Süveyda, on sekiz yaşlarının sonunda aşkı ve sevgiyi arayan genç bir kızdı, babasından görmediği sevgiyi kendinden büyük erkeklerde arayarak hayatına devam ederken onu gördü, Barlas Hancıoğlu. O günden sonra ikisinin de hayatı değişti. Uyarı; Daddy Issues konulu bir hikayedir, yaş farkı, cinsellik, argo içerir. +18

Herşey bir yanlışlıkla başlar.Ayaz ve arkadaşları gruba bir arkadaşlarını eklerken farklı iki haneyle başka birini ekler bu tesadüf durum onları neye sürükleyecek hep birlikte göreceğiz...

Ah... kokusu , teninin yumuşaklığı , saçlarının karışıklığı , bakışları ve dokunuşu... Her şey olması gerektiğinden daha mükemmeldi. '' Sadece bu gece benimle uyur musun ? '' diye sorduğunda bu kadar ileri gidebileceğimizi tahmin etmemiştim. Bir gece de olsa eşimle olan bağımı hissetmek istediğim için kabul etmiştim. Ama bu yaşadığımız çok başka bir birliktelikti. Eli yanağımdan boynuma doğru kayarken bütün hücrelerim ona tepki vermişti. Gözlerinde ki karanlık beni yutmak istiyor gibiydi. Bu zamana kadar kaçtığım ve korktuğum bu karanlık bu gece ona teslim olma dürtümü durduramazdı. Elini boynuma götürdü. Sıkar pozisyonda duruyordu ama asla zarar verici değildi. Yüzünü kulağımın altına getirdi. Hayatında ki son nefesmiş gibi çekti kokumu içine. '' İris... '' kulağıma ismimi fısıldama şekli içimde ki zevki daha çok açığa çıkarmıştı. '' Ares...'' ben de onun ismini aynı şehvetle havaya doğru fısıldadım. Belki bunu yapmamış olsaydım , belki ona karşılık vermemiş olsaydım işler daha ileriye gitmeyecekti. Ama bu gece onunla olabileceğim son geceydi. Bu gece eşimle beraber zevk alabileceğim ilk ve son geceydi. Hayatımda bir kere olsun bencilce bir karar vermek için son şansımdı. Ve ben bu şansı bundan daha değerli bir an için kullanamayacağımı bilerek kullandım. Dudakları dudaklarımı bulduğunda artık durmak için çok geçti...

"Bazı aşklar ruhunu yakar... ama o küllerin içinden hâlâ onun adını fısıldarsın." Bal sıradan bir hayatın içinde sıkışmıştı. Ta ki gözleri, onunla sınıfta kesişene kadar. O adam... Çok fazlaydı. Fazla soğukkanlı, fazla bilmiş, fazla... tehlikeli. Ve Bal, yavaş yavaş öğrenmeye başladı: Herkesin kaçtığı şey, bazı kalplerin kaderi olabilir. Adını söylediğinde dudaklarını yakan, sustuğunda içinde yankılanan bir adamdı o. İki gözle bakıldığında bir öğretmen... ama üçüncü bir göz gerekirdi onun kim olduğunu anlamak için. Tutku başladığında, hiçbir şey göründüğü gibi kalmadı. Ne şehir, ne gökyüzü, ne Bal'ın bedenindeki sıcaklık. Aşk dönüştü. Bal dönüştü. Ve hayat... artık eski haline dönemeyecek kadar karanlıkla kutsandı. Ama bazı duyguların bedeli olur. Bazı sevişmelerin kefareti vardır. Ve bazen... doğum, sadece başlangıç değil, cehennemin ta kendisidir. Bal, kaderin en çarpık oyununun içine düştü. İki dünya arasında, iki adam arasında, iki gerçeklik arasında sıkıştı. Ve sonunda öyle bir karar verdi ki, gökyüzü bile nefesini tuttu. Ama tam her şeyin bittiğini sandığında, tanıdık bir ses yeniden fısıldadı: "Ölmene izin verir miyim sandın, küçük öğrenci?" Bu hikâye, bir aşk masalı değil. Bu, kaderin bile yazmaktan korktuğu bir hikâye. Ateşe uzanmış bir ruhun, cennete göz diken bir kalbin ve aşkın en karanlık halinin anlatısı. Bazı insanlar unutulmaz. Bazı bağlar kesilemez. Bazı aşklar... seni sonsuza kadar izler. #1-şeytan #1-sır #1-romantik #1-kurgusal #1-daddy #1-komedi #2-fantastik #3-roman #3-edebiyat

İnsanlarla dalga geçmek için girdiğim sohbet sitesinde işler hiç de dalga geçmek istediğim gibi olmayacaktı. Hayattan tam benim gibi kopuk birini bulmuş beni kendi hayatımın enkazından kurtarsın diye yardım istemiştim. Fakat onunda bir kuralı vardı. Asla birbirimiz hakkında kişisel bilgiler vermeyecek öğrenmeyecektik. Buna isimlerde dahil! Peki bu kural ne kadar uzun süre dayanacaktı? Bu çocuk gerçekte kimdir ve neden kendini saklar? Mesajlaşmayla başlayan bir hikaye nereye kadar uzanabilir? Bizim hikayemiz hiç tanışmamak üzere sözleşen iki yabancının hikayesiydi. Genel Kurgu #2 Texting #1 Sohbet #1 Umut #1 Macera #1 Sevgi #2. Aksiyon #4 Hikaye #1 Eğlence #2

Yavaşça kulağıma eğilip, fısıltıyla - seni öyle bir sikicemki güzelim, inlemenden korkacaksın... elleri belimden aşağıya doğru ilerledi ve sertçe kasıklarımı sıktı. - ah..

