Komşusunun gürültülerinden rahatsız olan son sınıf hukuk öğrencisi olan Duru, bir gece vakti yine onu rahatsız eden komşusuna mesaj atar. Lakin mesaj attığı numara, komşusuna mı aittir?

••Tamamlandı. Seri üç kitapla final yapmıştır ve basılmıştır. ❝İnsan bir kutu kibrite benzer. Varolur, yanar ve söner.❞ Bu hayatta nasıl bir kibrit olacağına sen karar vereceksin. Yanacak mısın? Yakacak mısın? Yoksa öylece duracak mısın? Ben, benimle yanmanı, gerimizde kalan her şeyi yakmanı istiyorum. Çünkü uzun bir süredir yanlış kişilerle, yalnız hayattasın. Ait olduğun yere dönme vakti. Bil ki; seni almaya geliyorum, Balkan kızı. BİR KİBRİTLE YOK OLMAK

Öğretmenliğin ilk yılı yaramaz sınıfa denk gelen Fulya ve onun velisi Yüzbaşı Aslan _ Ben : tabiki . İlk olarak Dinçer durmuyor . Hayır yani bir insan bu kadar çok hiperaktif olur mu , gerçi bu artık hiperaktiflikten çıktı ama neyse. İkincisi olarak siz bu çocuğu neyle besliyorsunuz? Aslan : anlamadım? Ben : bu çocuk tuvalet kapısına kafa atıyor . Her ne veriyorsanız rica ederim kesin . Sonra ben uğraşıyorum. Hayır bir de çok tatlı Şerefsiz insan kızası gelmiyor. Yağcılığı da var ,maşallah tatlı dili . İnsan kolay kanıyor. Rica ederim bir şey diyin. Aslan: hocam siz ne yaşıyorsunuz sınıfta? ___________

Bir ilk görüşte aşk hikayesidir. 💙 14.03.2023

Kiraz: Şöyle düşünün hayatınızın tam ortasına düşmüş bir melek. Başkomiserim: Sanki bu biraz tartışılır. Yani melek olduğunuz. Eski sevgilinize yapacaklarıza şahit olmuştum istemsizce. Kiraz: Valla başkomiserim melek gibi kızımdır da kime hangi melek olduğum tartışılır.. *Kısa hikaye tadında, polisiye bir kurgudur! Polisiye #1 (22.07.2022) Polis #1 (22.07.2022) Başkomiser #1 (22.07.2022) Genel Kurgu #1 (26.07.2022) Bilinmeyen Numara #1 (29.07.2022) Genç Kız Edebiyatı #1 (03.08.2022) Aşk #1 (04.08.2022) Texting #1 (05.08.2022) Romantizm #1 (06.08.2022) Anonim #1 (07.08.2022) Genç Kurgu #1 (08.08.2022) Sevgi #1 (08.08.2022) Romantik #1 (10.08.2022)

'En Güzel Beşiktaş'ın Çocukları Sever : 1' "Özgür Çalhan liked your tweet mi?" dedim dehşet içinde. "Ne demek lan liked?" diyerek bildirimin üzerine tıkladım ve attığım tweetin açılmasını bekledim. Haftalar önce 'Yılmaz Çalhan bay amcacığım siz ve oğlunuz Özgür Çalhan ile beraber basketbol oynayabilir miyiz? Hiç öylesine...' diye tweet atmıştım ve etiket atmamama rağmen Özgür bunu görmüştü. 14.03.21 25.10.21

"Ulan, diyor insan ister istemez. Bu kadar küçük bir şey de yaşıyor, konuşuyor. Hatta iç organları da var." Arşın yıllarca kardeşinden dinlediği Yüsra'ya karşı içten içe bir ilgi besler. Ufak, sevimli bir buzdolabı poşetine benzettiği kızı görmek için her fırsatı kollasa da bir türlü bunu başaramaz. Nihayet sıcak bir ağustos gününde evinin mutfağında onunla karşılaştı. Tezgaha çıkmış, tabak almaya çalışan minik şeye seslendi ve onu korkutup kollarına düşmesini sağladı. Güzel gözlerini gördükten sonraki yeni hedefi ise Yüsra'yı kollarına tekrar tekrar almaktı.

Hiç en yakın arkadaşınıza aşık oldunuz mu? Ben oldum ve işler çok karıştı. Adım Bahar, sıradan bir mahallede sıradan bir hayatım var. Aslında boş işler müdürüyüm. Öyle derler. Sabah uykularını severim ve akşam yürüyüşlerini. Bir de şey var, Ali... İşte bu, bizim hikayemiz. "Sürekli kavga ederiz. Sıkılırsın benden." "Seni seviyorum Bahar..." Ali'nin sesi aklımın duvarlarına çarpıp yere düşüyor. Kalbimin atışını yok sayıp, aklımın fısıldadıklarını tekrarlıyorum. "Ben çok tembelim bir kere.. bu huyumdan nefret edersin. Sen çok çalışkansın... Planlısın. Ben bu planlardan nefret ederim." "Seni seviyorum..." "Ailelerimiz birbirine girer... Babam seni öldürür. Bir daha asla görüşemeyiz." "Seni seviyorum..."

Bilinmeyen numara: İçtiği sigaradan sevdiği müziklere kadar biliyorum Bilinmeyen numara: Susuyorum

"Sabaha kadar konuşmanın sabaha kadar sevişmekten daha tehlikeli olabileceğini kim tahmin ederdi ki? Her gece çiftliktekiler uyuduktan sonra Elif gizlice odama gelip yatağın diğer ucuna geçiyordu. Işıkları yakmayı hiç teklif etmemiştim, o da durumdan şikayetçi değildi. Binbir gece masallarındaki gibi karanlıkta başlayıp aydınlıkta son bulan gece buluşmalarıydı bunlar, ve nedense gizli kalmasını istemiştik. Oysa ortada gizlemeyi gerektirecek bir şey yoktu, onca gece yanımdaydı fakat elim onun eline bile değmemişti. Biz sadece konuşuyorduk... Sadece konuşuyorduk ve sanırım tüm sorun buydu. Belki konuşmak yerine sevişseydik bu kadar kök salmazdık birbirimize. Ben bile anlatacak bu kadar çok şey biriktirdiğimden habersizdim. Konu konuyu, kapı kapıyı açıyor ve konuştukça söylenecek daha fazla söz açığa çıkıyordu aramızda. Bazen attığımız kahkahalar duyulmasın diye ellerimizi ağzımıza kapatmak zorunda kalıyorduk. Bazense Elif mutfağa inip gizlice yiyecek bir şeyler getiriyordu ikimize. Biri duyar diye ekmeği bile sessizce böldüğüm, çocukluğumdan bile daha çocuk olduğum, hayatımda ilk kez bir kadının yüzünde kaybolduğum gecelerdi. Bir erkeğin neden binbir gece boyunca masal dinlemek isteyebileceğini ilk kez o gecelerde anladım. Ve tarihteki onca adamı eline kalem almaya iten, tüm bunları bana yazdıran şeyi ilk kez o gecelerde buldum. Bazen bir kahkahanın ortasında, bazen birbirine çarpan iki bakışta, bazense saçını kulağının arkasına sıkıştırmasını izlerken ansızın beliriveren o sızıyı... İçimdeki edebiyatı uyandıran bir ağrıydı bu. İnkâr edip kaçsam da, durup kapılsam da gözlerine bakarken hissettiğim gerçek hiç değişmiyordu. Elif bir Balkan ağıdı gibi göğsümde büyüyordu."