Onlar farklıydı. Farklı olmak için doğmuşlardı. Farklılıklarının farkına varmaları ise olması gerekenden geç olacaktı... . -Fantastik bir abi kurgusu. |14.06.21| -Her şey şahsıma aittir. Alıntı veya isim vermeden kullanılma durumunda gereği yapılacaktır.

İliklerine kadar sevgiyi hissetmek isteyen narin ruhları kitabıma davet ediyorum. Keyifli okumalar kuzular.. Not:Fikirlerimin çalınmasına müsadem yoktur.

"Bunu benden nasıl saklarsın ya? Senelerce hem de. Babamı, abilerimi benden gizleme hakkını kimden aldın sen?" annem yüzüme dahi bakmazken daha çok sinirlendim. "Sana diyorum be kadın! "sonunda önünde duran evraktan başını kaldırdı. Duygusuzca bana bakıp göz devirdi. "Varlıklarını yeni ögrendiğin, senin varlığından bile haberdar olmayanlar için," evraklara baktı tekrar. Umursamadı bile. "...benim başımı ağrıtma. Git odanda istediğin gibi zırla!" derin nefes alıp verirken gelecek olacak krizi tahmin edebiliyordum. Oda üzerime doğru gelirken derin nefesler verdim. "Sen nasıl bir annesin? Orada senin 4 oğlun daha var ya! 4 oğlun,çocuğun!" Annem oflayıp dosyadan sayfa değiştirdi. "Odanın yolunu biliyorsun." gözlerimi kısarken o an karar verdim. En doğru karar olup olmadığını sorgulamadım bile. "Babam ve abilerimin yanına gideceğim. "annem histerik bir şekilde güldü. "Güle güle. 2 haftaya kalmaz ağlayarak eve geri döneceğini biliyorum." omuzlarımı dikleştirirken daha emindim artık. "Artık Soylubey olmayacağım anne! Alçin Soylubey olmayacağım!"odadan kapıyı çarparak çıkarken artık tek düşündüğüm,bunu nasıl yapacağımdı.

Karışan hayatlar ve abiler klişesidir.

TAMAMLANDI... ... Gözlerim açıldığında ışığa alışmaya çalışıyordu. Hastane kokusu burnuma dolunca huzurla gözlerimi kapattım. Herkesin aksine hastane her zaman benim sığınağım olmuştu. Dayak yediğimde, aldığım dövüş dersleri yüzünden kemiklerimde hasar oluştuğunda gelirdim. BU KİTABI BAŞKA BİR SİTEDE OKUYORSANIZ EĞER ÇALINTIDIR VE LÜTFEN BANA HABER VERİN. Bu bir din kitabı değildir elbette hataları olacaktır insanız sonuçta hepimizin hataları var. Cringe ve mantık hataları vardır ona göre okuyun iyi okumalar ve hoşgeldiniz ;))

'Her şey vaktini bekler. Ne gül vaktinden erken çıkar. Ne güneş vaktinden erken doğar. Bekle senin olan sana gelecektir..' 🥀 Muğla'nın izbe bir köyünden çok uzakta.. Büyülü şehir İstanbul'da, Tüfekçi yalısının kapısına bir not bırakıldı... Biz buna Mucize dedik.

"Daha abi olmayı bile beceremiyorken nasıl aile olacağım ben size?" ... Yıllar önce salak bir hemşirenin dalgınlığı yüzünden dünyası değişen Layana'nın biraz anormal, biraz saçma, biraz eğlenceli ve fazlasıyla kaoslu hayatına hoş geldiniz. ... Klasikleştirilmemeye çalışılan tam bir klasik aile kurgusu. Başlama tarihi: 31 Temmuz 2021

Aşka kapılarını kapatmış, tek mutluluğu oğlu ve abisi olan genç bir anne, Aleda Rona Kılıç. Hayattaki tek varlığı kız kardeşi ve yeğeni olan bir abi, Yüzbaşı Pusat Kılıç. Yıllardır can parçalarının hasretiyle yanıp tutuşan bir aile, Arslanoğlu Ailesi. Kalbinin kapılarını aşka kapatan, tek aşkı vatanı olan bir asker, Yüzbaşı Kurt Araf Soykıran. • • • Aleda Rona & Kurt Araf Aşka kapılarını kapatan iki kalbin, birbirlerinin kalbine kilit vurma hikayesi. Arslanoğullarının yeniden aile olma hikayesi. Not: Wattpad'de "İPAR" isimli yazılmış ilk kitaptır. •| İpar: Güzel, hoş koku •| Yayınlama Tarihi: 22.01.2022 • • • #1 | Abim | 28.01.2022 #1 | Hamile | 28.01.2022 #1 | Anne | 28.01.2022 #1 | Bebek | 28.01.2022

22 yıl... Belki yolun yarısıydı belki de her şeyin başlangıcı... 22 sene önce verilen yanlış kararlar, yapılan hatalar, göz ardı edilen gerçekler... Karşınıza aldığınız kişi en fazla ne kadar ileriye gidebilir? Küçücük bir bebeğin hayatı ailesi hariç kimin umrundadır ki? -22 yaşında bir doktorun gerçek ailesine kavuşma hikayesi... . |02.05.21| -Her şey şahsıma aittir. Alıntı veya isim vermeden kullanılma durumunda gereği yapılacaktır.

"Yıllar sonra anneme kavuşmuş gibiyim Eylül." diyerek sardı beni abim. "Anne kokusu..." Saçlarımı koklayan abime karşılık beline sımsıkı sarıldım. Arkamda Ömer abimi hissettim. Saçlarıma öpücük bıraktı. "Kıskandım." diyerek Utku abim de kocaman açtı kollarını. Umut abim de aynı şekilde gelip sarıldığında, bu halimize güldüm ancak gülüşüm bile titriyordu. "Kardeşimi ezdiniz, çekilin." dedi Ömer abim. Beni ortadan çekti. Ayak ucumda kucağıma gelmeye çalışan oğlumun boyuna indim. Elimdeki hırkayı tereddüt etmeden sırtına geçirip kucağıma aldım. "Ömrüm boyunca saklayacağım bunu." ❃ "Yaralayacak sanacaksın, ama hep sen kazanacaksın. Üstlerine gitmeyi öğreteceğim." 03.11.2021 - 13.12.2021