"Eğer farklıysak..." Kelimeler boğazında düğümlenmiş, cümleyi tamamlayamamıştı. "Biz kardeşiz. Bundan en ufak bir şüphe duymuyorum." diyerek yatıştırdım onu. Sonra devam ettim: "Ama elbette tuhaf olan şeyler var. Mesela; genetik yapımız inanılmaz derecede mükemmel. Hücrelerimiz kendini çok hızlı yenileyebiliyor. Hasta olmuyoruz ve yaralarımız çok çabuk iyileşiyor. İnsanlar gibi değiliz yani..." Ne söylediğimin farkına varınca birdenbire irkildim ve son cümleyi kısık ve düşünceli bir ses tonuyla tekrar mırıldandım: "İnsanlar gibi değiliz!..." Tüm Hakları Saklıdır.

İnsanlar kendi cezalarını kendi yaptı. Hastalıklılar durduk yere ortaya çıkmış olamazdı, onları insanlar üretmişti. Berbat virüs tasarımlarının amacı her ne ise nefret ettiğim kesindi. Ülkeler arasında olan yarışlardan dolayı da bu halde olabilirdik. Hangi ülke gerçekten insanların yaşamını düşünüyordu ki? Hiçbiri, bizler oyunlarının piyonlarından ibarettik. "Kıyamet öncesinde sorunlarımızdan kaçamazdık, şimdi ise kaçmazsak ölürüz." dedi genç kız. Ekibin yarısı dağılmış, yarısı mahvolmuş haldeydi. Geriye bizler kalmıştık. Şimdi ise tek yapabileceğimiz küllerimizden doğmaktı. ✨ Wattys 2021 yarı finalisti. ✨ Wattys 2022 yarı finalisti. ✨ #Salgın etiketlemesinde 1. sırada. ✨ #Teknoloji etiketlemesinde 7. sırada. ✨ #Zombi etiketlemesinde 2. sırada. Kapak Tasarımı: @golgehayaller

Ve Arden Ayman.. O gece sadece sokağıma değil, tüm yaşantıma atmıştı adımını.

Bir sosyopatı iyileştirebilir misin doktor, yoksa o sosyopat seni de mi delirtir? • Gülce Ayoğlu - Barbaros Demirkan • 🔱 🔱 🔱 Acı içindeki sesiyle ellerini makinenin yanına vururken transa girmiş gibi "İstemiyorum, istemiyorum, istemiyorum. Çıkar beni! Çıkar!" diye bağırıyordu. Refleksle yumruk yaptığı ellerini tutup kendine zarar vermesini engellerken çıkması için hafifçe aşağı doğru kaymasına yardım ettim. "Barbaros! Barbaros sakin ol, iyisin. Çıkardık seni bak. Hadi bana bak." Hala beni fark etmemiş deli gibi titrerken alnından terler damlıyordu. "İstemiyorum, istemiyorum. Çıkar." diye sayıklamaya devam ederken ne yapacağımı bilemedim. Onun için hem endişelenip hem korkarken yanında olduğumu belli etmek için hafifçe elimin altındaki elini okşadım. Temasım biraz işe yaramış olacak ki varlığımı daha fazla belli edebilmek için biraz tedirginlikle de olsa ellerimi hafifçe sırtına doğru kaydırıp ona sarıldım. Kulağına doğru sakinleştirici olduğunu düşündüğüm bir sesle "Sakin ol Barbaros. İyisin, iyisin. Bak ben buradayım, çıkardık seni." Kollarımın arasında deli gibi titrerken sırtını yavaşça sıvazlıyordum. Sürekli tekrar eden telkinlerimle yavaş yavaş kendine gelirken bu kadar umursamaz ve güçlü duran dağ gibi adamı ne bu hale getirmişti, benim için yeni bir soru daha zihnimde yer ediyordu. 🔱 🔱 🔱 Cover by: MedGraphic (_moonnlightt_) Başlangıç Tarihi : 26 Ağustos 2020 #Sevgi'de 2. (05.04.2021) #Gizem'de 1. (02.01.2021) #Aksiyon'da 1. (31.12.2020) #Genel Kurgu'da 1. (17.12.2020) #Romantizm'de 3. (23.12.2020)