Gerilen çenesi ve hızlı hızlı aldığı nefeslerle tenimi keşfe çıkıp belime indiğinde kısa bir süre duraksadı "Beni uyuşturduğun halde sana her geçen gün biraz daha ihtiyaç duymam akıl kârı değil." Çekemediğim nefeslere bir de boğazımda takılıp kalan yumrular eklenmiş, az önce kurduğu cümleler beynimin içerisinde doğru teraziyi bulmak ister gibi etrafa saçıldığındaysa göğüs uçlarımda hissettiğim karıncalanma ile dudaklarımdan dökülen inlemeye lanet okudum. Alnından dökülen küçücük sıcak ter damlacıklarından bir tanesi yönünü çıplak göğsüme doğrultunca, dudağında kendine yer bulan gülümsemeyle beraber kısa bir nefes aldı ve dişleri arasından sızan hırıltılarlada birkaç küfür savurdu. Göğsüme damlayan mürekkebi dili ile yoka indirip derin bir nefes aldığında boğuk kelimeleri bir bir akıttı "Bir kez daha beni kendinle tehdit etmeye kalkarsan yaşayacaklarını hayal gücünün sınırlarına bırakıyorum. Daha öncede dediğim gibi izle ve gör" ARAL ERGE bu ismi hafızanıza iyi kazıyın çünkü çok duyacaksınız... (Nott= Fazlası ile +18 sahne bulunduruyor!) Instagram: aynur7_a

"Hâlâ köpek gibi bana aşıksın," diyerek canımı yakacak bir kahkaha attı. "Biriyle kol kola okula gireceğim diye ödün kopuyor, birinin yanına ilerlediğimde aklın çıkıyor. Hadi yalan de, seni çok iyi tanıyorum ben. Kandıramazsın beni." Gözlerimin sulanmasına engel olamasam da onun gibi kahkaha attım. O sırada spor salonundan hiç tanımadığım biri çıkmıştı. Ozan'a "Emin misin?" diye sordum. "Seni mi seviyorum hâlâ?" "Şu an barışmak istesem gurur falan demeden evet diyecek kadar çok seviyorsun." Neden haklısın? "Yazık kafana." Spor salonundan çıkan çocuğun yanına giderek hızla koluna girdim. "Ben de seni bekliyordum sevgilim, hadi gidelim." 10.05.22

Yaraları vardı insanların; hiç kapanmayan fakat çokça kanayan. Yaraları vardı küçük bedenlerin hiç unutamadığı , büyük bedenlerin ise aldırmadığı. Batırdım hafif çengelli olan ip ile iğneyi ,kendi ellerimle açtığım kesiğe.Kendi ellerinle açtığın yaralara böyle amansızca bir ferle dikiş atmak titremeyen ellerin harcıydı. Senin ellerin silah tutarken bile titremez ömür! Benim ellerim sadece silah tutarken titremez ya zaten. İğne deriden çıktı,ip kesiği kapatmak istedi . Söyleyin ona beyaz iplerin dikişleri , kanlı ellerin izlerini kapatmaya yetmez. İğne yeniden battı . Can yandı; kanarken , iyileşirken en çok da iyileşmek istemeyince. Söyle ona iyileşmek istemeyen yaralar ipleri kuruyken kabuk bağlamaz. Çürüyen ipler dökülse kan kaldığı yerden akmaya devam eder. Son kez söyle , o zaman nedir bu boşuna çırpınış?

*Nefret, aşka dönüşebilen güçlü bir duygudur* Annesinin tayini dolayısıyla İstanbul'a taşınmak zorunda kalan Öykü, burada daha önce hiç karşılaşmadığı bir şeyle karşılaşır. Bir çeteyle. Bu durum ilk başta pek hoşuna gitmese de daha sonra onları terk edip giden babasından intikam almak için bu çetenin içinde olmak ister. Fakat bilmediği çok şey vardır. Bu çeteye girmek öyle zannettiği kadar kolay değildir. Çetenin lideri olan BARLAS KARAMAN'ın koyduğu bazı zorlu görevleri yerine getirmek zorundadır. Ve bu görevlerin hiçbiri de öyle herkesin yapabileceği kadar basit görevler değildir. Öykü'nün de öyle. Tüm hakları bana aittir©