"Ben, kalbinde yaşayabileceğim birini hayatımda isterdim," dedim ve yemyeşil gözlerinin içine baktım. "Peki sen, sen nasıl birini isterdin hayatında?" Yeşillerini denize çevirdi, iç çekti. Sabırla bekledim dudaklarından dökülecek olan cümleleri. Uzun uzun baktı denize. Sabrımı sınamak istercesine uzun baktı hem de ve sonunda yeniden bana dönebildi. "Hiç kimseyi," dedi kendinden emin bir şekilde, afalladım. "Neden?" Sordum, kadehinde kalan şarabını bir kerede içti. Boşalan kadehe odakladı bakışlarını. Uzun uzun düşündü. Gözünün ucuyla bana baktığında yüz ifadesi düzdü ama gözlerini yine saklayamamıştı. Gözlerinden anlaşılıyordu kederli olduğu. "Çünkü ben kimseyi kalbimde yaşatamam," dedi, bu cümlenin ağırlığı altında ezilirken acıyla yutkundu ve ekledi. "Benim kalbimde bana bile yaşam yokken, hiç kimseye olamaz."

Sene 1992, ülke sağ ve sol çatışmasının izlerini hâlâ taşıyorken henüz yoluna girmiş bir düzen yoktur. Bu çatışmanın içerisinde aynı evde doğup büyümüş olan Firuze ve Ecevit birbirlerinin tek ve en sevdiği oyun arkadaşıdır. Yetişkinlerin kavgalarının ötesinde, boya kalemleri ve oyunlarıyla büyüyen iki çocuğun doğarken beraber yazılan hikayeleri; bir doğum gününde sert bir silgiyle silinir, hiç var olmamış gibi koparlar birbirlerinden. Silgi yazıyı siler, kağıdı hırpalar ve Ecevit bir ailenin avucunun içinde yok edilir. Suçlar ve cezalar. Cezaları yalnızca suçlular mı çeker? Silgi yazıyı siler, leke bırakır ve Firuze en sevdiği oyun arkadaşını kaybeder. Suçlananlar ve cezalandırılanlar. Suçlular sadece yetişkinlerden mi çıkar? Firuze Akın ellerinde fırçalar, karşısında tablolarla yıllardır oyun arkadaşını beklemektedir. Seneler sonra aynı sayfa açılır, silgi de kalem de tek kişinin eline düşer. Ali Ecevit Tarhan, yazıp silmek için yok edildiği o yere geri döner. *** "Firuze sen benim çocukluğumsun," Gözleri derin bir şefkatle bana bakıyordu. Konuşan Ecevit'ti. Onu evvelden tanıyordum. Gözlerindeki şefkat avucunun içine düştü, un ufak edildi. "Firuze sen benim çocukluğumun katilisin," dedi acıyla, nefesini keskin bir bıçak kesti, o bıçağı ben tuttum sandım. Konuşan Ali Ecevit Tarhan'dı. Onu yeni tanıyordum.

Üniversiteyi bitirdikten sonra özgür olmak ve hayallerini gerçekleştirmek isteyen Sidem, Milano'da kendi halinde günlerini geçirirken iş sözleşmesinin feshedilmesi üzerine vize sorunu ile karşı karşıya kalır. En az kendisi kadar zor durumda olan bir yabancıdan hiç beklenmedik bir teklif alır. Sidem, yabancının teklifini umursamazken bir yandan da ülkesine geri dönmemenin yollarını arar. Babası, durumu öğrenip müdahale etmeye çalıştığında Sidem için yolun sonu gelmiştir. Her yanılgısı bir aksilik, her aksilik onu kat ettiği yoldan başlangıç noktasına götürürken, bu sefer başlangıç noktasının da ötesine geldiğini hisseder. Belki de her şeye yeniden başlamak gerekir. Bir yabancıyla. O gece onlara yıldızlar şahit etti, kader yeniden yazıldı artık onlar birbirlerinin çıkarları için aynı masaya oturmuş iki yabancıydı. Belki de zaman onları aynı masaya oturan iki yabancıdan daha fazlası yapacaktı.

RUS ADAMLAR SERİSİ BİRİNCİ KİTAP BORİS LEONİD Texting Yirmi iki yaşındaki Aybeniz Kutseli, yaptığı tabloları sergisine kabul etmeyen ve henüz Rusya'ya taşınmış olan resim hocasına öfke dolu mesajlar atar. Hocasına attığı mesajda cesaret edip, özgürce içinden gelenleri söyleyen Aybeniz, ya bundan çok pişman olacak ya da geceler boyu buna şükredecektir. Çünkü mesaj attığı kişi, yazmayı planladığı kişi değildir... O, Boris Leonid Vladisvaldır. Kendisi henüz bu adamı tanımasada çok geçmeden onun bir mafya lideri olduğunu öğrenecektir... .... öncelikle selamün aleyküm arkadaşlar. bu benim ilk kitabım değil, endişe etmeden okuyabilirsiniz. akbsosbeksbskhesi mafya kurgusu yazmak ergenliğimin ağır getirisi olamakla beraber bu kitap sadece eğlence amaçlı yapılmıştır. hiç bir plan ve kurguya dayanmaksızın benim kalemimi geliştirmek için yazdığım kurguyu lütfen ciddiye almayın. ve son olarak, kötü adamlar (belli düzeydeki kötü adamlar, masumlara vb. zarar vermeyenler) ancak ve ancak kitaplarda güzeldir ve öyle de kalmalıdır. gerçek hayatta öyle adamlara güvenmeyin. mafyalar sizin sandığınız gibi masum değildir. kitaplarda olan sadece kötülere zarar veren mafyalar, adı üstünde sadece kitaplardadır. kitabımda kötü örnek oluşturabilecek unsurlar olabilir, elimden geldiğince kadın haklarına ve ahlaki değerlere dikkat edeceğim. şiddeti güzelleyen birisi olmak istemiyorum.

