Başını gökyüzüne kaldırıp baksaydı bütün mazisinin onu bir yere doğru götürdüğünü görebilecekti. O hengâme anından önceki son anda zaman onun için işlerken o kendisini bütün dünyadan uzaklaştırıp, bütün duygularını ve düşüncelerini aynı noktada birleştirdi... Rüzgâr bilinmez bir zamandan akıp pelerininde bir dalgalanmaya neden oldu. Artık hazırdı. Birazdan burada bir son başlatacaktı. Elinin dokunduğu ve kılıcının kestiği her şey ebediyen değişecekti. Bu, tam da o andı! Kaçınılmaz olanın gerçekleşmekte olduğunu biliyordu. Savaş, yeni başlıyordu. Zaman değişti; tıpkı diğer her şey gibi. Aradan geçen onca zaman onları da değişime zorladı. Ancak şimdi değiştirme sırası onlarda.

✤ Fırtına mı daha sert eserse yaprağı düşürür? Yoksa yaprak mı daha güçlü tutunursa fırtınayı yıldırır? Başını suratıma eğdi ve lafına devam etti. "Bende sana ilgi çekici şeyler gösterebilirim." dudaklarıma doğru fısıldadı kelimelerini. Sıcak nefesinin suratıma çarpmasıyla gözlerimi yumdum. Üzerimde bıraktığı bu etkiyi farkettiğinde geri çekildi ve iç tırmalayıcı bir tınıyla gülmeye başladı. "Titriyorsun." dedi dudakları zevkle yukarı kıvrılmışken. "Yaprak gibi. Fırtınanın ortasındaki bir yaprak. Bunu sevdim." Tüm hakları saklıdır. İletişim için; Instagram: zeynep_bozik Twitter: zeynep_bozik Snapchat: bozikzeynep