𝑆𝐼̇𝑅𝐼̇𝑈𝑆 𝐵𝐿𝐴𝐶𝐾 𝐼̇𝐿𝐸 𝐻𝐴𝑌𝐴𝐿 𝐸𝑇 | ❝ Hayal edebildiğin her şey gerçektir. ❞ [𝐓𝐡𝐞 𝐅𝐢𝐫𝐬𝐭 𝐁𝐨𝐨𝐤 𝐎𝐟 𝐓𝐡𝐞 '𝐇𝐚𝐫𝐫𝐲 𝐏𝐨𝐭𝐭𝐞𝐫 × 𝐑𝐞𝐚𝐝𝐞𝐫' 𝐒𝐞𝐫𝐢𝐞𝐬] Birçok kez hayaller başlangıçta imkansız görünür, daha sonra olası ve yeterince istekli olursa, sonunda kaçınılmaz olurlar. Not: Olaylar birbirini düzenli bir şekilde takip etmiyor. Her bölümde farklı bir hayal bulacaksınız. ➴➵➶➴➵➶➴➵➶ "Biraz risk olmadan hayat nedir?" ┌────────────────┐ Sirius Black × (fem!oc) Harry Potter Series birsensuu | 2021 Cover by @AdelaideDia └────────────────┘

11 yaşındaki Tom Riddle nihayet Platform 9 ¾'e ulaştığında, yılının en iyisi Muggle doğumlu bir Slytherin olan beşinci sınıfların başkanı Harry Evans ile tanışır. Harry, Tom'un olmak istediği her şeydir - Harry özel, zeki olmanın ve kimsenin seni anlamamasının nasıl bir şey olduğunu tam olarak bilir. Tom'u doğru yola yönlendirmek için yaşını küçülten ve zamanda geriye giden Harry Potter, Tom'u yenme çabalarının biraz fazla işe yaradığını görebilir. - Bu hikaye bir çeviridir. Dublicity tarafından Archive of Our Own'da yazılmıştır. Çeviri dışında herhangi bir hakka sahip değilim. This story is a translation. Written by Dublicity in Archive of Our Own. I don't have any rights except translation. All credits belongs to Dublicity.

Tüm insanlar benzer yaratılırdı. Ve ironik bir şekilde diğer insanlardan farklı olduğunu, üstün olduğunu kanıtlamak istesen bile bunu isteyen başkalarının olması seni onlarla benzer kılardı. AdelaideDia | Creatures of Night Voldemort&Dracula au

Voldemort Tom Riddle'ı kullanarak oldukça tehlikeli olan bir oyuna girmişti. #1 Voldemort

"Biliyor musun Roma, bence sen iyi birisin." Roma bana bakmıyordu. Yeşil gözleri çeşmenin ucunda, suyu usul usul içen karganın üstündeydi. Boynunu hafifçe eğmişti. Buna rağmen belli belirsiz bir gülümsemenin, benden gizlenmeye çalışarak ortaya çıkmaya çalıştığını gördüm. "Ya?" Beni her zamanki gibi çok ciddiye almadan alaycı bir ifadeyle yanıtladı. Şaşırmamıştım fakat pes edecek de değildim. Biraz daha ona yaklaştım. Bunu beklemediğini çok nadir yakaladığım şaşkın, ne yapacağını bilemeyen bakışlarının arasında anladım. Ne zaman ona yaklaşsam bedenim beni ondan uzaklaştırmak istiyordu sanki. Vücut ısım düşüyor, ellerim titriyor, tenimi yakacağını bile bile bir alev topuna yaklaşıyormuşum gibi hissediyordum. Fakat yine de durmadım. Çeşmeyle arasına girdim. Gözlerinin içine korkmadan baktım. Ondan korktuğum falan da yoktu zaten. Yalnızca bana hissettirdiklerinden çekinmiştim bunca zaman. Sert yüz hatları gerildi. Şakağının altında, çenesinin yanındaki kemik oynayıp dururken iri gözleri yüzümde geziniyordu. "Ciddiyim. Kötü biri olduğunu düşünmüyorum." Hiçbir şey söylemeden beni izlemeye devam etti. Kalbim gümbür gümbür atarken ondan uzaklaşmamak için çok büyük bir çaba harcıyordum. Roma Vergilius'un karşısında böyle dimdik durmak benim için bir meydan okumadan başka bir şey olamazdı bir süre önce. "İnsanlar senin benden korkacağını bekler," dedi. "Çekineceğini, geri duracağını, yaklaşmayacağını." "Korkmuyorum," dedim kendimden bu kadar emin olmama ben bile şaşırırken. Başını salladı. Kalın kaşlarının arasına küllü, mat, kahve rengindeki bir tutam saç düştü. Yutkununca etrafta yağan kar tanelerinin kristalleri bile onun bu sesinde yankı yaptı sanki. Gözlerini benden uzun parmaklarına çevirdi. "Biliyorum. Ama sen beni korkutuyorsun."

