NOTATKA POD PROLOGIEM! <33 *.☽ .*•*☆*♡.•*★.•*･ ｡ﾟ☆: *.☽ .* :.*☆*♡.•*★.•*. Czasami szczęście jest na wyciągnięcie naszej ręki. Potrafi ono przybierać różne postaci, lecz niezależnie od jego formy zawsze sprawia, że wszystko nabiera blasku i koloru. Szczególnie taki mały promyk, nagle i niespodziewanie oświetlający nasze dotychczasowe życie, symbolizujący nadzieję, jest potrzebny, gdy wszystko wokół się wali. Nie ma już nic, co byłoby w stanie wywołać w nas szczęście i sprawić, że nasze usta znowu uformują się w piękny uśmiech, a w naszej głowie znowu pojawi się myśl, że jednak będzie dobrze. Chyba, że będzie to ten mały promyk. Nasz malutki, prywatny odłamek rzucającego blask na tak wiele rzeczy niejasnych słońca, który może oświetlić nawet najciemniejszy kurs, jaki obierzemy. Bo ten mały promyk jest naszą ostatnią nadzieją, gdy nie ma już nikogo wokół i wszędzie widzimy tylko ciemność. A co jeśli jest on chłopcem o wielkiej burzy loków i jeszcze większym sercu? *.☽ .*•*☆*♡.•*★.•*･ ｡ﾟ☆: *.☽ .* :.*☆*♡.•*★.•*. All the lights couldn't put out the dark Running through my heart Lights up and they know who you are Know who you are Do you know who you are? (PL) Wszystkie światła nie mogły pokonać ciemności Która przebiega przez moje serce Zapala się i wiedzą, kim jesteś Wiem kim jesteś Czy ty wiesz kim jesteś? *.☽ .*•*☆*♡.•*★.•*･ ｡ﾟ☆: *.☽ .* :.*☆*♡.•*★.•*. Opowiadanie, w którym Louis i Harry zostają jedynymi ludźmi na świecie, nie znają się, lecz czują, że nawzajem się potrzebują. Czy dwójka młodych, dopiero odkrywających siebie chłopaków będzie w stanie wzajemnie nauczyć się jak najlepiej przeżyć swoje życie? W końcu żyje się tylko raz, ale jeśli robisz to dobrze, raz wystarczy.

Osiemnastoletni Kaiden świat odbiera inaczej niż większość ludzi. Żyje w rytmie rutyny, która koi zmysły i porządkuje rzeczywistość - głośną, chaotyczną, często zbyt intensywną. Spektrum Autyzmu sprawia, że każdy dzień bywa wyzwaniem: nieprzewidywalne zmiany, społeczne reguły bez instrukcji obsługi, głośne dźwięki, dotyk i spojrzenia, które potrafią przytłaczać. Kaiden nie szuka zrozumienia - szuka ciszy, spokoju i stabilności, której nikt nie potrafi mu dać. W jego uporządkowaną codzienność wkracza Leon - przyjaciel jego siostry Cornelii,, który ma objąć rolę trenera lokalnej, dziecięcej drużyny piłkarskiej. Leon nie wie, jak wygląda życie Kaidena, ale od początku nie próbuje go zmieniać, nie stawia żadnych oczekiwań. Wystarczy, że w jego obecności Kaiden nie czuje presji. Leon nie pyta: „Dlaczego jesteś taki?" - po prostu jest. I to wystarczy, by coś zaczęło się zmieniać w Kaidenie - powoli, nieśmiało, ale autentycznie. W małym miasteczku, wśród zapachu gorącej herbaty, dziecięcych śmiechów i codziennych rytuałów, splatają się losy ludzi, którzy nigdy nie szukali wielkich historii - a jednak je tworzą. Lucas i Dominic, budujący rodzinę z miłości, nie z obowiązku. Cornelia i Finnian, bliscy bez potrzeby definiowania. I Kaiden, który może pierwszy raz poczuć, że nie musi się zmieniać, by zostać zauważonym. Chłopak Dwojga Imion to opowieść o tym, co oznacza być sobą w świecie, który nie zawsze daje na to przestrzeń. O relacjach, które nie mieszczą się w schematach, o tym, jak zrozumienie może rodzić się z milczenia, a bliskość z prostych, codziennych gestów. To książka o tym, jak małe zmiany mogą wywrócić życie do góry nogami - i o tym, jak ważne jest, by po prostu być przy kimś, nie oczekując niczego w zamian. .