Bu kitap 1985 yılında geçen naif bir aşkı anlatıyor.🍀 Bir heves uğruna ailemi kaybettiğimde kendi evimde kül kedisine dönüşeceğimi bilmiyordum. Dahası yengelerimin baskılarına, kendimi hapse attırmak isteyecek kadar tahammül edememiştim. Her şey ben parmaklıklar ardındayken değişti. Kader çarkımın yeniden döndüğü yer, kara kaşlı, kara gözlü ve bıyıklı bir memurdan sonrası oldu.

"Öyle güzelsin ki..." diye fısıldadı dolgun dudaklara doğru. Kadın, adamdan işittiği sözleri yutkunarak dinledi. Çünkü adamın sesindeki o boğuk tını, onu tekrar baştan çıkarmak için en basit sebepti. "Güzelliğini," Eliyle kadının terden yanağına yapışmış siyah saçlarını geriye itekledi. "Nasıl ifade edebilirim, bilmiyorum."

'Sik kadar çocuktum bunu gördüğümde. Sevişmenin ne demek olduğunu bir ihanette öğrendim ben Alin.' Hıçkırıklarıma engel olamazken bitsin diye dualar ediyordum. 'Neyse seni daha fazla parçalamak istemiyorum, sonra babam bir gün görevden döndü ve annem ona bunu anlattı.' Gözleri çok ruhsuz bakıyordu, hiç mi acımıyordu içi? Elimi yanağına kaldırmaya çalışırken diğer eliyle bileğimi tutarak bana engel oldu. 'Babam arkasını döndü ve gitti. Ne bağırma, ne çağırma. Hiçbir şey, Alin.' Alnını alnıma yaslayarak fısıldamaya devam etti. 'Koca bir hiçlik kız çocuğu. Birini nasıl öldürürsün biliyor musun? Ne yaparsa, nasıl isyan ederse etsin ona kayıtsız kalmak.' Kaşları çatılırken alnını alnımdan kopardı ama mesafemizi açmadı. 'Babam annemi öldürdü, kayıtsızlığıyla.' Sınırların olmadığı, hurdahaş bir hikayeydi bu.

Huzur her bekleyişin ardında saklıdır... Yıl 1592 Bir yaz vakti yetim kalan Hümeyra tek başına hayatını idame ettirmeye çalışır. Bir kış vakti hiç beklemediği anda kapısı çalınır ve bir komutana ev sahipliği yapar. Bir kış aşk kapıyı çalacak.

"Küçüğüm..." Dedi parmaklarını yanağımda gezdirirken. Sesindeki şefkat öyle yoğundu ki bir an eridiğimi hissettim. "Seni hep koruyacağım, ruhunda yeni yaralar açılmasına izin vermeyeceğim." Harelerimi kaldırıp buruk bir tebessümle yüzüne baktım. "Sen ve ben..." Elimi kaldırıp yanağımda olan parmaklarını tuttum. Ve devam ettim. "...Sen ve ben çok ayrı dünyaların insanıyız Pamir Girgin. Ne ben senin dünyana girebilirim ne de sen benim dünyama girebilirsin." Yanağımda duran parmaklarını iterek yana doğru kaydım. "Ben kalbimde bizim için küçük bir dünya oluşturdum Şura, izin ver ; o dünya'nın kraliçesi yapayım seni..." Başımı hızlıca iki yana salladım. "Ben, gitmek istiyorum..." ** ~MAHALLE YA DA KÖY KURGUSU DEĞİLDİR! ~Cinsellik, argo ve şiddet barındırmaktadır. * Romantizm#1 | 18.02.23' Tutku#2 | 19.02.23' Yetişkin#5 | 18.02.23'

"Siktir!" Araba hala hareket halindeyken ve böyle hızlıyken tavana ne düşmüş olabilirdi ki, ya da ne çıkmı- lanet olsun bu da o aptal hayvanların işiydi. Ela'nın ağlamasına dayanamayıp kucağıma alıp göğsüme bastırdığım da annem de bana güven verici bir şekilde gülümseyip kemerine sıkıca tutunmuştu. "Allah kahretmesin! Hiç buraya gelmemeliydik, onu buraya getirmemeliydim." Babamın kendi kendine mırıldanmasını duyduğumda ağlama istediğim artmıştı. Kimden bahsediyordu ki? Muhtemelen ya ben, ya Ela, ya da annemden bahsediyordu. Allah'ım sen bizi koru lütfen. Biraz sonra yolun ortasına devrilmiş koca bir ağaç yüzünden durmak zorunda kalınca tüm kurtlar etrafımızı sarmıştı ve aman Allah'ım en az on tane vardı, aynı zaman da da insanı korkudan ağlayacak hale getirecek kadar kocamanlardı. Bunları belgeseller de izlediğim kadarıyla bu kadar büyük değillerdi ki! Arabanın hala üstünde olduğunu hatırladığım kurtta hızla arabanın önüne atlayıp kafasını kaldırıp bize baktı. Kafam hala iki koltuğun arasından ön cama bakarken onun sapsarı korkunç gözleri direk beni buldu. Hatırladım! Bu geçen gece köyde göz göze geldiğim kurttu. Ben şokla gözlerimi hala ondan alamazken yemin ederim ki dudaklarının kıvrıldığını gördüm. ************************************** Eda & Efken Ben bir yazar değilim, sadece hayal gücünü kelimelere akıtan biriyim :) -Kartanesi-

"Kime, nasıl bir kötülük yaptın da kollarıma düştün?" Büyük Cadı Avı'nda yakalanan Larina; ailesiyle birlikte yanmak üzereyken kendini yabancı bir evrende, bir yabancının kollarında bulur. Kollarına düştüğü yabancı; yıkılmış Artevi Krallığının saklı, karanlık prensi As Valor Jarlan'dan başkası değildir. Tür: Fantastik Romantik

Kapı aralığından gözüne çarpan çıplak bedenle olduğu yere çakılı kaldı. Alkolün esir aldığı beyni ona oyun oynamıyorsa... Evet, kesinlikle çıplaktı! Yutkundu ve yanlış olduğunu bile bile onun kıvrımlı bedenini baştan aşağıya süzdü. Dişlerini sıktığının farkında dahi değildi. Uzun, ıslak saçları sırtından aşağıya doğru uzanmış, bembeyaz vücuduna tezat bir siyahlıkla göz alıcı görüntü sergilemişti. Kendine gelebilmek için yeniden yutkundu. Alkolden mi, yoksa görüntüden mi kaynaklı olduğunu bilmiyordu ama ağzının içindeki kuruluk had safhadaydı. Allah'ım, genç kız onu resmen çarpmıştı! O değil, artık arkadaş kalma hayalleride çöp olmuştu. Çehresi sertleşirken, emir dinlemeyen adımlarına komut vermeye çalıştı. Yok, gitmiyorlardı. Meselenin içine başka uzuvları da girmiş, işin rengi değişmişti. Birkaç metre uzağında ki genç kıza istese hemen ulaşabilir, sakladığı en derin hazinesinin içinde kaybolabilirdi. Fakat boşanmanın eşiğinde olduğu sahte karısı buna nasıl karşılık verirdi, işte orası muammaydı...

Kayra, gerçek ailesine alışabilecek miydi? Daha doğrusu abileri ve kardeşi Kayra'ya ısınabilecek miydi? 17 yıl boyunca bir yalanla büyüyen Kayra, 17 yaşında gerçek ailesinin başkası olduğunu öğrenirse ne olur? • 17 Ocak 2021 •

ALPER AKDAĞ