Pinokyo sendromu =) Yalan söyleyince hıçkırık tutması. •~•~•~•~•~• Kitabın önceki adı; "Demir Koleji" idi. •~•~•~•~•~• #1 - gençkızedebiyatı (26.04.2021) #1 - pusu (07.05.2022) #1 - hıçkırık (07.05.2022) #1 - kolej (08.01.2023) #1 - hırs (03.02.2023) •~•~•~•~•~• "Şey demiştin, hileler her zaman istediğin gibi işlemeyebilir," kaşlarını çatarak bir adım daha ilerledi, "Neden?" İçine girdiğim şaşkınlıktan arınmaya çalıştım. İhtimal bile vermediğim şey gerçekleşmişti. Karşı karşıya kaldığım durumlarda her ne kadar duygu değişimi yaşasam da o duygudan hızlı bir şekilde kurtulma gibi bir özelliğim de vardı. Boğazımı temizledim, önüme gelen saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştırdım ve bende onunla aynı boya gelebilmek için ayağa kalktım, "Neden mi?" Bakışlarımı birkaç saniye duvarda oyalandırıp tekrar ona çevirdim, "Çünkü sen hile yapınca o hileye karşındaki insanın kanacağına odaklısındır. Sen hile yapıyorum dersin ama aslında kendini bir hilenin içerisinde bulursun ve bunun farkına bile varamazsın." Gözlerini kısıp bana biraz daha yaklaştı, "Anlamadım?" ••••••••• Başlangıç : 05.05.2020 Bitiş: 23.08.2021 UYARI ! Argo ve küfür içerir. Hikayenin başlarında klişe gelebilir ama değil. İlk bölümlerde acemilik vardır.. •••••••••

🧚‍♂️İlk yayın tarihi /Mart 2015/ 😈Düzenleme tarihi /15.06.2021/ İnkârın eşiğinde dolanır kemiksiz dilin... O, en çok sizi sevdi; önceliği biz olmamıza rağmen. Uzuvlarınız bazılarımızı kıskandırmakta. Ama beni hiçbiri sen kadar ilgilendirmedi. Gözlerinin kıyısında dolanır masumiyetin... İblisin kastı göz yaşlarına. Ama ben kuralları yıkmak, artık sana dokunmak istiyorum. Bu yüzden yanmaya hazır ol, seni almama, benim olmana az kaldı.' NOT: BÖLÜMLERİ DÜZENLEYEREK PAYLAŞTIĞIM İÇİN YAYINLANMA TARİHLERİ BELİRSİZDİR. TÜM HAKLARI SAKLIDIR

Sevgi acıtır, öp yaralarımdan belki sana da bulaşır.

KİTAP OLDU. Oyunbaz, Martı Yayınları aracılığı ile raflarda! Tüm seri bu çalışma içinde yer almaktadır. 1. Kitap: Oyunbaz | 2. Kitap: Düzenbaz | 3. Kitap: Cambaz adıyla kitapları kitap satan her yerde bulabilirsiniz! 1 KIZ, 6 ERKEK, ÖLÜMCÜL BİR EV. Afra'nın diğer tutsaklardan dört farkı vardı: Birincisi, bir kız olmasıydı. İkincisi, tutsak alınan son kişi olmasıydı. Üçüncüsü, Ölüm'ün gözdesi ve favori oyuncağı olmasıydı. Dördüncüsü ise... Ölüm'ün telefon ve görevler verdiği tek kişi olmasıydı. Kameralar yerine, onları her an öldürebilecek silahların asıldığı bir ev. İçinde neden orada olduğunu bilmeyen altı erkek ve bir kız. Kendine 'Ölüm' diyen ve tutsaklarıyla haylaz bir çocuk gibi oynayan bir 'oyunbaz'. Gelecek ve şimdiki zaman arasında dokunmuş, sınırları zorlayan, sizi Ölüm'ün oyununu çözmeye davet eden bir ev burası. Ah, uyarmam gerekiyor. Oyunbaz'a yetişmek ve 'Bir Ölü' olmak istemiyorsanız... Sizin de tıpkı Ölüm gibi oyunbaz olmanız gerekli. Ölüm sizi bulmacayı andıran gizemli bir oyuna davet ediyor! Hazır mısın? ● յՅ ɴᴜᴍᴀʀᴀʟı ᴇᴠᴇ ᴋᴀᴛıʟᴍᴀʏı ᴋᴀʙᴜʟ ᴇᴅɪʏᴏʀᴜᴍ. ● ⚠️🔞 Bu kitap ağır, travma tetikleyici olaylar içeriyor olup psikolojisi hassas olanlara uygun değildir. Kurgu Oluşturulma Tarihi: 14.07.2019 İlk Yazılma Tarihi: 15.05.2020 Birinci Kitap Bitiş Tarihi: 20.08.2021 Tüm Hakları Saklıdır. ÇALINTI, ESİNLENME GİBİ DURUMLARDA UYARI OLMAKSIZIN YASAL İŞLEMLERE BAŞVURULACAKTIR.

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

Tom Marvolo Riddle FanFic Tüm haklar Tom Riddle 'ın zümrüt gözlerinde saklıdır !