William Shakespear'in kaleme aldığı Romeo ve Juliet, iki düşman ailenin birbirini seven çocuklarının ölümle sonuçlanan mutsuz aşklarını konu alıyor.

Pelin bir kış gecesi çalıştırdığı pastahaneyi kapatırken 7 sene önce kaybettiği nişanlısına benzeyen Emir adında biri içeri girip adres sorar. Pelin bu benzerlik karşısında şaşkına döner. "Yavaşça gözlerimi kapattım uyumaya çalıştım, fakat uyuyamıyordum." "Tavana bakıyordum ki o sırada gözümün önüne trafik kazasında kaybettiğim nişanlım geldi." "Gözümden yavaşça bir damla yaş aktı."

Jenna Collins Gizemli Kasaba'ya taşındığında olacaklardan habersizdir. Birçok yeni insan tanıyacaktır. Peki ya tanıdığını sandığı insanlar gerçekte öyle değilse? NOT: HİKAYENİN KİTAP OLMASI SÖZ KONUSU DEĞİLDİR/ OLAMAZ. Başlarda acemi olduğumu biliyorum. İleride bölümleri düzenleyebilirim umarım. İyi okumalar..

uzun kollu giymeyi bu nedenden seviyorum kışı... Kendi isteğiyle ayrılmıştı insanların arasından...

Kısa ve anlamlı psikolojik sözler. ✖ Korku değil!

✖ '' Her yaktığım sigara sensin; izmarit olup yere düşen,ayaklar altında ezilen ise ben. '' ✖ Bazen kurtulmak yerine batmayı seçeriz. Daha derine,daha fazla acıya...Bir nedenle başlayan sorular hayatımızdan cevap bulamayarak bedene işler. İşte bu da onlardan biri. Ben,acıyı acıyla kapatmaya çalışanlardanım. Ben, hiç bilmediğim sokaklarda kaybolup çıkış yolu aramayanlardanım. Ben,bedenimi şeytana teslim edip,ruhumu meleğe veremeyecek kadar güvensiz olanım. Ben,beyaz görünen ama içinde şiddetler barındıran Bulutum. Ben,Maske'yim. Kafes dövüşlerinin en ünlü,en kanlı kadın dövüşçüsüyüm. Ben,kanım akmak için sabırsızlanan ve ben akıtanım bedende kanı masum gören. Kötü kızla kötü çocuğun hikayesi değil.Karanlığa atılmış hayatların sürükleniş hikayesi.Kötü ve daha kötü olanların. Mart 29, 2015 düzenlenme aşamasında

Ben Cansu; 4 yaşında yetimhaneye verilen, oynadığı renkli kalemlerin içinde renksiz bir dünyası olan, 8 yaşında kendi gibi küçücük bir kızın elinden tutup çaresizce aile sevgisi arayan, küçük bir kız cocugu.. Ben Cansu; Dünyanın kırmızı bultenle aradığı bir HACKER' im.

Gözümden bir damla yaş düşmüştü, tanımadığım bir adam tarafından küçültülüyordum ve bu daha başlangıçtı. Yok olmaktan korktum. Bir an bu rüya sesli, suratının güzelliği kadar kalbi güzel olmayan adam tarafından un ufak olmaktan korktum. Yo! Neden korkuyordum ki? Babam bana her zaman demez miydi, ''Senin kalbin kadar büyük bir gezegen tanımıyorum,'' diye. Benim kalbim sonsuzdu, onun ki benimkinin yanında sadece küçük bir yıldızdı ama güneşte bir yıldız değil miydi?

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."