Kahraman Soyhanlı & Naz Vural Baharın tatlı esintisi yüzünü okşuyor altın sarısı saçlarını ahenkle dalgalandırıyordu. Masada konuşulan konulara kulak asmazken deniz gözleri karşısındaki adamdaydı. Kahraman Soyhanlı da... Her zerresini inceleyen kadın, adamın kusursuzluğu ile büyülendi. Yanındaki arkadaşlarına bir şeyler anlatıyor gülümsüyordu. Onu tanığından beri en sevdiği şeydi gülüşü... O gülünce, istemsiz kıvrılan dudaklarına hakim olamadı Naz. Uzun kirpiklerinin çevrelediği gözlerine hapsetti adamı. Keyfine keyif katan şey restaurantta çalan şarkıydı ; Nazende sevdiğim. Gözlerini kapayan genç kadın şarkının sözleriyle mest olurken duyduğu öksürük sesi ile refleksle açtı harelerini. " Dans eder miyiz ?" Kaşları şaşkınlıkla havaya kalkarken tüm bakışların üzerinde olduğunu fark ederken utançla tebessüm sundu Kahraman'a. " Ederiz." Sesi fısıltıdan farksız çıkmış terleyen avuçlarını elbisesine silmişti. Adamın uzattığı eli tutup ayağa kalktı. Tam ortaya beraber yürürken aynı anda duraksadılar. Elleri hala birdi. Boşta kalan elini Naz'ın ince beline atan Kahraman omzuna düşen küçük elle yandan gülümsedi. Birbirleriyle uyum içerisinde dans eden Naz ile Kahraman nefeslerini tuttuklarının farkında değillerdi. Aralarında yok denecek kadar az bir mesafe vardı ve bu kalp ritimlerini değiştiriyordu. Şarkının her sözünde Naz'ı arayan genç adam, kadının yüzünün her zerresine baktı uzunca. Ardından sağ elinin baş parmağıyla altın sarısı saçını köşeye itti. Ciğerlerine kokusu dolarken hafifçe eğildi Kahraman Soyhanlı. Sevdiği kadının kulaklarına bir ömür unutamayacağı sözleri fısıldadı. " Nazende sevdiğim yadıma düştün..." Kapak : baharaladag_ aiittir.

"bir Ed Sheeran şarkısı dinlerken düşündüğüm tek şey sensin. hala seni gerçekten sevmediğimi mi düşünüyorsun?" texting.

Koskoca konakta, Onlarca insan arasında, kendini hep yanlız hisseder mi ? İnsan ! Ben hissediyorum. Ama ! Ben kim miyim ? Mardin' in en büyük aşiretlerinden , Hasan Ağa'nın ve Kozan Aşireti'nin biricik kızları. Yaşadıklarıyla kendi boğazına yağlı urganlari geçiren kişi. Hayata Kozan olarak gözlerini açıp, Şirvan olarak ölecek olan kişiyim.Ben Berfin Şirvan'ım .Evet doğru duydunuz ,yaşadıklarimdan sonra hayatımın geri kalanını Şirvan olarak yaşayıp öleceğim. .....

Yıllar sonra abisinin düğünü için Fransa'dan Mardin'e geri gelen genç adam abisinin cansız bedenine sarılır. Bir cinayete kurban giden ağabeyinin sır dolu ölüm perdesini aralamak zorundadır ve abisinin evleneceği kadını kendisine eş yapmasını isteyen töreye boyun eğmekten başka çaresi yoktur. Töre ile yolları kesişen ve kaderin bir araya getirdiği iki insan. Bu iki insanı bekleyen sınavlar ve bu sınavlardan her zaman galip gelecek olan aşk... Aşk her şeye rağmen varlığını sürdürür müydü buz tutmuş kalplerde? Bir hüküm değiştirir miydi olmazları? Bu hikaye büyük bir sabırla sona ulaşabilenlere ithaf edilmiştir. Yayınlanma Tarihi: 3 Eylül 2016 Bitiş Tarihi: 1 Aralık 2020

BEDEL SERİSİ 1 Bir canın bedeli kaç can, kaç hayat, kaç umut eder? Elif ve Ömer'in hikayesi bu.. Bedele kurban edilen iki hayatın hikayesi.. Birbirine zıt iki karakter, iki yaşam, iki kırık kalp.. Mecburen birleşen iki hayat.. Elif.. İstanbul'da doğup büyümüş, dinine bağlı, doğu kültürüyle yetişmiş fakat , özgürlüğüne düşkün, asi, inatçı bir genç kız. Ömer.. Kıratlı aşiretinin genç ağası. Kadınların ezildiği bir ortamda yetişmiş, harama bulaşmış, hırçın, her isteğinin yapılmasına alışık biri. Klişeden uzak, sürprizlerle dolu tahminlerinizin sınırını zorlayacak bir yaşam hikayesi.. Wattpat hikayelerinden değil, gerçek hayatlardan alıntılarla yazılmıştır. O yüzden yazılanlar ağır gelebilir. BERDEL değil BEDEL hikayesidir. Spiritüel içinde #1 (HİKAYEDEN KISA ÖZETLER İÇEREN KESİTLER ADLI BİRİNCİ BÖLÜMÜ OKUMADAN KARAR VERMEYİN) İnstagram sayfamız "bedelinyazari"

İzmir'de ailesi ile birlikte yaşayan bir kızın hayat serüveni gayet normal gidiyordu ki Mardin'deki abisinin karısını aldatana kadar...

