𝙋𝘼𝙉𝙏𝙃𝙀𝘼 𝙑𝙀 𝙋𝙀𝙏𝙍𝙊𝙑𝙄𝘾𝙃 𝙈İ𝙍𝘼𝙎𝙄 𝙎𝙀𝙍İ𝙎İ, İ𝙇𝙆 𝙆İ𝙏𝘼𝙋𝙏𝙄𝙍. {𝙀𝙩𝙠𝙞𝙡𝙚𝙧𝙞 𝙠üçü𝙠 𝙙𝙚 𝙤𝙡𝙨𝙖, 𝙍𝙤𝙢𝙚𝙤 𝙫𝙚 𝙅𝙪𝙡𝙞𝙚𝙩 𝙧𝙚𝙩𝙚𝙡𝙡𝙞𝙣𝙜'𝙙𝙞𝙧.} 🗝₊˚⊹ Rusya'nın, Romanov ailesine soyu dayanan en asil ailelerinden Petrovich'lerin son oğlu bir suikasta kurban gider. Yakov Petrovich'ten, öldürülen son Petrovich oğlanından 20 sene sonrasında ise, onun bir imparatorluğa çevirmek için uğraştığı örgüt kendi içerisinde bölünmüş, Çekya gücü yeniden ele almıştır. Panthea isimli uluslararası organizasyonun içerisinde, Rusya'nın söz hakkı azalmış ve babasının üretmek adına senelerini harcadığı formül artık tamamen İtalyan Cosa Nostra'sının eline geçmiştir. Her şeyin bittiğini sandıkları yerde, Petrovich'leri bir zehirin bu kadar da kolay öldüremeyeceğini anlayacaklardır. Çünkü Petrovich'ler zehiri gözlerinde ve yüreğinde taşır. Yakov aslında son Petrovich değildir ve Rodeon Kostyev ailesinin mirasını devam ettirecektir. "𝓑𝓲𝔃𝓭𝓮𝓷 𝓫𝓲𝓻𝓲𝓷𝓲 𝓼𝓮𝓿𝓶𝓮𝓴 𝓫𝓲𝓻 𝓲𝓭𝓪𝓶 𝓬𝓮𝔃𝓪𝓼ı 𝓿𝓮 𝓼𝓮𝓷 𝓸 𝓼𝓮𝓱𝓹𝓪𝔂𝓪 çı𝓴𝓶𝓪𝓴 𝓲ç𝓲𝓷 ç𝓸𝓴 𝓱𝓮𝓿𝓮𝓼𝓵𝓲𝓼𝓲𝓷." 🗝₊˚⊹ İsmim Rodeon, Rodya da derler. Dostoyevski'nin en ünlü romanı Suç ve Ceza'daki karakterin isminden geliyor. Tek bir harfi farklı, babam i harfini sevmediğinden olsa gerek onu e ile değiştirmiş. Ama sen bunu bilmiyorsun, sen benim ismimi bilmiyorsun. Ben ise, senin hakkında her şeyi biliyorum. Kimseye söylemediğin günahlarını ve herkesten sakladığın armağanlarını. Küçük kuğu, uçmayı öğrendiğinde geleceğin ilk yer benim kollarım olacak.

❝Gecenin bir vakti açtığın yaralar, Kalbinle bakarsan ruhunu da karalar.❞ ୨୧ Siz: Sen kimsin? Carpemortem: Belki ilerde öğrenirsin ama sadece şunu bilmeni istiyorum Carpemortem: Saçlarının kokusunu özledim, Ay Carpemortem: Keşke böyle olmasaydı. [050124]

