miydi? Unutulur muydu yaşanılanlar? O da herşeyini anlatabileceği birini bulur muydu? Evet bulacaktı hem de hiç beklemediği bir anda karşısına çıkan adama anlatacaktı...

Eliana Mìa, katrandan kalbi olan yeraltı mafyasının yegâne adamına âşık oldu. Dokuz yıl boyunca her gün sabırla aşkını içinde sürdürüyorken duyduğu haber ile hayatı tersine döndü. Anlaşmalı evlilik ile hayatını birleştireceği adam, tahmin ettiği kişi olabilir miydi? ❝O karanlıklar içinde kalmış bir ay'dı. Ama ben her şeye rağmen içimdeki aşkın ışığıyla karanlık ay'ın aydınlık yüzü olacaktım.❞ 🎶 Mafya; acımasız, zalim, günahın özü, kötünün kendisi olur. Yalnızlık ile dostluk kurar. Bu adam mecbur kaldığı anlaşmalı evlilik yüzünden bütün doğrularını tek kalemde silip atabilir miydi? ❝Koca evde yalnız yaşamayı dert etmeyen bir adama dert etmeyi gerektiriyormuş gibi hissettiriyordu. Bu kadın ateşti. Hem yanar hem yakardı. Ben ise ilk defa ateşi hissetmek isteyen cahil bir adamdım.❞ ⚠️ (Rahatsız olabilecek okuyucuların dikkatine! Bu kitapta yetişkin içerik, yaş farkı ve olumsuz örnek vardır.) #TENEBRIS AMORES serisinin ilk kitabıdır.

Lütfen yorumlarda kendi kitabınızın reklamını yapmayın, gördüğüm an siliyorum. 7 yaşında taşındığı bu mahallede hayatının aşkını bulucağını nerden bilebilirdi ki? Özgür kızımız sessiz sakin (!) biri olduğu için oturduğu mahalleyi pek tanımazdı, haliyle ona hayran olan gencimizi hiçbir zaman fark etmedi. Özgür'ün değimiyle 'Dantelli bey' diye adlandırılan anonimimiz dayanamayarak puantiyeli pijaması olan genç kızımıza yazdı ve hikaye başladı. *** 05*********: Yağmur yağıyor, 05*********: Seller akıyor, 05*********: Komşu kızı puantiyeli pijamasıyla balkondan bakıyor. 05*********: Telefonuna bakıyor 05*********: Tipe bak dieğşeüstlsşfşdl