Ellerimde şifa bulmak isteyen cellat, sevdiğim adamın canına susamıştı. Ateş, alevlenmese de korları hala avuçlarımı yakıyordu. İçten içe yana kızıl haleleri dışarıdan izlemek, avucumu yakmasına izin vermek benim hatamdı. Korateş, 𝘣𝘦𝘯𝘪𝘮 hatamdı.

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

❝Ve her damar kalbe ulaşır.❞ ❥ 𝗹𝗶𝗳𝗲𝗯𝗹𝗼𝗼𝗱: ben senden vazgeçtim. ❥ Geçmişin etkisi aslında geçmediğinde, sıcak bir gülümsemeyle hatırlanacak anılar ızdırap vermeye başladığında ve Sarp Akıner'in kendisini tamamen unuttuğunu fark ettiğinde; genç kızın düştüğü dipsiz kuyunun dibinde, kalbinde yeşeren yeni hisler vardı. Oysa bir zamanlar en yakın arkadaşlardı. Özlemi bir damardı ve geçen günler o damarı kesen bıçağı daha fazla keskinleştiriyordu.

"Yanlış anlamayın lütfen, bir anneye göre çok gençsiniz, bekar mısınız?" Kucağımda ki bebeğin bana ait olduğunu düşünmesine karşılık, utançla dudaklarımı birbirine bastırmıştım. "Aslında bakarsanız-" Yanlış anlaşılmayı açığa kavuşturacakken, belime sarılan kol bana mani olmuş ve aşinası olduğum o ses varlığını belli etmişti. Gözlerim, yanımda beliren Cihangir'e kaydığında o hiç bana bakmadan karşımızdaki adamın omzuna sert olabilecek şekilde iki kere vurmuş ve ölüm bahşeden tehditvari bir sesle konuşmuştu. "Yok koçum, bekar değil..." Lacivert gözleri bir savaş habercisi gibi bana döndüğünde, varlığımı ahraz kılmak için yemin etmişti. "Kendisi adını söylerken, yanına soyadımı eklemeyi unuttu." ~Tüm hakları gözü kara, kalbi yara olanlarda saklıdır.

"Masalda da gerçekte de kalbi olmayan bütün kızların adı Gökçen'dir..." . . . Kapak: @birkadehsevgi- 🦋🖤

Babasının intikamını almak için yola çıkan genç bir kadın, bu yolda herkesin adını ağzına almaktan çekindiği Zehir'in zaafı olursa ne olur? Bir kadın, nefretle beslenen ve bir adam, kadını güç kaynağı haline getiren. Ters köşelerin birbirini kovaladığı, aşk ve aksiyon dolu maceramıza hazır mısınız? Düşüncelerim birer şeytandı beni sonsuz uçuruma iten. Aklım bu uçuruma sürüklenmeye razı geldi çünkü sebebi benim cesur kişiliğim ve her şeyden evvel bir Zehir'e yer açan korkusuz kalbimdi; ben bu uğurda her şeyi göze almıştım, ölmeyi de öldürmeyi de. "Bu doğru," dedi başını çevirirken, bazukayı omzuna yasladı ve nişan aldığında "Bizden herkes bedelini ödedi, ben ödedim, şimdi ödetme zamanı." diyerek ateşledi. Büyük bir patlama, büyük bir yangın ve büyük bir kaos; her şey buraya kadar değildi, her şey yeni başlıyordu, sahne artık gerçekten de Pusat Zehir Ulubey'e aitti. Bazukayı elinden bıraktı, sigarasını son kez içine çekip tükürürcesine yanan fabrikaya doğru fırlattığında "İşte şimdi," dedi daha çok kendi kendine söylenir gibi. Bana döndü, sırtındaki silahı yere atarak iki adımda dibime kadar geldi. Tam karşımda durduğunda elimdeki silahı aldı, kendi silahının yanına attı ve elini yanağıma yasladı. "Seni öpeceğim, Beyaz Şeytan." Yaralı kolunu belime sardı, beni kendine yasladı. Kalbim delicesine atmaya başladığında nefes alamadığımı hissettim. "Tüm her şeyin sonunda değil, tüm her şeyin ortasında; seni bu yangında öpeceğim, dudakların dudaklarımda kavrulacak. O an anlayacaksın, bu ateş aslında senin için." ⚠️ 𝖄𝖊𝖙𝖎ş𝖐𝖎𝖓 𝖔𝖐𝖚𝖗𝖑𝖆𝖗 𝖎ç𝖎𝖓𝖉𝖎𝖗.

Işık; Sen osun, değil mi? Işık; O dizinin başrolü sensin ve haftalardır beni kandırıyorsun görüldü.

(1) Matthew Curtis, tek gecelik ilişkileri severdi ama Veronica Wood'un ona hissettirdikleri birkaç saate sığamayacak kadar sıra dışıydı.

•Yetişkin okurlar içindir• Kandan kıyafetlerimizi kuşanıp da, İçtiğimizde suyundan kehanetin, Biliriz hepimiz aslında, Ona ait bedenlerimiz. Apollon, Apollon. Gel de gör bizi, Kutsal bakirelerini. Al da götür bizi, Kutsal gelinlerini. Çıplak bedeni suyun içinden çıkarken biraz önce sunağa döktüğüm kanım ona doğru aktı. Önce damla damla sonra da bir nehir gibi hızla. Bedeni giderek görünür kılınırken kanımdan güç alıyor, yeniden hayat buluyor gibiydi. Güçlü bedeni tamamen görünür kılındığında dudaklarını araladı. "Konuş," dedi ölümsüz sesiyle. Sesi az önce damarlarımda akan kan kadar akışkan ve sıcaktı. "Bana sunduğun şey nedir?" Bu hikaye Kehanet Tanrısı Rae'ye adanmıştır. Not: Hikaye 18 yaş ve üstü okuyucular için uygundur. Cinsellik ve çıplaklık içerdiğinden bu uyarıyı yapmak durumundayım. 1. Kitap 05.11.2022 tarihinde tamamlanmıştır. 2. Kitap güncel olarak yayınlanmaktadır.

"Birlikte güldüğün birine aşık olmak kolaya kaçmaktır; ben seninle ağlamaya bile aşığım." Sıradan başlayan planlı bir intikam oyunu; ne denli büyük bir karmaşaya yol alabilir ve ne denli büyük bir aşka sebep olabilirdi? Tanıtımının Yayınlanma Tarihi: 23.07.2014 Finalinin Yayınlanma Tarihi: 17.01.2016