"Może zawsze będą czuwać nad tobą anioły, które poprowadzą cię po drogach życia, będą cię chronić i oddalać od niebezpieczeństw..." Życie kryje w sobie wiele niewiadomych, prowadzi po ścieżkach pełnych zakrętów, głębokich zapadlin i niebezpiecznych pułapek. Nasycone jest cierpieniem i bólem starty, chociaż zaczyna się beztroskimi kolorami lat dzieciństwa... Radością, bliskością rodziny, frywolnością... Jednak czas biegnie do przodu, a nic na tym świecie nie może trwać wiecznie. Nawet, jeśli niektórzy są o tym przekonani. Okładka wykonana przez: @Zembolog

"Nawet w goryczy, da się odnaleźć choć nutkę słodkości". Poddając się całkowicie wpływom swoich szefów, można zagubić się całkowicie w szarej rutynie dni i masie pracy do wykonania. Terminy gonią, oczekiwania rosną, a psychika coraz bardziej upada, wzmagając się dodatkowo narastającą tęsknotą. Jednak przychodzą takie chwile, które chciałoby się zatrzymać na zawsze, utknąć w nich i nigdy się nie wydostawać, pogrążając w sztucznej wygodzie, zagubić w pięknie nocnego nieba, przepełnionego milionem gwiazd, do czasu aż... Nowe cienie goryczy zasłonią blask chwilowej szczęśliwości, odbierając drogie sercu nietrwałe skarby. Słodycz blednie, gaśnie aż nie zostanie z niej nic... ----------- Pomysł zrodził się całkowicie przypadkiem i tak szczerze, w początkowej wersji miał być to po prostu fluff, pisany w ramach "terapii" po wszystkich smutkach, jakie przeczytałam xD ale... Pierwsza część to zupełny fluff. Druga natomiast przepełniona cierpieniem i żalem. Obie są połączone przez dwójkę postaci, które postanowiły sprzeciwić się wszystkiemu. Okładka zrobiona przez: @Zembolog

Oryginał należy do glassamilk na fanfiction.net.

Chcesz wiedzieć czemu Rosji daleko do bezdusznego mordercy? Dlaczego w skali od jednego do pieroga Francja jest dupkiem? Ach postaci Hetalii takie zawiłe, pełne nieporozumień i tajemnic, które tu zostaną naprostowane i przystępnie podane na tacy niczym dobry, babciny sękacz. Okładka wykonana przez @mistersorrow #7 w Hetalia - 18.05.2021

Przez pięćdziesiąt lat Litwa zdążył zapomnieć, jak wygląda słońce

Uśmiechnij się, patrz na ten cudowny świat, nagle wszyscy są dobrzy. Każdy zapomniał o okrucieństwie. Na wojnie nie ma dobrych i złych, są źli i gorsi. Uśmiechnij się, patrz na te czyste niczym łzy dusze. Każdy zapomniał o ich wadach. Nie ma ludzi idealnych, są ci ubierający wspaniałe maski. Uśmiechnij się, patrz na ich wielkie czyny. Każdy zapomniał o tym co było przed nimi. Nie ma w pełni dobrych decyzji, zawsze jakaś strona poniesie stratę. Uśmiechaj się dalej. Wierz w dobro poszczególnych stron, ideał ludzkich dusz i wspaniałomyślność wyborów. Dlaczego zmieniamy złoczyńców w ideały? Dlaczego złe czyny bledną na karcie histroii przez lata? Dlaczego jedynym czego uczy historia jest to, że większości nie uczy niczego? Hetalia jest idealna postacie są tak czyste jak łzy, większość przynajmniej. O ironio te najlepiej przedstawiane mają na rękach wielkie winy. A tym najgorzej posądzonym nikt dostatecznie dobrze nie sprawdził motywów. Historia zapomniana i wybacza, a ludzie nie wyciągają z niej wniosków. Z odmętach histroii kryją się rzeczy zatajone. Wiesz o holokauscie? Wiesz, każdy wie. A słyszałeś o Jednostce 731? Wiesz o Katyniu? Wiesz. A wiesz, że tylko w pierwszych czterech latach istnienia ZSRR zamordowano 14 milionów Rosjan? Nie wiemy tak wiele z historii, a osądzamy, nic co się w niej wydarzyło nie jest czarne i białe. We wszystkim dominuje szarość. Potencjał Hetali jest marnowany gdy trzymamy się twardo podziału na dobrych i złych. W wszystkich tkwi dobro... I zło. Pozwólcie, że przedstawię wam kilka historii, czasem AU, które nawiązują luźno do postaci historycznych, niektórych wydarzeń lub poprostu mojej własnej interpretacji historii. Opowiadania to miniaturki powstałe na podstawie Hetalii. Będzie to zbiór mroczniejszych opowieści, którymi chcę pokazać piękno najciemniejszych odcieni szarości.

Przegrywali, a jego brat leżał ciężko chory. Schwytali Łukasiewicza, ale drań był zbyt uparty, by się ugiąć tak, by można było chełpić się złapaniem. Gdy Ludwig odwiedził Feliksa w celi i dowiedział się, że Gilbert jest zagrożony przez Paragraf 175, podjął najtrudniejszą decyzję życia. Nie żałował. Kochając tylko brata, był gotów zrobić wszystko. Nawet zdradzić Rzeszę.