Başımla onu onayladığımda bakışlarını Asel'e çevirerek konuştu. "Ee, anlat bakalım. Sen neden kabul ettin benimle buluşmayı ? Yani, evliliği isteme sebebin ne ?" Bu kadar direkt sorması beni bi anlık afallatsa da yerimde kıpırdanarak dürüstçe onu cevapladım. "Aslında, ben her gelen teklifi direkt reddediyordum. Çünkü evliliği düşündürecek biri çıkmadı karşıma, evde rahatım, okulum daha yeni bitti. Ama artık annemin ısrarlarına dayanamadım ve sadece görüşmeyi kabul ettim." Alper dediğime gülerken utanarak bakışlarımı ellerime çevirdim. Adama resmen 'şans eseri sen denk geldin, piyango sana vurdu.' demeye getirmiştim. Fakat o buna takılmış gibi durmuyordu. Hatta belki de karşıma evliliği düşündürecek birinin çıkmaması hoşuna gitmişti, bilmiyordum. İç çekerek bakışlarımı ellerimden çekip, başka söyleyecek bir şey bulamayarak sıramı savmak için bu sefer ben sordum. "Peki sen ? Sen neden kabul ettin ?" Alper, Asel'de olan dikkatini bana verirken kendinden emin bir şekilde cevapladı. Sanki bu soruya daha önce çalışmış gibiydi. "Çocuk istediğime karar verdim." Cevabıyla az önce utançtan kızaran yanaklarım olabilirmiş gibi biraz daha kızardı. Biraz olsun beni bırakıp giden heyecanım tekrar tüm bedenime hükmeder hâle geldi. Üzerime çöken sıcaklık yerimde kıpırdanmama sebep olurken yutkundum. Başımla onu onaylayıp dudaklarımı ıslatarak konuştum. Bu kadar dürüst bir cevabı beklemediğimden, bocalamama sebep olmuştu. 05.10 Klasikler 5 07.10 Tutku 7 14.11 Klasik 6 03.12 Spiritüel 6 04.12 Asker 7 12.12 Spiritüel 5 18.12 Asker 6 22.01 Spiritüel 6 06.03 Spiritüel 3

Geçmişin gölgesinde karanlığa hapsolmuş bir hayat... Kapanmamış defterler ve yarım kalmış bir aşk hikâyesi. Yıllar sonra hayatındaki tüm mutlulukları ve acıları tattığı yere dönmek zorunda kalan Beril yeni bir hayat mı kuracaktı yoksa geçmişle yüzleşmek için gerekli gücü kendisinde bulabilecek miydi? Kalbinin yeniden sevmeyi, bağışlamayı öğrenmesi gerekiyordu yoksa kaybolacağını biliyordu. Bir genç kadının kendisini bulma, hayata tutunma hikâyesi...

Hülya için hayat kusursuz şekilde ilerliyordu. Hayallerindeki nişanlıyı, mükemmel gelinliği bulmuş ve düğünü için istediği mekânı aylar öncesinden belirlemişti. Üstelik katı bir diyetle istediği kiloya düşmüş, düğün günü karnını içine çekerek gezmekten kurtulmuştu. Üç gün sonra evleniyordu, hedefine ulaşmasına çok az kalmıştı yani bu saatten sonra hiç kimsenin gücü onun ilmek ilmek inşa ettiği geleceğini bozmaya yetmezdi değil mi? Ancak bir sabah uyandı, son gelinlik provasına gidip o âşık olduğu gelinliğin içine sığmayı başardı ve mükemmel başlayan günü ideal koca adayını yatakta başka bir kadınla basmasıyla alt üst oldu. Tamam, buraya kadar bildiğimiz, defalarca duyduğumuz hikâye. Peki ya sonra? Zira Hülya pek bu yenilgiyi olgunlukla karşılayıp önüne bakacak tür de bir hanım kızımız değil. Hayatı boyunca yenilgi nedir bilmemiş, planları hep tıkırında işlemiş. Mucizelere inanmaz, sürprizleri, tesadüfleri hiç sevmez. Yani bugüne dek... Bakalım bu defa nasıl toparlanacak? Bir drama kraliçesine mi dönüşecek yoksa yıkılmadım, ayaktayım mı diyecek? Dikkat! Zaman daralıyor ve acilen bu kıza bir mucize gerekiyor...

