O gece yağan yağmur, yer ve göğün yerini değiştirmişti. O geceden sonra bir daha şafak sökmemeli, güneş doğmamalı, sabah olmamalıydı. O gece şafak söktü, güneş doğdu, sabah oldu. Olmamalıydı.
Ben Zümra Akça... Bu dünyadaki bütün acıları tadan, ufacık kalbinde sarılacak bir yara bırakmayan kadınım. Bu dünyadaki en hissiz olduğum kadar en hisli kadınım. Ben Zümra Akça. Toprak gözlü kadın. Toprak kokulu kadın. Toprak tenli kadın... Ruhu toprağa gömülmüş kadın. "Sen gerçekten ay ışığısın," dedi, gözlerime ba...