" Yollarımız ayrıldı Yağız ağa.Bu hikaye burda bitti.Evlenirken verdiğin her bir sözü tuttun.Sözünün eri adammışsın doğrusu. Bu gönülde sana ait ne varsa aldın benden.Sana sevdalı olarak girdiğim bu konaktan , içimdeki seni bitirmiş olarak çıkıyorum.Eserinle gurur duy." Gitmeliydi Yaren.Arkasına bile bakmadan.Yerde oturmuş perişan haldeki Yağıza baktı.Bir zamanlar uğruna canını bile verebilecek olduğu sevdasına.Nasılda hüzünle bakıyordu kömür gözlüsü.Yaren son kez baktı kocasına, eline valizini aldı , kapının kolunu tuttu ama açamadı.Yağız kapıya dayanmış açmasına engel olmaya çalışıyordu. "Bilirim çok kırdım kalbini.Bilirim kal desem, gitme desem ,affet desem faydasız.Yarenim, yarim kalbimin diğer yarısı gideceksen eğer gideceksen sağ bırakma beni , eğer gideceksen sensiz bırakacaksan beni öldürde git."

"Bir derdin mi var hemşehrim? Laf benimki de; bir derdin var ki ağlıyorsun tabi, de mi ya... ama söyle de beraber ağlayalım. Malum ya, derdini söylemeyen derman bulamazmış. Güzelmişsin de be! Meselenin aslı esası nedir yani, ha? Onu öğrensek de, ona göre bir yol bulsak, öyle değil mi?" "Hiç!" "Hiç mi? Eyvah öyleyse! Derdin büyük demektir." Güzelliği köylere, dillere destan Zeynep ile acısına köyler, dağlar şahit olmuş Ömer'i bir araya getirir hayat. Ne var ki, bu zoraki birliktelik ikisini de mutsuz etmektedir. Okuyup şehirde hayat kurmak isteyen Zeynep'in peşini bırakmaz köy yaşamı. Ömer ile büyür. Ömer ile bir kadın, bir anne nasıl olunur öğrenir güzeller güzeli Zeynep. Başında al yazması, altında kızıl atıyla; diyar diyar konuşulur Zeynep'in hikayesi. Türkülere şiirlere konu olur acıları, mutlulukları. "Zeynebe yaptırdım altından tarak Tara zülüflerin bir yana bırak Zeynebe gidemem yollar pek ırak.."

"Bırak beni, bunu yapamam Rizgar! Sana bu kötülüğü yapamam, sevmediğin biriyle evlenmene göz yumamam!" Genç adam öfkeyle duvara vurdu. "Başka çaremiz mi var? Seni de, beni de yaşatmazlar!" Kadının içine sinen korku her dakika daha da artarken bakışlarını kaçırdı. Onunla evlenemezdi, ona bunu yapamazdı. "Ben evlenmek istemiyorum!" Rizgar karşısındaki yıpranmış kadını izledi. Yeşillerindeki morluklar canını sıkarken duruşunu dikleştirdi. "Allah şahidim olsun ki; ya seni alırım, ya da bu Urfa'yı yakarım!" Adamın sesindeki netlikle birlikte genç kadın bakışlarını ona çevirdi. Utanıp bakamadığı kahvelere birden gelen cesaretle uzun uzun baktı... Aniden bir silahın patlama sesi duyuldu... Kardelen korkuyla adamın yanına gitti. "Geldiler, geldiler!" Dehşetle aynı şeyleri sayıklayıp durdu... Tesadüfen kesişmişti yolları... İsimleri bile birbirlerinin kaderleri gibiydi; Kardelen boynu bükük masum bir çiçek iken, Rizgar onun kurtuluşuydu... Genç adamın karşısına savunmasız bir hâlde çıkmıştı. Boynu bükük, acılı Kardelen'i... RİZGAR HAZNEDAROĞLU & KARDELEN DEMİRHAN © TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. HERHÂNGİ BİR KOPYALANMA, ÇOĞALTILMA VE ÇALINMA DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR.

|TAMAMLANDI| Yıllar önce bir kurşun sıkılmış ve yankıları asırlarca sürmüştü. Şimdi yine bir kurşun sıkılmış ve ben göğe tutsak adamın göğü olmaya mahkum kalmıştım. Adam ateşti yakacağım diyordu bense aşktım yanmayı ezelden beri bilirdim. Bu ateş olan bir adam ile aşk olan bir kadının hikayesi. Bu aşkın, ateşle olan imtihanının hikayesi.