" Ne oldu neden öyle bakıyorsun?" " Bekliyorum" " Neyi?" " Sana aşık olmayı, demiştin ya yedikten sonra dikkat et aşık olma diye" Dudaklarımı büzerek baktım " Şimdiye olman lazımdı ne yapalım kısmet değilmiş" ... " Az evvel sana elim bile değmemişken etkilendin mi?" Bu nasıl bir soruydu böyle? Buna cevap verebilmem için ekstra cesaret hormonuna ihtiyacım vardı. Kahvemi içerek sustum ona bakmıyordum kararlı sesiyle gözlerimi kısarak ona diktim " Fulya etkilendin mi?" Çok kızmıştım ve kendime engel olamadan sesimi biraz yükselterek cevap verdim " Allah Allah ne dememi bekliyorsun sen, bayıldım sana hadi evlenelim falan mı ( tam olarak böyle düşünüyordum ama maalesef söyleyemezdim) ben İtalya'da yaşıyor olabilirim ama Karadenizli bir ailenin kızı olduğumu unutma, böyle yakınlaşmalar evlenmeden bize ters" ... " Pardon da sen nasıl karar verebiliyorsun benim kiminle yemeğe çıkacağıma ya da çıkmayacağıma! Farkında mısın bilmiyorum ama seni tanıyalı daha ne kadar oldu da sen benimle böyle konuşabiliyorsun?" Dudakları keyifle yukarıya doğru kıvrıldı ve ayaklarını sehpaya uzattı tek kaşını havaya kaldırarak soruma cevap verdi " Seni öptüğümde, öpüşümün nasıl hissettirdiğini sorarken beni kaç gündür tanıdığının hesabını yapmıyordun" Aile Bağlarının, Dostluk ve Kardeşliğin, Doruklarda Yaşanılan Aşk'ın Anlatıldığı Enfes bir Serüvene HOŞGELDİNİZ...

Geleceğinde kendisini bekleyen karanlığı, mutsuzluğu kabullenmiş ancak belki de hayatında bir kez olsun yaşadığını hissedebilmek, nefes alabilmek için yolculuğa çıkmış yirmi dört yaşında bir genç kızdı Nazlı. Bu yolun sonunda büyümek zorunda kalacağını biliyordu aslında fakat kalbine olacaklardan ve edineceği yol arkadaşından habersizdi. Ela gözlerinde sevdiğinde insanın içini ısıtan ama kızdığı zaman ateşinde küle çevirmeyi de bilen bir adamdı Fatih. Konuşması yasaktı bu yüzden susuyordu. Nazlı'nın ona, sevilmeye ne kadar ihtiyacı olduğunu bilmeden, bir planla Nazlı'nın yoluna çıkacaktı. Peki, Fatih kendi kurduğu tuzağa, oyununa düşerse ne olacaktı? Onca yalanın ortasında filizlenen bir aşka tutunup insan kaybolmadan yolun sonunu bulabilir miydi?

01.08.2017 ~ Genel Kurgu içinde #13 Arabasının içinde bekleyen Altan açılan kapıyı görünce hemen çıktı arabadan ama gelen sadece Zümrüt'tü. O an aklına gelen sadece, kızın neden bu halde dışarıya çıktığıydı. Ama kızın aklına bile gelmemişti evden çıkarken üzerine kalın bir şeyler almak. Altan hemen arabaya dönüp yan koltukta duran paltosunu alıp yanına gelen kızın omuzlarına bıraktı usulca. 'Niye böyle çıktınız?' Üzerindeki paltodan yayılan erkeksi koku doldu kızın genzine. Öyle derin bir nefes çekmişti ki içine artık ömrü boyunca gitmezdi o koku burnundan. 'Şey ben, bir an acele ile çıkıverince unutmuşum.' Adamın sesinde bariz hissedilen şefkatle kalbi ikiye katlandı kızın. Bu sert bakışlı adam kendisini mi düşünüyordu? Sonra devam etti sözlerine. 'Tuana uyuya kaldı da, ben onu haber verecektim. Kıyamadım uyandırmaya, dilerseniz bu gece yanımda kalsın. Yarın okula birlikte gideriz.' Adam kulaklarına ulaşan yumuşak sesle mest olmuş vaziyette dinledi Zümrüt'ü. 'Rahatsız olmayın. Tuana geceleri çok uyanır.' 'Olur mu hiç öyle şey, ne rahatsızlığı. Ben bakarım kızıma, uyanırsa ben de uyanırım tabi.' Adam kızın dilinden dökülen 'kızım' kelimesinden ötesini duymamıştı. Öyle isterdi ki bu dilden dökülen kızım lafı kendi kızlarına da söylensin. Şimdi içinden geçirdiği her temenni bir bir yazılıyordu kader sayfasına bu güzel yürekli, güzel seven adamın. Yayın tarihi 28.11.2016 Bitiş tarihi 02.07.2017 03.07.2017 ~ Genel Kurgu içinde # 25 21.07.2017 ~ Genel Kurgu içinde # 16 01.08.2017 ~ Genel Kurgu içinde # 13 26.08.2017 ~ Genel Kurgu içinde # 20 *Wattpadde, Mabedim isminde yazılan ilk ve tek kitap*