Başparmağı avucumdaki ince yaraların üzerinde dolaştı. Tırnaklarımla kendime açtığım izlerin üzerinden geçti. Soluğum kesildi. Yaralar yanmadı, ama içimde bir şeyler alev aldı. "Bırak." dedim, sesimden nefret akıyordu. Bırakmadı.

Dikkat: +18 sahneler barındırır. • Mafya • Anlaşmalı Evlilik • "Benim hakkımda hiçbir şey bilmiyorsun, küçük köstebek." Yutkundum. O, Eymir Valen'di. Aynı otelde, yan yana odalarda kalmıştık ve ben ona yakalanmıştım. Beni bir köstebek olarak görmesinin sebebi buydu çünkü hakkında bilgi toplamaya çalıştığımı sanıyordu. Oysa benim amacımın Eymir'le hiçbir ilgisi yoktu. "Peki ya sen, benim hakkımda ne biliyorsun?" "Bir köstebek olduğunu." Kendi söylediği cümleyi düzeltti. "Güzel bir köstebek." Dudaklarım iki yana kıvrıldı. Belki harekete geçip varlığını ifşa etmem gerekirdi ama ben genelde kuralları çiğnerdim. "Burada olmamalıydın." Dedim, net bir şekilde. Abimler onu fark ederse cesedini çıkartırlardı. "Burada olmasaydım yarattığım şaheseri görme imkanını nasıl bulacaktım?" Bence benden bahsetmiyordu, elbiseden bahsediyordu. "Şaheserini bana göndermek yerine evinde muhafaza da edebilirdin." "Seni evimde muhafaza etme fikrini sevdim." 🕸 Mafya▪︎Düşman Aileler▪︎Anlaşmalı Evlilik Yayım tarihi: 22.07.2025

❝Sırlar kancadır, atılır ve seni çenenden yakalar. Mecbur kalırsın o sırrı yaşamaya da, saklamaya da.❞ 𓃹𓃥 'Krallar' serisinin 'Çakallar' kitabıdır. Hangi kitaptan başlarsanız başlayın hikaye işleyişi farklıdır. Ve spoiler yiyeceksiniz.

𐚁. ㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤ ❛❛ Tık, tık. 𝘌𝘷𝘪𝘯𝘪𝘯 kapısı -çalan her yüze açılırsa- geriye ruhundan ne kalır, -𝘬𝘢𝘭𝘣𝘪𝘮 𝘥𝘦𝘥𝘪𝘨̆𝘪𝘯 𝘪𝘯𝘴𝘢𝘯𝘢? Daha 𝘬𝘢𝘤̧ 𝘺𝘢𝘳𝘢, daha kaç 𝘪𝘻, daha kaç 𝘮𝘦𝘻𝘢𝘳... Daha kaç 𝘷𝘢𝘻𝘨𝘦𝘤̧𝘪𝘴̧ tadacak bu 𝘨𝘰̈𝘨̆𝘶̈𝘴 𝘬𝘢𝘧𝘦𝘴𝘪? Hangi acı, hangi söz, hangi dokunuş bir daha geri dönüp seni bütünüyle bırakmayacak 𝘪𝘻𝘭𝘦𝘳𝘪 kazıyacak? Kaçından koruyabileceksin kendini? Kaç tanesinden sağlam çıkmaya çalışırken o mezarın altında ezileceksin? ❜❜ KALBİ KATRAN SERİSİ; KELEBEĞİN KÜLLERİNDEN ve SON İZ KÜLLERİNDEN kitaplarından oluşan bir seridir. Kalbi katran serisi I.

"Küçük çocukken masallara inanırsın, büyüyünce yalanlara. Ve maske bir kez yüzüne oturdu mu, ancak anımsarsın kim olduğunu başkalarının gözüne bakınca."

Fenrir. Kıyameti getiren o. Ceplerimde çakıllar, Yolumu keser, ayaklarıma takılırlar. Bağıma bülbül konar mıydı? Sendele artık, koşma. Ellerinde şefkat, bileğinde güç, Sıkıca sarılmışsın deli bozuk. Onun kanadının gölgesi şeytan, Su gibi yılları ondan çalan.