Parę miesięcy temu kupiłem kubek ze złoconymi maziajami. Na wyprzedaży. Żaden prezent, żadna okazja do wspominania. Zwykły, ładny kubek za 15 złotych. Od tego momentu piłem kawę tylko z niego. Plułem fusami z herbaty do jego wnętrza. Nigdy jednak nie spojrzałem na ten kubek w szczególny sposób. Zwykła rzecz, nie? Jednego wieczoru rozsiadłem się wygodnie przy biurku. Patrząc na telefon chciałem sięgnąć po zeszyt do pisania tekstów. Banalna sytuacja. Poczułem, jak moje nieuważne palce nie wymijają kubka. Pozwalają mu przewrócić się, ześliznąć z blatu. Mimo że nie widziałem, poczułem nacisk niepokoju. Moja głowa sama narysowała trajektorię lotu, rozbicie, wylanie. Stratę. Przez ułamek sekundy miałem jeszcze nadzieję, że uda mi się złapać kubek, uniknąć tego, co ma się za chwilę wydarzyć. Ale dobrze wiedziałem, że już mi się nie uda. Poparzyłem tylko palce. Patrzyłem na nowy kształt kubka, rozbity na części. Nasza przygoda się skończyła. Bezpowrotnie. Nie miałem już pić z niego kawy, pluć fusami do wnętrza. Ta chwila, gdy wiem, że coś stracę jest zawsze intensywna. Człowiek zamiera, wstrzymuje oddech. Jest okrutnie krótka, ale ściska w dołku. Zawsze towarzyszy jej nadzieja. Głupia i naiwna. Tak mocno wierząca, że jeszcze się uda. Uczucie straty. Tak, to tego uczucia nie znoszę najbardziej. Gdy wchodzi w ciało, wpełza we wnętrze, uświadamiam sobie, jak bardzo coś było dla mnie ważne. Czy to Nivan, czy durny kubek ze złoconymi maziajami.

Karol był święcie przekonany, że najgorsze, co może go spotkać, to zawalenie koła z fizjologii albo zaśnięcie na anatomii Bochenka. Nie no, oczywiście, studenta medycyny może spotkać też wiele innych przykrych wypadków. Na przykład taki Przemek: na trzy tygodnie wylądował w szpitalu, a wszystko przez głupie niedożywienie. Cóż, akurat niedożywienie Korolowi nie groziło, bo za bardzo lubił jeść, żeby o tym zapomnieć. Cholera, naprawdę kiedyś wydawało mu się, że był gotowy na dorosłe życie. A potem we Wrocławiu pojawiły się zombie. Okładka: canva.com

ONESHOT Kiedy Gryfoni atakują Ślizgonów nie mają pojęcia, że morze, które znają tak dobrze obróci się przeciwko nim, ani że przyjdzie im zmierzyć się z czymś zbyt wielkim, aby byli w stanie przeżyć. Jak potoczą się losy dwóch kapitanów wrogich okrętów? Czy uda im się opanować żywioł i samych siebie? Gatunek: fluff Jeśli czytasz to opowiadanie, to proszę o pozostawienie komentarza, albo chociaż gwiazdki :3 to naprawdę dużo dla mnie znaczy! All characters belongs to J.K Rowling.

Co by było, gdyby Draco miał córkę, o której nie wiedziałby, że istnieje? I jaki związek z tym wszystkim miałaby Hermiona? Cały tytuł: "Najważniejszy obowiązek wobec dzieci to dać im szczęście" - Alen Baxton Kolejne opowiadanie ze świata Harry'ego Pottera. Tym razem w głównej roli Draco Malfoy i Hermiona Granger. Praca bierze udział w konkursie literackim Splątane Nici. #121 w Fanfiction

Oto miejsce, gdzie będę umieszczał swoje przemyślenia dotyczące grupy Wattpad Polska (link do niej w opisie profilu). Stworzyłem tę pozycję, po to, by nie zaśmiecać grupy apelami, wnioskami. Tutaj możecie się ze mną spierać, zaprzeczać i tak dalej.

Smarkacz (nie) ucieka z domu do Krakowa, gdzie (zaczyna mieszkać z nadętym bufonem) zaczyna żyć na własną rękę, (będąc pod stałą kontrolą rodziców) bez niczyjej pomocy. (Nic mu nie wychodzi)Wszystko zmierza ku dobremu, (kiedy wiecznie kłóci się z Gruźlikiem, królem gburów) kiedy dogaduje się z Gruźlikiem, najwspanialszym człowiekiem, jakiego mógł spotkać. Życie pod jednym dachem z artystą to prawdziwa (katorga) przygoda, zwłaszcza (kiedy skończy mu się kawa 3w1) kiedy w dość dziwny sposób trzeba szukać pomysłów na projekty (i ty te bohomazy nazywasz projektami?). Szalona (Iście nudna) historia o przyjaźni, miłości (narzekaniu, kawie 3w1 i niedoborze chusteczek) w (zasnutym smogiem) magicznym Krakowie! (Rzucanie mięchem, sceny +18, choroby psychiczne i tak dalej... wchodzisz na własną odpowiedzialność ^^) Uczestnik konkursu "Skrzydlate Słowa". Okładka stworzona dla mnie przez: sergi-usz ♥ Galeria Sław, czyli miejsca w rankingu: #102 miejsce w Dla Nastolatków - prawie 100! #123 miejsce w Dla Nastolatków - płaczę ze szczęścia :') #126 miejsce w Dla Nastolatków - i dalej, dalej, dalej! #150 miejsce w Dla Nastolatków - czyżby niedługo miało dobić do 100? :3

Louis jest poważnym biznesmenem, któremu czegoś brakuje w życiu. Z dziewczynami mu nie wychodzi, ale za to w pracy odnosi sukcesy. Pewnego wieczora, po nieudanym dniu w pracy, przejeżdża obok klubu dla gejów. od razu wracają wspomnienia z lat młodzieńczych. To tam poznaje Harry'ego, z którym ląduje w łóżku. Ale czy z tego może wyjść coś więcej niż wieczór przyjemności? Czy Lou powinien plątać się w coś z takim 'dzieciakiem'? Zwiastun: https://www.youtube.com/watch?v=NuGb0LEQjRE "Usiadł na moich kolanach i zaczął kręcić biodrami, sprawiając, że podniecenie we mnie rosło. Ludzie wokół nas przechodzili, potrącając nas. Przymknąłem oczy delektując się erotycznym tańcem w wydaniu tego małolata. - Lubisz to, co? - zamruczał wprost do mojego ucha. Położyłem ręce na jego biodrach, mocniej przyciskając do swojego krocza. - Nie tak brutalnie - roześmiał się. - O której kończysz? - zapytałem. Chciałem mieć go na własność, chciałem pieprzyć go całą noc i patrzeć jak mi ulega. - O drugiej. - Chcę cię."

fandom: Harry Potter // Wojna nie tylko zbiera swoje żniwo. Wojna zostaje na zawsze w każdym z nas. W jakim stopniu ukryła się w Hermionie Granger i co jej z tego przyniesie? Jakie cienie ciemności owładnęły tą młodą, ambitną kobietą?