Efsun Zorlu; atandığı Urfa'da mecburi hizmetini yapan tıp fakültesinden yeni mezun, çiçeği burnunda bir hekimdir. Daha mesleğinin ilk günlerinde, henüz on sekizine yeni girmiş bir hastanın intihar vakasıyla karşı karşıya kalır. Hastasının vücuduna bırakılan izler onu adım adım kendi geçmişine götürürken, geleceğini aniden tanımadığı insanların dudakları arasında bulur. Asla geçmemiş geçmiş, verilmiş sözler, kurtarılan hayatlar, doğrultulan namlular, yalanlar, fermanlar ve aşk. Devrim gibi bir kadın, Urfa'nın göbeğinde destan gibi bir sevdanın koynunda bulur kendini. Koca düzene baş kaldırıp o düzenin minnet ettiğine yenilmekse ne aklının ne de kalbinin kabulüdür. *** "Ağlarsam ölürüm." derken sesim düz, çoktan kabullendiğim bu gerçeği ilk defa dile getirişime rağmen sakindi. Çoktan. Saatlere dökülürdü ama bana şehirler aştıracak kadar çok gelen o vakit. Vücudumun ağrısı ruhumun sancısının çok altındaydı. Onun gözleri bende olsa da ben boşluğa odaklanmıştım. Üzerimde olan bakışlarının ağırlaştığını hissettim. Fetih bana çok ağır bakıyordu. Sırtıma yüklenen çuvallar biraz daha bel bükmeme sebep oldu. "Neden," dediğinde ne dediğimi çok iyi anlamış da yersiz bir sorgulayışa bürünmüş gibiydi. "serçe misin sen?" Kaşlarım hafifçe havalandı, başımın ağrısı belirginleşti. Uzun süreden sonra ona bakan ben oldum. Söylediği şeyin altındaki anlamı yakalamaya çalışıyordum ama buna çok uzaktım. Bunu anladı ve dudakları kıvrılacak sandım. Halbuki gülümsemeye çok uzaktık. "Serçeler," yüzünü hafifçe yüzüme yaklaştırdı. "Ağlayınca ölürlermiş. Bu yüzden mi bunca zamandır gözlerinin kuruluğu?" Bu konuşmadan sonra onun serçesi olacağımı, hatta olduğumu bilemezdim. Tıpkı bu topraklarda serçeyi öldürmenin kadını ağlatmak olduğunu bilmediğim gibi.

(Yetişkin içerik!!!) _______________ Eğer iki farklı hayat yaşıyorsanız hayat gerçekten zordu. Eğer o iki hayattan biri üst düzey bir bürokratın kızı, diğeri ise en çok aranan bir suç örgütünün başı olmaksa hayat daha da zordu. Ben Alina Kozlov... Ben Balerin... Ben tırnağı kırıldığı için ağlayan, geceleri ise birilerinin boynunu kıran kızdım. "Ben Balerin, benimle dans etmeye cesaret edebilir misin?" ~B&Ş~ Eğer iki farklı hayat yaşıyorsanız hayat gerçekten zordu. Eğer o iki hayattan biri ünlü bir rock yıldızı, diğeri ise en çok aranan bir suç örgütünün başı olmaksa hayat daha da zordu. Ben Asil Alaca Şahin... Ben Yırtıcı... Ben sesi sokaklarda yankılanan, geceleri ise birilerinin duyduğu son ses olan adamdım. "Ben Yırtıcı, benimle şarkı söylemeye cesaret edebilir misin?" _______________

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

TAMAMLANDI Anneannesini görmek için gittiği şehirde üsteğmen Göktürk ile karşılaşan Efsun hiç beklemediği gerçeklerle de karşılaşır ___ " sen benim hayatımda hangi sıfatla yer alıyorsun , ben hangi sıfatla senin hayatında yer alıyorum?!" Dedim anlamayarak gözlerime tutunurken gözleri dudaklarımla gözlerim arasında mekik dokudu. " hangi ara hayatıma bu kadar girdin inan bilmiyorum sarışın ama hayatımda ilk defa bir şeye iyiki dediğimi biliyorum. " dedi gözlerime bakarken sözleri beni bozguna uğratırken kalbim hızlandı. " ve ilk defa bir sarışının saçlarını gönlüme bağladığımı hissediyorum." Dedi fısıltıyla . "Benim aklımda fikrim de vatanımken gözüm kendi ailemi bile görmezken hangi ara gelip kalbime yerleştin sen kadın?" Dedi bunu daha çok sitem eder gibi söylemişti sözleri birer birer kalbime darbe indirirken Kirpiklerimin bile titrediğini hissetim. Ben çoktan bir askere kalbimi vermiştim bundan benim bile haberim yoktu...

"Oyunu benim kurallarımla oynayacağız Soprano!" Tamamen Alaz'a dönüp gözlerine dik dik baktım. Ben kimsenin oyununda kurallara uymazdım. Kuralları kendim yazmazsam oynamazdım. "Kanunlarını baştan yazacağım Yabancı." Alaz anlayamadığım bir tebessümle dudaklarımı teğet geçerek haylaz bir tınıyla gözlerime baktı. "Kanunla yasayla uğraşan benim sanıyodum?" Cürretkârca cevap vermesi beni daha da sinirlendirmişti. Asansörün kapısı açılırken Alaz'a doğru hafifçe fısıldadım. "Kendine çok güvenme Yabancı. Tilki de kurnazım diye geçiniyo ama pazar onun kürküyle dolu!" 🫦 Orijinal wattpad kurgusu 🫀 #12 Tutku 🏅 #45 Gençlik 🏅 #7 Entrika 🏅 #20 Wattsy 🏅 #4 Beyoğlu 🏅 #6 Holding 🏅

Canın, benim. september 2022 by N.Y