3 kız, saf ve masum. Güneş: 20 yaşında. Üniversiteye gidiyor. Annesi ve babasıyla yaşıyor. Sidal: 22 yaşında. Tıp öğrencisi. Hayata pozitif bakan saf ve masum biri. Ailesini trafik kazasında kaybetmiş, hayatın acı gerçekleriyle küçük yaşta karşılaşmış bir kız. Eslem: 23 yaşında. İşinde oldukça başarılı bir mimar. Zeki, inatçı. Ailesinden ayrı yaşıyor. 3 erkek arkadaş, sert ve acımasız. Araf: 24 yaşında acımasız bir mafya. Ailesini bir trafik kazasında kaybetti. Ailesinden ona sadece küçük kardeşi Aras kaldı. Acımasız, sert ve duygusuz. Rüzgar: 24 yaşında. Dışarıdan bakınca sert ve acımasız. Aslında iyi yürekli, naif bir mafya. Ailesiyle arası bozuk biri. Esat: 23 yaşında. Hayatı takmayan, yeri geldiğinde çapkın yeri geldiğinde acımasız bir mafya. Murat Bey'in tek varisi. ZAMANI DURDURAN MAFYALARIN AŞKINI OKUMAYA HAZIR MISINIZ?

0537***: Karnındaki bıçak izi de neyin nesiydi? ﻬ Başlangıç tarihi: 20.05.2021

Bir hırçın dalga gibi yakıp yıkmıştı zihnimi, Yerine tüm benliğinin yıkıntılarını bırakmıştı. Bir şehrin küle çevirdiği kalbin sahibiydi onlar. Bir şehir acımasızca kül edip geçtiği kalpleri, kanlı parmaklarının arasında can çekişti. Ruhları bir mezara kurban edildi, gömdükleri ruhları birbirini buldu. Kadın tutkun olduğu gücünün, kurban edildiği hırsının ta kendisiydi. Adam zehir saçan kadına aşık olacak kadar kördü. Her nefesleri zehir, her verdikleri nefes panzehirdi birbirlerine. ⚡ Bir namlunun ucunda iki hayat, Ve bir namlunun dayandığı iki şakak, Bu namlunun ucunda verilen savaş, iki hayatı bambaşka yerlere sürdüğünde bu savaşın galibi tek bir şey olacaktı. Ya nefret, Ya aşk. "Bu namlu bir gün birimizin beyninde değil ruhunda patlayacak Neva."

WATTYS2020 GİZEM/GERİLİM ÖDÜLÜ KAZANANI 🥇 Aşk... Hiç ummadığımız bir anda, bizi kalbimizden yakalayan kutsal güç... O gücün yeter mi peki, tüm kabukları da yıkmaya? Kardeşini acı bir cinayetle kaybeden Ali'nin zili bir gün, o cinayetin diğer cephesindeki bir kadın tarafından çalar. Deniz... Onlar o andan sonra birbirlerinin hem yârı, hem yarası olacaktır. Ve sonunda anlayacaklar ki; "Kalplerini bir araya yaraları getirmedi. Kalpleri atsın diye yaralar bir araya geldi." 🌿

AYKIRI SERİSİ'NİN İLK KİTABIDIR! *** Her gece pembe yalanlarına sarılıp uyuyan, tuhaf olduğunu reddeden aykırı bir kız düşünün. Hayatını 'sıradan' kelimesinin sözlük anlamı olarak nitelendirirken, yeni gerçekleriyle yüzleşmek zorunda kalan bir kız. Bambaşka bir dünyanın sırları içinde, akıntıya karşı gelmeye çalışan fakat yüzme bilmeyen bir kız... Beria. Hayat doğduğu gün takmıştı ilk çelmesini ona. Yürüyemeden düşmüştü, yalnızlığa. İhanet, acı, yalan, biraz da kan bulaşmıştı tertemiz ellerine... Dört ana elementin ateşi onda vücut bulmuş, en çok da onu yakmıştı... Yasaklarla düğümlü geçmişi yakasına yapışmış, küçük dünyasına büyük sırları musallat etmişti. Bir gece de alt üst olan hayatı, bir doğum günü gecesi almıştı onu sıcacık yatağından. Her şey tam da burada başlamıştı: Tanıdık gelen o sesin fısıldadığı iki kısa cümlede... "Zamanı geldi kızım! Şimdi ortaya çıkma vakti..."

[TAMAMLANDI.] #HACKER'DA 1 : 28 EYLÜL 2020 #UMUT'DA 1: 17 KASIM 2021 Gölge'ler bir tek Gece'leri özgür kalır. MİT tarafından ele geçirilen hackerlar özel nitelikli ajanlar olarak MİT'e ayrıcalıklı ajan olarak bir istisna ile alınmışlardı. Özel ajanlar arasında en zeki ve ileri görüşlü olan Gölge, MİT dahil herkesi parmağında oynatır. Bu genç kadın devleti için çalışsa bile asla kendi benliğinden ve karakterinden ödün vermez. Bu güçlü yapısı askerlerin lideri olmasına sebep olur. Peki bu genç kadının hacker olarak başladığı ajancılık oyunu gerçek bir hâl aldığında Gece'leri Gölge olarak daha ne kadar ensenizde soluyabilirdi? GAME OVER; Ben Gölge'n , tüm günahlarının şahidi, şimdi sıra bende...

