04.12.2017 ROMANTİZM İçinde #54 Orta yaşın üstünde iki çocuklu bir annenin yeniden aşkı bulması, bu aşk için mücadele etmesi, sendelemesi, kararsızlıkları ve tehlikeli görünen çocuk ruhlu bir adamın takıntıları üzerine... Hayatını 'eş' ya da 'sevgili' kontenjanından bir erkeğe yaslanıp bağımlı yaşayarak mı geçirecek?? Yoksa kendini ve potansiyelini keşfedip tek başına daha özgür ve mutlu olmanın keyfini mi sürecek?

"Nefret aşka en yakın duygudur derler. İste bu yüzden geç anladım sende kendimi kaybettiğimi." Zoraki bir evlilik. Aşka yolculuk. Not= Bazı sorunlardan dolayı ilk 3 bölümünü yayınladığım hikayeyi silmiştim. Ama artık buradayım?

İhanete uğramış bir yürek inanır mıydı aşka? Aşksızlığa yemin etmiş bir kalp yeniden sever miydi? Hayatın en büyük acılarını yaşamış bir kız kalbine dokunan ilk kişiye izin verir miydi? Haylaz bir kalbi aşk durdurur muydu? Peki ya geçmiş? Geçmişte olanlar gerçekten mazinin tozlu sayfalarına mı gömülmüştü? Bilinmezdi Lakin geçmiş geleceğe gölge gibi düştüğünde artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. Kapak tasarımı : @tylndbk

"Bazı aşklar hata kabul etmez. Bazı hatalar asla affedilmez." *** "Atılmayan tokadım, alınmayan intikamım, geçmişte kapanmayan bir hesabım var. Geçmişimi kapatmadan geleceğime bakamam, seni hayatıma misafir edemem. Aşkı hak seni kendime helal göremem. Aşk benim hakkım diyebilmem için öncelikle hak etmem gerek." *** "Çilemi geçmişim içinde doldururken, hayatım sana doğru fark etmeden akıyormuş." ***UgurluAY***

Her şey bir ölümle başladı. Ölüm, nefreti takip etti. Nefret, intikamı körükledi. Ve aşk hepsini alaşağı etti. Yüksek kayalarda uçan kartal, kayanın en dibinde yaşayan küçük kıza âşık oldu. Onların aşkı, çığlık. Onların aşkı, feryat. Onların aşkı, acı. Onların aşkı, ölüm. Onların aşkı, VAVEYLA. Karanlıkta atılan her çığlık sahipsizdir. Ben senin karanlıkta attığın çığlığım. Seninleyim ama senin değilim.

"Hıçkıra hıçkıra ağlıyorsun Gerçek," diyerek ellerimi büyük avuçlarının içine aldı, "ve bunu yaparken yaşadığın komik bir ânı anlatıyorsun." Gözlerimden yaşlar boşalırken tüm dişlerimi göstererek gülümsemem onu duraksattı. "Bilmem ki," diye fısıldadım. "Her şey elimden kayıp gidiyorken bile acımayan kalbim, az önce sen o sigaranın külünü kül tablasına silkince öyle çok acıdı ki, ağlamak istedim. Üstelik aklıma da yaşadığım o ânın en komik repliği gelmişken, tam da sana söyleyecekken yaptın bunu. O külü neden öyle hiç umursamadan silktin? Senin için yanıyordu." Bir elini kaldırıp yanağıma koydu, büyük avucunun içiyle gözyaşlarımı parçalayıp ezdi, yok etti. Ve bana dedi ki, "Ben yapmasam o kırılıp düşecekti." "Senin yapmandansa, kendisi kırılıp düşmeyi kabul ederdi." Gülümsedim. "Keşke yapmasaydın." "Kendini o küle mi benzetiyorsun Gerçek?" "Hayır," dedim. "Hayır, sen beni henüz kırmadın ki."

"Kaburgam acıyor," diye fısıldadı, gül kuyusu. "Kaburgamı çaldın benden." Adam kızın yüzünü tam kaburgalarının üstüne bastı. "Burada, gül kuyusu," dedi ifadesiz bir sesle. "Burası senin sürgünün. Buradayken ne ölüme kavuşabilirsin, ne de kendini geri alabilirsin artık." Kız, adamın kazağını kavradı, yüzünü kaburgalarının arasına gömdü ve kaşlarını çatarak başını iki yana salladı. "Ölüme kavuşturmayacaksın beni," diye fısıldadı. "Bana beni geri vermeyeceksin." "Asla." Kızın, göğsünün ortasında bir yarası vardı, o yaraya bir isim bile vermişti. Adam, o yarayı ondan çalmıştı. O yaranın adı, "çocukluğum"du. Artık yeryüzüne yağan gül yapraklarının rengi, kan kırmızısıydı. Zehirli kırmızı gül sarmaşıkları bağladı bizi, Birbirimize zehirlendik. O kâinat kadar eşsizdi, Ben basit bir gül kuyusu. Tutulmamız gerekiyordu, Tutulduk. Ben Gül'düm, O, içine düştüğüm Kuyu, Benim Kuyum. Gül Kuyusu.

+18 sahneler mevcuttur. "İsmin ile hitap etmemem seni diğerlerinden çok farklı konuma getiriyor." Koltukta iyice yayıldığında beni de kolumdan çekerek tek dizinin üstüne oturtmuştu. Bundan sonra ne kadar cesur davranabilirdim ki ? Belimi kavrayan kolu gayet rahat hareketler ile bedenim üzerinde gezinmeye başlamıştı. "Hiç yanmadan sönmek bu olmak gerek senin için" sert çıkan ses tonu gittikçe hoşuma gitmeye başlarken utançtan dolayı sadece gözlerinin en derinlerine bakmak ile yetinmiş , dudaklarımızın arasında milim fark kalana kadar ona yaklaşmıştım. "Siz yanmaktan ne anlarsınız ki?" Gittikçe koyulaşan gözleri önce dudaklarıma kaymış sonrasında gözlerim ile kesişmişti. Sanırım benim bu kadar cesur davranacağımı tahmin edememişti. "Yanmak istiyorum senin ateşinde papatya bana yapabileceklerini göster!" Koltukta geriye doğru yaslanırken beklenti dolu bakışlar ile bana bakmıştı. Ne yapacağımı çok merak ediyor gibiydi! Aslına bakılırsa ne yapacağımı bende çok merak ediyordum. Bir kaç saniye boyunca gözgöze bakışmış ardından kafamı iki yana sallayarak ayağa kalkmıştım. "Kül olduğumu görmeni isteyeceğini sanıyordum." Küllerimin tekrardan alevlenmesi normal miydi ? Her gördüğümde nefesimi kesecekmiş gibi gelen sözleri fazlasıyla beni kendine çekerken onun evli olması ile kendimi durdurmaya çalışıyordum. Buna daha fazla ne kadar tahammül edebilirdim bilmiyordum! Canımı yakan parmakları bu sefer şevkatle dokunuyor ittirdiği duvara sırtımı dayayarak sıcak nefesini boynuma üflüyordu. "Artık benim olmanın zamanı gelmedi mi minik papatya" SADİSTPATRONUM ismini