Ellerini yavaş ve sakince belime yerleştirdi. Vücudumdaki hissettiğim titreme nasıl bir tehlikede olduğumun habercisiydi. Kulağıma eğildi nefesi ciğerlerimin en derinine kadar inerken. kalbim yerinden çıkacakmışcasına atıyordu. "Sen benimsin küçüğüm" dedi sakince kulağıma kullandığı cümle tüylerimi diken diken ederken üzerimdeki küçücük havluyu çekti ve yere bıraktı. dikkatlice beni incelerken refleks olarak ellerimle vücudumu kapatmaya çalıştım. ellerimi tuttu ve beni duvara yasladı. " Benim olanı benden gizleme küçüğüm"

"Aklım almıyor," diye söylendi kendi kendine, beni aniden kavradığı elimden yeniden kendine çekti ve dudaklarını saçlarıma bastırdı. "Ben sana böyle his-," duraksadı. "İnsanlar nasıl seni yaralayabiliyorlar?" Konuşma engelli bir kız ve onun için işaret dili öğrenen bir adamın hikâyesi...

Meğersem komşu çocukları hep zeki, çalışkan, terbiyeli olmuyormuş. En azından Lara'nın komşusu öyle değil. Bakalım bu 'Komşunun Oğlu' bizim saftirik Lara'nın başına ne işler açacak? Okumaya devam edin!

Kız küçük bir filika adam büyük bir okyanus... Aşk ise onlara rüzgar olup yön gösteren bir mucize.

Soğuk.. Sadece insanın vücudunun titremesi değildir ki. Soğuk insanların birbirlerine olan mesafesi, insanların yüzleşmeye korktuğu korkularıdır. Soğuk küçük bir kız çocuğunun çığlığıdır. Titrek ve korkak. Soğuk ve umudunu kaybeden, ölü bedenlerin yeri... Hayatın asıl rengiyle yüzleşmek istemeyen korkak ve bir o kadar güçlü bir adam... Azad Soydanlı... O her zaman başı dik, övülen, örnek gösterilen bir adam. O dışarıdan güçlü görünen oysa ki içindeki küçük çocukla mücadele etmeye çalışan bir adam. O her zaman dengede tuttuğu terazi de boğuşan bir adam. O içinde yaşadığı acıları göstermemek için çabalayan bir adam... Hiç bir zaman mutlu olamamış bir kadın. Her şeye rağmen umudunu yitirmeyen, sürekli hayaller kurarak o hayalleri yeşertmek isteyen bir kadın. Yüreğinde ki acılarla boğuşan bir kadın... Şevval Soydanlı... Yine hayalleri olan bir kadın fakat hayallerini söndüren bir hayat. Her şeye rağmen şükür eden bir kadın. Yüreğinde her zaman acı olan ve bu acının ara sıra aşkının önüne geçmesine izin veren bir kadın. Sinirlendiğinde gözü hiç bir şey görmeyen bir kadın. Armina Soydanlı... Ve hayat... Her şeye rağmen insanların yüzünü gülümseten hayat. Bazen acı olan bazen tatlı olan hayat. Sen bu insanların yüzünü gülümsetecek misin?

"Beni böyle istediğin gibi oradan oraya savuramazsın." Beni böyle istediğin gibi kıramazsın. "Kızım kısacık etek giymişsin. Oturdukça oran buran meydana çıkıyor. Hasta etme beni. Bugün buradan çıkmayacaksın." Ters bir bakış atıp arkama yaslandım. Kafamı eğip ellerimle oynarken Arda'nın gölgesi üzerime düşüyordu. "Seni ilgilendirmez ayrıca çıkacağım. Buna sen karışmazsın. Bana karışamazsın!" Son cümlemde kendimi biraz kaybedip sesimi yükseltmiştim. "Sana karışamam belki ama diğer insanlara karışırım. Mesela iki kişinin hayatına karışırım ve ah... Bak sen şu işe. Kapının önünde bekleyip seni çıkartmazlar. Ya da başka birinin hayatına karışırım ve yine tesadüfe bak ki seni takip eder. Mesela başka biri, ona karışırım. Yanına erkek sinek bile yaklaştırmaz, yaklaştıramaz korkusundan. O, bu, şu... Belki senin hayatına karışamam ama onların hayatına çok basit bir biçimde karışırım Berfin. Ne sen sinirlen ne de ben insanları tehdit etmek zorunda kalayım." 'Ya sen? Ya sen ne yapacaksın onlar beni korurken?' diye sormak istesemde sustum. "Yürüyen ego'sun." Gözlerime bir müddet baktı ve ardından gamzelerini çıkartacak şekilde gülümsedi. Bilerek yapıyordu işte! "Tam bir baş belası'sın." ***** ▶ Tüm hakları Berfin'in saçmalıklarında saklıdır ▶ Kitap kapağımı tasarlayan @GKBY_12 bebeğime teşekkür ederim. Not: Bu kitap eğlence amaçlı olup ilk kitabımdır. Kurguda hatalar olabilir ve hatta kelimelerin bazıları yanlış bile yazılmış olabilir. Lütfen bunu göz önünde bulundurun ve eğlencesine bakın. Ben olsam okumam arkadaşlar. Kurgu klişelerin kraliçesidir.