Birbirlerinden ne kadar uzaklaşmak isteseler de yine birbirlerine çekilenlerin hikayesi... Adam güçlü ve sarsılmaz.. Kız narin ve bir o kadar da cesur! Kaderleri bir anahtarla bağlanmış bu iki insan nereden bilebilirdi bir oyunun içinde olduklarını? *ALINTI* "Sen beni adamlarından biri sandın herhalde! Bana emir veremezsin!" "Sabrımı taşırıyorsun!" "Umrumda bile değil o eve asla geri dönmeyeceğim!" Genç adam sinirle belindeki Beretta marka silahı çıkardı. Kızın kafasına doğrulttu. Kendisine bakan insanları umursamıyordu bile! "Sen bilirsin buradan ya benim evime gelirsin ya da zincirlikuyu mezarlığına!"

Her gece tam 00.00'da gelen bir ihbar ve ardında bırakılan bir ceset... Sol bileklerinde gizemli harflerle işaretlenmiş kurbanlar ve peşinde iz bırakmayan bir katil... Dört kişilik bir polis ekibi, bu acımasız cinayetlerin arkasındaki sırrı çözmek için karanlık bir yolculuğa çıkar. Ancak bir gece cesetlerden birinin cebinden çıkan bir not, ekibin içindeki sinsi bir ihanetin varlığını ortaya koyar ve güvenin, en beklenmedik anlarda nasıl parçalandığını acımasızca ortaya koyar. Artık bir yandan katili yakalamaya çalışırken bir yandan da aralarındaki hainin kim olduğunu çözmek zorundadırlar. Güvenin her an sorgulandığı bu ölümcül oyunda Mira Aksoylu, hem karanlık bir suçluya hem de giderek derinleşen bir ihanet labirentine karşı tetikte kalmak zorundadır. Cinayetlerin ardındaki sır perdesi aralandıkça, ekip kendini giderek derinleşen bir kargaşanın içinde bulur. Her ipucu, daha büyük bir tehdidin kapısını aralar ve belirsizlik, her birinin ruhunu adım adım çürütür. Katil kim? Hain kim? Her şey gün yüzüne çıktığında, artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır.

"Öldürün o zaman." Duyduğum sert ve soğuk sesle irkildim. Sanki normal bir şeymiş söylüyormuş gibi bir çırpıda söylemişti. Bunların bana yardım etmelerini beklerken daha tehlikeli çıkmışlardı. Ölüm emri verilen adama bakıp vicdanımın sesine engel olarak usulca geldiğim yoldan geri döndüm. Yanlarından birkaç metre uzaklaşmışken bir silah sesi duydum. Bağırmamak için kendimi tutarak korku dolu gözlerimi adamlara çevirdim. Az önce ölüm emri verilen adam başından akan kanla yerde cansız bir şekilde yatıyordu. Diğerleri de başında hâlâ bir şeyler konuşmaya devam ediyorlardı. Yerdeki ölü adama bakıp kaldım. Hiç acımadan, bir saniye bile düşünmeden öldürmüşlerdi adamı. "Sen de kimsin?" Birinin beni fark etmesiyle hepsi bir anda bana döndü ama ben sadece az önce ölüm emrini veren adamın soğuk gözlerine baktım. "Ben şey..." Sustum. Söyleyecek bir şey bulamadım. Karanlıktan dolayı yüzlerini net olarak göremedim. "Sen ne?" dedi, bana doğru bir adım attı. Eş zamanlı olarak geri gittim. Bir saniye olsun bakışlarını benden çekmezken yutkundum. "Ben hiçbir şey görmedim." Tek kaşı kalktı. "Bizi mi izliyordun?" Korkuyla birkaç adım daha geri gittim. "Öyle bir amacım yoktu." Yine bana doğru bir adım attı. Korkudan tüm bedenim titremeye başladı. "Ne amacın vardı?" Cevap vermek istedim ama söyleyecek bir şey bulamadım. Tek istediğim şey şu an buradan kaçıp gitmek. Gözlerim adamın elindeki silaha kaydı. Bu daha çok korkmama neden olurken daha fazla durmanın bana bir faydası olmayacağına kanaat getirdim ve koşarak yanlarından uzaklaştım. "Yakalayın şunu!" Arkamdan bağırdı. Bunu duymak daha hırslı bir şekilde koşmama neden oldu. Resmen başımdaki bela birken iki olmuştu. Koskoca ormanda bir mafyadan kaçarken bir başkasının kucağına düşmüştüm.

Karan Haznedaroğlu. 27 yıldır her istediğini elde eden, sadece adıyla bile bütün kapıları açabilecek bir adam. Şimdi her şeyden çok istediği bir şey vardı. Onu alarak buz tutmuş kalbinin en güzel köşesine saklamak, gülümsemesiyle çıkan güneşte ısınmak istiyordu. Hale Seçkin.. onu 1 yıldır kanatlarının altında yaşatıyordu. Her ne kadar BERCESTE bunu bilmesede... +18 içeriklidir. (sahneler/ argo kelime ve konuşmalar vardır.)