Ανολοκλήρωτο συνήθως αφήνω ό,τι κι αν κάνω, πλην πολύ λίγων εξαιρέσεων. Και η ποίηση για εμένα αποτελεί την εξαίρεση. Απο δυό στίχους, δυό λέξεις, δυό αράδες μέχρι ολόκληρες σελίδες. Αυθαδιάζει, συνεπαίρνει, γοητεύει, πονάει· ακόμη και άμετρη, χωρίς συνοχή, χωρίς αρχή· ή όχι και τόσο επαγγελματική. Αγαπώ την ποίηση γιατί μου έμαθε να αγαπώ τον ολοκληρωμένο μου εαυτό -ή έστω να μην τον μισώ όσο τον μισούσα.