Bu hikâyeye başlamadan önce "Gece" serisini okumanız gerekir aksi hâlde anlayamazsınız. ✴ "Gece," diye fısıldadım çatallı bir sesle. Sesime sinen yorgunluk kulak tırmalıyordu. "Gece ne kadar güzel, değil mi?" Aniden güçlü kolları bedenimi okşadı ve bana sıkıca sarıldı. Dermansız kalan bacaklarıma inat, sıkıca balkonun korkuluklarına tutundum ve ayakta kalmayı başardım. "Evet," fısıltısı boğuktu. Ses tellerine biriken kanlar sesini emmişti. "Güzel." "Senin gibi," dedim anında. Bedeni kaskatı kesildi zira onun ardından gelecek cümleyi sezmişti. "Aynı zaman da tıpkı senin gibi karanlık." Kolları beni daha sıkı sararken sözlerime itiraz etmek ister gibiydi lâkin itiraz etmeye gücü yoktu. Haklıydım. Sözlerimin onu bıçak gibi delip geçeceğini bile bile konuştum. "Senden nefret etmek istiyorum. Senden nefret etmeye ihtiyacım var, senden nefret etmemi sağlasana." Bana daha sıkı sarıldı ve usulca yüzünü boynuma sakladı. Dudaklarından çıkan sözler, birbirimizi tutsak ettiğimiz mahpesin kilidiydi. Sözlerinde zehirli toprağa sarılı geçmişin acı feryadı vardı. "Unuttun mu, sevgilim," diye fısıldadı. "Sen bana müebbetle mahkûm edildin, ben senin için bile bile darağacına sarıldım. Bu saatten sonra bizi ölüm bile ayıramaz." Başlangıç Tarihi: 27 Nisan 2019

"Biz; seninle, neyiz biliyor musun, Hediye?" Diye mırıldandı, kirpiklerine geceyi astığım adam. Omurgasının altında ruhumun zevahirini taşıyan, ihtilâlim. Sertçe yutkunup, biraz daha sokuldum gecemin sıcak sinesine. Hemen sardı bedenimi sanki bunu bekliyormuş gibi. Yüzünü anlamsızca irdelediğimde, kızıl dudakları sinsi bir yılan gibi kıvrıldı. Zehir bütün bedenime ilmek ilmek işlendi. Kafasını hafifçe eğip; alnını, alnıma yasladı. Alnında atan nabzı kendi tenimde hissettim. O atan nabzı, bir kez daha tenime kazıdım. Cehennem kapıları aralandığın da sıcak nefesini dudaklarıma nakşetti. "Biz, seninle; cennetin, cehennemin yüreğinde hayat bulmuş hâliyiz." İlk yayımlanma tarihi: 20 ocak 2018 Bitiş Tarihi: 16 Nisan 2019

Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

"SENİN DERDİN NE?" diyerek bağırdım karşımda beni sinir eden adama, ağlamamak için kendimle mücadele veriyordum. Ama nafile bir mücadele olmuştu. Çünkü, gözyaşlarım yine bana ihanet ederek, yanaklarımdan aşağıya süzülüyordu. Arkası dönük olan Melih, bir hışımla bana döndü ve "Ne dedin tekrarlasana" dedi. Sağ dudağı yukarıya doğru kıvrılmış, ela gözlerinde küçümseyici bir bakış vardı. "Senin derdin ne?dedim." dişlerimin arasından. aslında avaz avaz bağırmak istiyordum, ama sadece sinirden dişlerimi sıkmakla yetinmek zorunda kaldım. " Ben senin kölen değilim... Bana emirler yağdırıp durma. " Oldukça öfkeliydim ve ağzımdan çıkanı kulaklarımın duymasını isteyecek hiç değildim. Melih, hızlı adımlarla aramızdaki mesafeyi kapattı. "Ahu, hep unutuyorsun... Ben sana istediğim gibi davranırım." Ela gözleri, en koyu rengini almış tehlikeliyim diye bas bas bağırıyordu. "Davranamazsın" dedim. Cılız ve kısık bir sesle, cevap vermedi. Gözleriyle, gözlerimi işgal etmeye devam etti. Arkasını dönüp çıkışa doğru ilerledi. Nereden geldiğini bilmediğim bir cesaretle; "ASLA SENİN İÇİN GÜLMEYECEĞİM! YÜZÜMDE ASLA SANA AİT BİR GÜLÜMSEME OLMAYACAK!" diyerek haykırdım.Melih, olduğu yerde bir süre durdu. Bir anda bana dönüp, ateş saçan ela gözlerini, kahve gözlerime dikti. "Ben, bencil bir adamım Ahu. Benim için asla gülmeyecek bir kadının... Gözyaşlarını bile istiyorum." Ölüm kokan bir ses tonuyla "GÖZYAŞLARI BİLE SADECE BANA AİT OLSUN İSTİYORUM."

Fırat bencildi, İsyan Çiçeği asiydi, lakin kaderleri bir yazılmıştı. İkisi birbirine aitti, ayrılık ölüm getiriyordu...

