Yıllar öncesinden terk edilmiş bir deliler hastanesi vardır. Oraya giden kişilerden hiç kimse bir daha geri dönememiştir. Bir grup gazeteci iş gereği oraya gidip, oranın gizemini çözmek ister. Fakat henüz başlarına geleceklerden haberdar değillerdir. İşler hiç istedikleri gibi iyi gitmez ve orada bir çok sorunla karşı karşıya geleceklerdir. Şimdi ise tek istedikleri oradan kurtulup, ölümden kaçmaktır!

+18 İÇERİR! "Soyun!" Şimdi ben ne yapacaktım? *** Leyla işe ihtiyacı olan bir genç kızdı ve Her şey gördüğü bir gazete ilanıyla başlamıştı. "OĞLUMA OYUNCAK BEBEK OLUR MUSUNUZ?" bu iş ilanıyla o eve gitmişti. Karşısında duran adamı dinliyordu. "Uraz ne isterse onu yapacaksın, ona itaat edeceksin, bir oyuncak bebek gibi davranacaksın!" bu iş Leyla için çok farklıydı. "oğlumun insanlara alerjisi var... bu yüzden seni oyuncak bebek olarak tanıtım" Bu işin parası çok iyiydi ve Leyla her şeye rağmen bu işi kabul etmişti. kendi elleriyle bu eve tutsak olmuştu. Bir baba oğlunu iyileştirmeye çalışıyordu ve Leyla bu duruma tutsak oluyordu!

Gök Dalaman. Yüksek anksiyete ve epilepsinin mahvettiği hayatında, yeni umutlar ve yeni deneyimlerle hiç tatmadığı bir şefkati tadacaktı. Baba şefkatini. Bazen, kan bağının önemi olmadığını anlardı insanlar ve hayat bunu Gök'e acı tatlı bir yolda öğretmişti. Yayınlanma tarihi 29.08.2022

WATTYS 2018 DÜNYA KURAN KAZANANI Evrenin uzak bir köşesinde, insanlıktan millerce uzaklıkta ve bi haber olan, mor bir ışık yayarak parıldayıp duran bir gezegen vardı, Adına Vera derlerdi. Aşağılara inildikçe güzelleşen, görkemli ve bir o kadar da gizemli bir dünya karşılardı sizleri. Mor'un bin bir tonunun hakim olduğu bu dünya çeşitli efsaneler, hikâyeler ve mitlerle doluydu. Kadim bir geçmişi vardı, bu dünyada eski ve derinlerde olan bir düşman yatmaktaydı. Gök ırkının inmesiyle kıyamet başlayacak, uyuyan uyanacaktı. VERA 'Biraz iyilik, kötülük ve Ölüm!'

Siyah ve gri karışırsa ne olur? Ve siyah gri olana dek karışmaya devam etti. Beyaz duruluğunu yitireceğini bile bile savaşından vazgeçmedi. Duru ve Araf. Birbirlerinin ne zıttıydı ne de aynısı. Biri siyahtı biri gri. İkiside Araf'ta kalmıştı. Birleşince bütün olamıyor,birleşmeyince eksik kalıyorlardı. İşte tam o zaman tanıştılar. İkiside Araf'tayken. ***** Onu inceledim. Siyah ve içinde kaybolacağın gözler,siyah ve mükemmel saçlar,abartıya çalmayan kaslı,ama tahmin ettiğimden güçlü bir vücut. Ve vişne rengi dudaklar. Tek renkli noktası, siyahın içinde ortaya çıkmak için çırpınan bir kırmızı. Çok sert olmalıydı ismi. Bir o kadar masum. " İsmin ne?" "Araf." Araf işte buydu. "Araf nasıl güveneceğim ben sana? Hiç konuşmuyorsun bile!" Gözleri dudaklarıma kaydı ve bana yaklaştı. Aramızda nefes kadar mesafe vardı. Kalbim deli gibi çarpıyordu. Gözlerimi kapattım. "Sakın bana güvenme.Ben güvenilmezim.Güvenirsen hata yaparsın." Nefesini yüzüme üfledi ve gitti. O buydu işte. O Araf'tı.

#wattys2018longlist# | TAMAMLANDI| Notalar duyguları yaşar, Duygular hayalleri... Şimdi iki insan düşün. Her notada aynı duyguları, her duyguda aynı hayalleri kuran... Ama bu iki insan arasındaki imkansızlıkta, tek imkan müzik notaları olsun... Onlar birini seven iki sevgili, iki aşık değil... Onlar yaşananlara rağmen notalara tutunanlar... "Çünkü Bulut'un gezegeninde her şey mümkün..." ~Gökyüzünde Bulut Yeryüzünde Deniz

Atlas: Kızım neden dalga geçip duruyorsun? Atlas: Saatlerdir ekranın başında sana, senden hoşlanmaya başladığımı açıklayabilmek için götümü yırtıyorum Atlas: Beni ciddiye almak bu kadar zor olmamalı ya Kuğu: Seni ciddiye almak mı? Kuğu: Aynı hata iki kere yapılmaz Atlas, komik olma. Kuğu: Benim ciddiye aldığım, almakta olduğum ve alacağım tek şey var; bale Kuğu: Fazla zorlama şansını Atlas: Öyle mi? Atlas: Tamam, dediğin gibi olsun Atlas: O halde ben de ciddiye aldığın tek şeyin içine girerim ve böylelikle beni de ciddiye almak zorunda kalırsın Atlas: Seçmelerde görüşürüz, Odette ;)

Yıllardır varlığından haberi olmadığı abileri ailesine katılırsa. Bu kitapta her şey tam tersi abileri aileye giriyor. Peki nilayı evde neler bekliyor?

Yıllarca hayat denen zırvalığın bana bahşettiği kaderle mücadele ettim ben. Hayat güçlülerin hayatta kaldığı bir oyunsa eğer ben de adımı listeye ekliyorum o zaman. Hodri meydan... Ama belki kim bilir karşıma birileri çıkar da bana el uzatır? Belki benim de mutlu olma zamanım gelmiştir ha? Şimdi hikayeme bir göz at istersen..

Karışmışız işte. Sonrada 16 yıl sonra her şeyin farkına varmışlar fasafisooooo. 20 Kasım Cumartesi.