+18 SAHNELER İÇERİR. Mafyanın oğlu ve mafyanın kızı... İkisini bir araya getiren zoraki bir evlilik... Bir araya gelmelerini engelleyen üçüncü şahıs... Mafya ve zoraki evlilik klasikleri okumayı sevenlere..

Aşka inanmayan genç liseli bir kız. Dağılan bir aile. Ve yeniden evlenen bir baba. Değişik bir kız kardeş. Ailenin çözülemeyen sırları. Ve yeni bir okul, okulun göz bebeği genç ve karizmatik bir erkek. Geçmişten gelen çocukluk arkadaşı. Büyüleyici ve sır kokulu gözbebeğine aşık olmak, O'nun için oldukça zordu. Ama imkansız olan ne varsa o an oldu. Tek bir bakış, kelimelerin büyüsü delip geçmişti kalbini. Hüzün kokuyordu genç adam. Sırları vardı, bilirdi. Ama gelin gibi süzülen ve altın saçaklarını toplayan Kız Kulesi, genç kızın aşkının en büyük şahidiydi. Çekici erkek çalmıştı kalbini, kırılacağını bile bile teslim etti kendini. Aşk mahkum oldu gözbebeklerde, iki genç selamlıyordu Kız Kulesini mavi kokulu kentte. Kız Kulesi yeni bir efsaneyi kucaklıyordu, kıvrak bir tebessümle. Ve genç kızın söz yaşları dökülüyordu. Hıçkırık düğümledi boğazını ve çikolata kokusu yayıldı. Sızlıyordu can evi, ailenin ve genç adamın sırları öldürüyordu minik kalbini. O sırada geldi çikolata kokusu, döndürdü başını ve fısıldadı aşkını. Perde gibi kapanan geçmiş, sahneye çıkmaya hazırdı. Gülümsüyordu çocukluk anıları. *** Kız Kulesinin tepesinde Güneş'in bulutlara meydan okurcasına yavaş yavaş yükseldiğini gördüm. Kuleyi aydınlatan ışıklar sönmüştü ve gün ışıklarıyla parlıyordu Kız Kulesi. Büyüleyiciydi. Denizde oynaşan ışık kürecikleri gözlerimi okşuyordu. "Gün doğumu" diye fısıldadım. Elinin sıcaklığı bedenimin sıcaklığına karışmıştı. Tenime değen teni yakıyordu değdiği yerleri. Dizginleyemiyordum kalbimi, şahlanmıştı kalbimin kanatlarının sesi. Ve dudaklarını kulağımda hissettim. Tatlı nefesi ruhumu gıdıklamıştı. "Seni seviyorum." diye fısıldadı kadifemsi ses tonuyla. ****** Wattsy 2020 Genç Yetişkin Kazananı🏆 1.Kitap: Gün Doğumu♥ 2.Kitap: Yıldız Dökümü

UYARIYORUM. +18BİLİP DE OKUYUN. Gerçekler hiç bu kadar yakmamıştı. Girdiği tehlikeli sokak sonu olacaktı belki de. Peki ya aşkta aynı şekilde tehlikeliyse ? Sonu gelmeyen sorunlar Elayı bıktıracak mı ? Yoksa sonuna kadar aşkının peşinden mi gidecek ?

Hayat iki kirpik arasında acılı bir mesafe. Bazıları bu yolun sonunda çeker acıyı, bazıları doğarken, bazıları hiç çekmez, bazıları onunla yaşar... Eylül kurtulamadı vedanın olduğu bir dünyada acılı sonlardan. Korkusuz yürür bazıları bu yollarda; koşulsuz, şartsız. Yağız koştu her kötü sonun peşinden onu da içindeki fırtınaya çekerken... Bir ölüm şarkısı fısıldanır bazı kulaklara, ölüm değildir bu, bundan sonraki hayatını yansıtır sana. "Hayatına hiç girmemeliydim. Ben uzaktan yakıştım senin yanına. Yaklaşırsam ikimiz de yanardık. Ben kül oldum ama hala seni yakmaya devam ediyorum. Kimsenin söndürmesine de izin vermiyorum, ben de söndürmüyorum. Tam buz tutacağım dediğin anda daha da harlanıyor ateşim, sönmek bilmeyen ateşini daha da alevlendiriyorum. Peki sönmüş bir kül alevli bir yangının başlangıcı olur mu? Özür dilerim güzelim, ben senin başlangıcın oldum..." Tüm hakları Epsilon Yayınları'na devredilmiştir. İsim, konu ve kapak çalınma durumunda yasal işlem başlatılacaktır. Kaynak gösterilerek tanıtım için yapılacak kısa alıntılar dışında yayıncının yazılı izni olmaksızın hiçbir yolla çoğaltılamaz.