Temelleri tamamen yıkılmış bir aile... onlar bir aile bile değildi. Sadece kemikleri birbirine bağlanmış zar zor ayakta duran bir iskeletten ibaretti. Kötü kaderleri daha doğmadan önce biçilmişti. Kanatları daha doğmadan kesilmişti yedi çocuğun... Destan Dağlar ise bu yedi çocuktan en şanssızıydı. Kimsesizdi. Kimliksizdi. Yalnız başına savaşıyordu. Tek başına koca bir aileydi. Ta ki 17 yıl sonra kardeşlerinin karşısına çıkmasına kadar. Karmaşık hayatı iyice karışırken bu düzene uyabilecek miydi yoksa aykırı hayatına kaldığı yerden devam edecek miydi? Bu yedi yaralı çocuğun verdiği koca savaş son bulacak mıydı? Yoksa asıl savaş şimdi mi başlıyordu? & Yayınlanma Tarihi: 10.06.2021 Kitapta +18 küfür, argo, şiddet gibi sahneler mevcuttur. Herhangi bir çalıntı, alıntı söz konusu olursa gereği yapılacaktır.

Omzumda açılan kurşun yarası sayesinde hayatımda yarattıkları kocaman yarayı görmüştüm. Hayatım yalan üstüne kuruluydu. Ve bunu yapan benim öz babamdı. Hayatımı çalmıştı ve toparlamaya çalışıyordu. Varlıklarından haberim bile olmayan abilerim göz yumduklarının şu anda sebebiyet verdikleri her şeyi toparlamaya çalışıyorlardı. Boşaydı. Benim zaten Ateş,Peri ve Batuhan'dan oluşan minik bir ailem vardı onlara ihtiyacım yoktu. Hatta belki de daha fazlası vardı. Hayatım alt üst olmuştu. Umarım hayatımın altı üstünden daha iyi olurdu. ----- Gerçek aile hikayesi.

Gözlerinizi açtığınızda yıkılmış bir evde uyanacaksınız. Tek çıkış yolunuz yerin altı olacak. Kendinizi bulduğunuz çıkış noktası her bir yanı kameralarla çevrili, her yeri izlenen bir plato. Tek amacınız ise alandaki ipuçlarını takip edip evinizi bulmak. Tüm yarışmacılar evlerini bulduğu an, kazanan belirlenmiş olacak. Öyleyse, sizi kaybetmemizi ister misiniz?

Burası bir kar küresiydi, biz de içindeki figürler. Bizi tutup salladılar, ne olduğunu anlamadık, alt üst olduk...

Ufak bir hata... Sadece minicik bir hata benim çocukluğumun katili oldu. Doğduğum gün yapılan o hata, benim 16 yılımı elimden aldı... - |13.03.21|-|20.11.21| - -Her şey şahsıma aittir. Alıntı veya isim vermeden kullanılma durumunda gereği yapılacaktır. -inek ince çizgimiz-

22 yıl... Belki yolun yarısıydı belki de her şeyin başlangıcı... 22 sene önce verilen yanlış kararlar, yapılan hatalar, göz ardı edilen gerçekler... Karşınıza aldığınız kişi en fazla ne kadar ileriye gidebilir? Küçücük bir bebeğin hayatı ailesi hariç kimin umrundadır ki? -22 yaşında bir doktorun gerçek ailesine kavuşma hikayesi... . |02.05.21| -Her şey şahsıma aittir. Alıntı veya isim vermeden kullanılma durumunda gereği yapılacaktır.

Kayra, gerçek ailesine alışabilecek miydi? Daha doğrusu abileri ve kardeşi Kayra'ya ısınabilecek miydi? 17 yıl boyunca bir yalanla büyüyen Kayra, 17 yaşında gerçek ailesinin başkası olduğunu öğrenirse ne olur? • 17 Ocak 2021 •

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."