(Kitap olacağı icin sadece bir kısmı buradadır) "Koruma şirketinize söyleyin, ben kadın koruma istemiyorum." Dedi birden. Dişlerimi sıktım. Demek bu yüzden öyle demişti Patron. "Koruma şirketimiz beni gönderdi, beğenseniz de beğenmeseniz de ben koruyacağım sizi" dediğimde soğukça güldü. "Seni kim koruyacak" dediğinde başımın arkasına silahı dayadı iri adam. Mert Bey 'e bakmaya başladım. Yüzünde sebepsiz bir gülümseme vardı. Gözlüğümü çıkarttım. Sanırım bu testti. Bende Patronumun yüzünü kara çıkartmayacaktım. "Seni kim koruyacak dedim" "Kendimi değil, sizi korumaya geldim. Silah size değil bana doğrultuldu" dediğimde gülümsemesi yayıldı yüzünde. "Taner, bana doğrult silahı" der demez silah ona doğru dönecekken tekme atıp bileğine silahı düşürdüm. Elini alıp kıvırdım, arkasına verince acıdan kıvranmaya başladı. Boyunu küçültmek için dizlerinin iç kısmına vurdum yere diz çöktü. Başımı kaldırıp Mert Bey 'e baktım. Başını salladı olumlu anlamda. "Hoş geldin, Nisan" dedi gülerek. (Kitap olacağı icin sadece bir kısmı buradadır)

Karanlığın Efendisi' nin devam kitabıdır. "Siz Beren Başak, Ares Karal' ı iyi günde kötü günde, hastalıkta sağlıkta eşiniz olarak kabul ediyor musunuz?" "Onun bastona ihtiyacı olduğu o yıllara dek hayatında olmak istiyorum. Yaşlılığın getirisi olarak sokakta top oynayan çocuklara kızarken onun yanında olup sakinleştirmek istiyorum. Evet, hayatımı Ares Karal' a adamayı kabul ediyorum." "Siz Ares Karal, Beren Başak 'ı iyi günde kötü günde, hastalıkta sağlıkta eşiniz olarak kabul ediyor musunuz?" "Bana yeni bir hayat bahşeden, benim gibi kalbi taş kesmiş bir adamı dizlerinde uyutmayı başarmış olan, gözleri ile gündüzleri dahi yıldızları gözlerimin önüne seren, acımı unutturup bana şifa olan, Beren Başak' ı el üstünde tutmayı kabul ediyorum." "Bende şahitlerin huzurunda sizi karı - koca ilan ediyorum." Nepenthe : Acıyı ve üzüntüyü yok eden ilaç.

KİTABIMIZ RAFLARDA, TÜM KİTAPÇILARDAN ULAŞABİLİRSİNİZ. Babasından başka hiç kimsesi olmayan bir genç kız... 28 Yaşında hapishanede mahkûm bir adam... Ya bir gün olur da genç kızın babası da o cehenneme düşerse? Bir gün olur da bu yabancıya kızını emanet etmek zorunda kalırsa? *** "Sen kimsin ya? Adını bile bilmiyorum!" Dedi genç kız sinirle yanındaki adamı süzürken. Adam cevap vermemişti. Bu genç kızı daha çok sinirlendirmişti. "Hey, adını sordum?" Adam genç kızın yüzüne bile bakmadan arabayı sürmeye devam etti. "Kurt." Diye mırıldandı, sesi oldukça soğuktu. Genç kız ürktü, bu nasıl isimdi böyle? Tanımadığı bir yabancıyla nasıl yaşayacaktı? Üstelik bu adamın bir mahkûm olması genç kızın daha çok ürkmesini sağlıyordu. Yavaşça başını cama çevirdi, korkuyordu. Babası yanında yoktu ve çok korkuyordu. Ona ihtiyacı vardı, ondan başka hiç kimsesi yoktu... BİR KARADENİZ HİKÂYESİ... *** Karadeniz Serisi'nin ilk kitabıdır... © TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. HERHÂNGİ BİR KOPYALANMA DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR.

Berfin, abisinin ne iş yaptığından habersiz liseyi iyi derece ile bitirmek isteyen bir öğrencidir. Bir gün abisini polislerin götürmesinin ardından abisinin gerçek işini öğrenir. Kurye. Uyuşturucu kuryesi. Abisini kurtarmak için o dünyaya girmesi ve kurye olması gereken Berfin için hiçbir şey beklediği gibi olmayacaktır. Her şey düşünülenden daha ağır, daha zor ve daha acı doludur... Özellikle de Bataklık'ın kötü kralının oldukça dikkatini çekmişken... Batıyorduk, en dipteydik. Ben onun gözlerine sahiptim, o benim ruhuma. Ölüyorduk. Ben onun ihanetine sahiptim, o her şeyimle bana. Şeytanla bir kumara oturmuştum. Kaybedeceğimi bilerek... (Kitap +16'dır. Küçük yaşlı okurların dikkatli olmasını istiyorum.) 09.07.2018

Bir gün, Seversem seni Vazgeçme benden Çünkü muhtemeldir ki, Seni bulduğum zaman Gitmiş olacaksın kalbimden.