--En yüksek: Bilim Kurgu #1, Fantastik #1, Aksiyon #3 -- Claire hafızasını kaybetmiş bir biçimde kendisini yabancı bir evrende bulur. Kafasındaki bir ses sürekli olarak kaçmasını söylüyor. Ama bir yabancı. Tek bir yabancı. Kalmasını sağlayan tek şey o. Sürekli gidecek bir yeri olmadığını hatırlatıyor. Bağlanma sorunları olan yarı alkolik bir ressam, memnuniyetsiz bir teknoloji dehası, istediğini elde etmek için her şeyi yapabilecek kendinden büyük bir kaplanı olan bir hayvan sever, her şeye sırtını dönmüşken eve geri dönmek zorunda olan bir dansçı... Ülkeyi yönetenler bunlar. Bir de adından başka bir şey hatırlamayan Claire. Ne yanlış gidebilir ki?

"Geçimsizim bugünlerde Kimsesizim bu yerlerde Değersizim bu ellerde Gölgesizim her gün her yerde.." Kulaklarımdan girip ruhuma sızan eşsiz melodiyi dinlerken bir kez daha yalnızlık duygusu benliğimi esir altına aldı. Acı bir tebessüm ettim, hayata karşı. Sahi neden herkese adil davranmıyordu ? Neyse, mühim değildi. Alışıyorduk ne de olsa. Hayır, alışmak zorunda kalıyorduk. 🦋 Ben kim miyim? Ben Elfida, Elfida Mila. Yaşamı boyunca hiçbir dala tutunamamış, çoğu acıya göğüs germiş bazen de acıların bıraktığı enkazın altında kalmış bir kız çocuğuydum. Yaralı ruhumun sevgi dolu eller tarafından birer birer sarıldığı, zamanla hayata karşı duvarlarımın yıkıldığı hikâyeme hoş geldiniz..

Ada ölmek için yazdığı adama aşık olduktan sonra hayatı tamamen değişir. Peki adam Adayı ölmekten vazgeçirebilecek midir?

Güneş: Polis ol, polisle birlikte ol ama asla polislik olma demişler ya Güneş: Halt etmişler Güneş: Tutuklayanım sen olacaksan polislik olmaya razıyım Çevikçi Bey çevrim içi (01.52) Görüldü (01.52)

Yavuz abi, topuzumdan firar eden saçımı okşayarak kulağımın arkasına ittirdi. Ilk defa bu kadar yakındık ve ilk defa saçlarıma dokunmuştu. Bu hareketi yutkunmamı sağladığında merhem sürmeyi bitirdiğim elini bırakıp kullandığımız eşyaları tekrar kutuya koymaya başladım. "Sinan'ı gerçekten seviyor musun?" Yavuz abinin sorduğu sorudan sonra hareketlerim dondu. Afalladım. Aptalın tekiydim! Hani ben bu adama yaklaşmayacaktım. Anlamıştı işte! Ne diyecektim şimdi ben? "Yavuz abi-" "Merak etme kimseye söylemem!" Dediğinde sesi o kadar sinirli çıkmıştı ki bir anlık gafletle yüzüne bakmıştım. Aramızdaki yakınlık beni daha çok germeye başladı, bakışlarındaki donukluk üşümem için yeterliydi. Siyah sakallarının altındaki çenesi daha çok gerilmeye başladığında ela gözlerini gözlerimden çekti.

İlker Abi: Polis ihbar hattını rahatsız etmeyi ne zaman bırakacaksın? İlker Abi: Senin kolundan tutup karakola getirince mi, yoksa dört duvar arasına tıkılınca mı? Başak: Hayır yaa! Başak: Ben değildim o, kuzenim yazmış abi benim telefonumdan.

Tamamlandı. Bu kitapta kaos, mafya, üzüntü yok. Bol bol mizah var. Tamamlandı. Yetişkin içerik vardır, rahatsız olacaksanız okumayın. Kurgusu tamamen bana aittir. Siz: Nasıl arkadaşsın ulan sen? Siz: bir ceketini çaldım diye numaranı da değişmezsin. Siz: Ama yakıştı şimdi Allah var? Siz: görüntü* Siz: bence bana yakıştığı için barışmalıyız? 0544: Kimsin? 0544: Bu numarayı nasıl bulduğunu sormuyorum bile. Siz: Vay be Emrah, tanımamazlıktan geldin demek.. Ama yakışmış şimdi inkar etme. 0544: Yakışmış o fiziğe her şey yakışır zaten. 0544: Ama bu numaramı nereden bulduğun gerçeğini değiştirmiyor. Siz: Abart! 0544: görüntü* Siz: Hassiktir! Kimsin sen? 28 gün de 3 milyon okunan bir kitap #Aşk 1 #Gençkurgu 1 #Gizem 1 #Fantastik 1 #Mizah 1 #Kısahikaye 1 #Asker 1 #Romantizm 1 #Kurgu 1 #gençkızedebiyatı 1 #bilim 1 #klasikler 1 #anonim 1 #texting 1 #kurguolmayan 1 #romantik 1 #korku 1 #askiyon 1 #Gerilim1 #watty2021 1 #hayrankurgu 1

Hırslı, inatçı ve duygusal bir balerin olan, geçmişinin soyut pençeleri arasında kalan, unutmaya çalıştıkça orada sıkışan bir genç kız; Afet Ema Alaca. Boynunda geçmişinin soyut pençelerine sahip, soyut bir ip varken celladı olan adam, o ipi sıklaştırmak için nöbet tutuyordu. O nöbet son buluncaya dek geçmişinin perdeleri bir bir aralanacak ve masalının kahramanları, kendi yüzlerini ortaya çıkaracaktı. Tek bir mum ışığı, tüm karanlıkları aydınlatıp Afet'e gerçekleri gösterecek ve masalının başkahramanı sandığı adamın, bir yanılgıdan ibaret olduğunu kanıtlayacaktı. Afet'in karanlığındaki o mum ışığı; geçmişinin en karanlık gününde, 9. Yaş gününde onun kanlı ellerine bir karanfil bağışlayan çocuktu ve Afet, bunu geç de olsa anlayacaktı. Bir karanfil, bir mumdu. > 2024 | MUM IŞIĞI VE KARANLIK - - - Kapak tasarımı; hayalliruzgarlar

(1) Matthew Curtis, tek gecelik ilişkileri severdi ama Veronica Wood'un ona hissettirdikleri birkaç saate sığamayacak kadar sıra dışıydı.

hazanaydin: Ölmekten çok korkuyorum; ama yaşamak da istemiyorum... tunakilic: Dalga mı geçiyorsun benimle? hazanaydin: Kırgınlıklarımı sana anlatsam... hazanaydin: Dinler misin beni?