"Kenan" diye inlememle hırsla öpmeye devam ederken bir yandanda adım adım odaya ilerletiyordu bedenlerimizi. "Yapma kız uyanacak şimdi" dememe rağmen dırmayan adamla kanım kaynarken aletini aletime bastırması ile ipin ucunu salı vermiştim. ~Tamamlandı~

•Efsunlu Bir Köy Rüzgarı•

[kısa hikaye] Barın'ın da ağzından bir inleme duyduğumda, "Söylesene, Meva." demişti. Kalçamı sıkıp beni, altımda sertleşmiş olan uzvuna bastırırken, "Hangi arkadaş birbirinden bu kadar etkilenir?" [cinsellik ve argo bulunur] •başlama tarihi: 170423 •bitiş tarihi: 130823

Hikaye yetişkin okurlar içindir, yaş sınırlaması en az 18'dir!! Bu kurgu tamamen hayal ürünüdür gerçek hayatla hiçbir ilgisi yoktur. Argo konuşmalar, yetişkin içerikler ve gece hayatı içermektedir! Eski dönem hikayesidir🍁

Her sonun başlangıcı olduğu gibi, benim de biten sonumun başlangıcıydı bu olay... Şans verip, okumadan geçmee:) Hikayedeki karakterler ve ismi geçen şehirdeki mekanlar, tamamen hayal ürünüdür. Gerçeklikle bir alakası yoktur. °Başlama tarihi; 13/10/23°

[TAMAMLANDI.] "Beni öptün." dedim ondan bir adım uzaklaşıp. "Beni öpen sendin?" "Ama ben-" "Ama sen ne?" dedi açtığım mesafeyi kapatıp beni duvarla arasına tekrar sıkıştırırken. "Sen beni o saçma lise dramana alet edip öptün, ben de görevimi yerine getirip rolümü üstlendim." Eski sevgilisinin ısrarlarından kurtulmak için okulun gizemli çocuğuyla sevgili olduğunu söyler. Bunu ispatlamaya çalışırken kendini o gizemli çocuğun kollarında, dudaklarını dudaklarında bulur. [+18, cinsellik, küfür, argo, şiddet, dozunda cringelik bulunur.]

"Senin mafyalığın bana sökmez delikanlı!Sen delikanlıysan,ben de deli hatunum." Dediklerim hoşuna gitmiş olacak ki dudağının kenarı yukarıya doğru kıvrıldı. Yavaş adımlarla bana doğru yaklaştı. "Demek deli hatunsun." Meydan okuyan bakışlarla başımı salladığım sırada burnumun dibine girdiğinde nefesimi tutmuş bir şekilde mavilerine baktım. "Benim deli hatunumsun."

Gözleri gözlerimden ayrılmıyorken "Çok sever beni, çok da değer verir," diye devam ettim. Mavi gözlerinde sanki küçük küçük şimşekler çaktı. "Senin aksine." "Sen ne diyorsun ulan!" diye gürlediğinde yüzüme karşı irkilsem de yüzümdeki ifadeyi sabit tutmaya çalıştım. "Karşıma geçmiş neler diyorsun kızım sen bana!" "Kulakların iyi duyuyor." "Lan!" diye bağırdığında elimi göğsünde koyup ittirdim. "Bana bak Umut, o Buğra kimmiş öğreneceğim ve bir daha peşinde görmeyeceğim. Senin geçtiğin sokaktan bile geçemeyecek o it! Duydun mu beni?" Gülümsemem yavaşça soludu. Sırf Rüzgar abiye diklenmek için bir adım geri atmayış, daha üstüne gidişimin ardından bana hiçbir şekilde zararı olmayan Buğra'ya zarar alma nedeni olacaktım. "Uzak dur benden Rüzgar abi. Benden de Buğra'dan da. Bizden uzak dur." dedim kaşlarım çatılırken. "Kimsenin sana zararı yokken ne bu tavırlar? Sen kimsin ya Rüzgar abi? Kimsin de bana ve etrafımdakilere karışabileceğini sanıyorsun?" "Bak ne diyorsun sende, Rüzgar abi. Neymiş? Abi. Ben senin Rüzgar abinim Umut. Her türlü de karışırım." Düşünmedi bile cevabı verirken. Duraksamadı her bir cümlesini sonlandırıp diğerine başlarken. Abi... Gülmek istedim. Canım çıkana kadar kahkaha atmak. "Bu kadar işte," dediğimde gözleri kısıldı. "Sen sadece Rüzgar abimsin, daha fazlası değilsin. Benim abim bana bu kadar karışmıyorken senin en küçük bir konuda bile karışmaya hakkın yok." Elleri göğsüne koyup onu bütün kuvvetimle ittirdim ve ellerinin arasında uzaklaştım. 04.03.2024 - ...

"Şeytan, meleğin kanatlarını severken yanlışlıkla kopartabilir, güzel kiracı." 🪽 Gerilim, korku ve şiddet içerir. Yetişkinlere yöneliktir. Her hakkı saklı tutulmaktadır. Benzerlik ya da çalıntı durumunda saklı tutulan tüm haklar kullanılacaktır.

Hayat bir defterdir. Yazarsın, çizersin ve yeri geldiğinde silersin. Peki ya herkes kendi defterini kendisi mi doldurur? Bazen bizim yerimize bir başkaları karalardı o sayfaları. Yapmak istemediklerimizi, korktuklarımızı yazardı. Sevdiklerimizin üstünü çizer, sevmediklerimizi sayfalara kazırdı. Böyle başlamıştı hikayem, ben Malia Yalazan. Kazandıklarını tek gecede kaybetmiş o kız. Tek gecede hayatı kararmış ve sabahına bambaşka bir sayfaya geçmek zorunda bırakılmış o zavallı. Bu sayfa beyaz değildi. Karalanmıştı. Hatta biraz da örselenmiş. Yaşamıştım aynı anları, tanışmıştım aynı insanlarla... Bildiğim mahalleye, bildiğim insanların arasına dönüyordum. Eskiydi ama hissettiklerimin canlanması iki yeşil göze bakardı. İki kalp atışı, güm güm. Bir gülümseme. Belki basit bir öpücük. Soykan Aksoy. Yeniden tatmak seni, nasıl olurdu? Yeniden yanmak sana. En baştan, tekrar tekrar. Bir şeyler değişir miydi bu sefer? 15.3.24