"Yapamam," dedim gittikçe daha da ağırlaşan nefesimi düzenlemeye çalışırken. Panik bedenime hakim olmaya başlıyor, kontrolümü kaybediyordum. "Kim olduğu umurumda değil. Kimseyi öldüremem." Omuzlarımın üstüne kapanan eller bana hayatım boyunca hissetmediğim bir ağırlığı tattırdı. Uzun tırnakları tenimin üstündeydiler. "Yapmak zorundasın. İstediğin bu değil mi? Zafer? Güç? Liderlik?" Önüme bırakılan fotoğraftaki çocuğa tekrar baktım. Açık kumral saçları alnına doğru düşerken gülümsemesi onu tanımayan bir umutsuzu dahi rahatsız edecek kadar geniş ve mutluluk saçan cinstendi. Fısıltı kulaklarımda gidip gelirken soğuk odanın içindeki hava kendi kendini yiyordu sanki benim nefes almamam engellemek için. "O daha... çocuk." "Sen de öylesin. Ancak bazı fedakarlıklar yapılması gerekir. Güçlü olmak mı istiyorsun, korkak mı?"

𓆩*𓆪 𝐊𝐀𝐑𝐀𝐍𝐋𝐈𝐊 𝐌𝐄𝐋𝐄𝐙 𓆩*𓆪 Esrar odasından çalınan kehaneti duyan Tom Riddle, yapması gereken bir iş olduğunu fark eder. ╔════════════╗ tom riddle x fem!oc audrisimpavi | 21.06.2020 ╚════════════╝ ɴ͏ᴇᴘᴛüɴüᴍü ᴀʏᴅıɴʟᴀᴛᴀɴ ɢüɴᴇşɪᴍᴇ kapak: carlambency

#harrypotter 1ˢᵗ Tom Marvolo Riddle, Lord Voldemort olma hayallerini bir kız için yarıda bırakacak mıydı? Tek bir kız, onun çoğu kararını değiştirebilecek miydi? Yoksa cidden Tom Marvolo Riddle'ın içinde, gram sevgi duygusu yok muydu? Peki bu "kız" da kimdi? O, Marvolo için dünyadaki tek kızdı. _________________________ _____________________________ Hikaye 1942 yılında geçiyor, bazı isimleri bilmediğimden uydurdum, bazıları orijinal. Hikaye smut içermez. İyi okumalar <333

Tom koluna sarılı olan yılana baktı. Eliyle yılanın başını okşadı ve olabilecek en sevgi dolu gülümsemesini ona sundu. Bu hayatta ondan daha fazla güveneceği kimse yoktu. Isaac bile bu konuda ondan sonra geliyordu. Kendisine sırnaşan yılana bakıp tekrar gülümsedi. Eğilip yılanın başına bir öpücük kondurdu.Mırıldandı. "Evelyn senden başka kimsem yok. Seni kurtaracağım ve sen de beni asla terk etmeyeceksin."

Ve yaptığımız her şey bir sonraki eylemimizi etkilerdi. Küçük bir etkisi olacağını düşündüğümüz şey aslında fırtınalar yaratabilirdi. Kelebek etkisi. Yaptığımız seçimler hayatımızı iyi yönde etkileyebildiği gibi aynı zamanda mahvedebilirdi de. Bense tehlikeli sularda yüzüyordum, farkında olmadan hayatımı o fırtınaya sürüklüyordum. Aşk, her şeyi mahvediyordu. Yavaşça ona tutulmam her şeyi mahvediyordu, yavaşça kendimi ve kendimle her şeyi öldürüyordum. Solan bir çiçek gibiydim, Tom Riddle ise güneşin doğmasını engelleyen o aydı. Beni solduran oydu, ama bunun farkında bile değildi. 🌙 Tom Marvolo Riddle hayran kurgusu (Düzenlenip tekrar yüklendi) potter #7 gryffindor #1 tom #1 ravenclaw #6 harry #5 voldemort #2 tomriddle #1 harrypotter #1