Rüya kendi küçük dünyasında işleri yoluna koymaya çalışan sıradan bir genç kızdı aslında. Tek derdi başarısızlıklarla dolu öyküsüne yeni yenilgiler eklememeyi başarmaktı. Ancak bir gün onu her fırsatta fena halde yerin dibine sokmayı başaran ya da en azından bulunduğu yeri yüzüne vurmakta usta olan eski sevgilisine kendisini ezdirmemek için basit, üstünde düşünülmemiş bir beyaz yalan söyledi. Sonrasında başına örülecek dertleri bilseydi ve özellikle o dertlere ortak edeceği kişinin en hazzetmediği çocukluk arkadaşı olduğunu bilseydi şüphesiz o yalanı söyleyen dilini kendi eliyle kesip atardı. Gerçi yalanın kısa süreliğine de olsa beraberinde getirdiği tatmini çok sevmişti. Belki de işin ucunda bir ömür boyu Ömer'e katlanmaya değebilirdi. Ömer her zaman hayatının her anını önceden planlayan, hedeflediği her başarıyı elde etmiş, mantıklı bir adamdı. Herhangi bir konuda çuvallamak veya saçmalamak onun için söz konusu olmayan bir ihtimaldi. Neticede böyle konuların uzmanı Rüya yani Mahperi'ydi. Bu yüzden yıllarca bu ayaklı beladan uzak durmayı kendisine görev bilmişti. Ancak sadece anlık bir zayıflıkla ona yardım elini uzatma gafletinde bulunduğunda bu kızın yarattığı girdaba kapılıverdi. Peki ya bundan sonrası? Onları bir araya getiren kader mi olacak yoksa keçinin sevmediği ot burnunda bitermiş mi diyeceğiz? İnsanın hayatının aşkı gerçekten ömrü boyunca burnunun dibinde olduğu halde fark etmeden durabilir mi? Mahperi; prensini beklemekten sıkılınca eline kalemi alıp kendi masalını yazmaya karar veren bir genç kızın hikâyesi...

Belki de en zor olan şey işlediğim cinayeti annemin üzerine atmaktı benim için. O istemişti suçu ona atmamı ancak bu günahımın bedelini çekecek olan kişi olmasını değiştirmiyordu. Cinayeti işlerken duygusuzdum, tıpkı annem yaptı derken ki gibi.. Hesapta olmayan bir şey vardı. Hem annemin, hem benim atladığımız bir detay. Kartal Gediz Zarat! Öldürdüğüm adamın oğlu.. Suçu annem üstlenmişti ancak kaçmıştı da. Ben ise orada, öylece savaştım o adamla. Tek başıma ve dimdik. Yalanlar üzerime yük gibi binerken gittikçe güçlendim sanki. Belki de söylediğim yalana kendimi de inandırdım. Bilmiyorum.. Bildiğim tek şey sadece kim olduğum. Kader Övünç! Onun bana seslendiği isimle SÜVEYDA...

"İntikam yolculuğuna çıkacaksan kendin için de bir mezar kaz." Parti ışıklarının sönmediği, topuk seslerinin eksik olmadığı ve kahkahaların hiç dinmediği bir cennetti Beyaz Konaklar. Adını sitenin zirvesine yapılmış, bembeyaz, görkemli konaktan alıyordu. Herkesin hayalini kurduğu ama her hayalini kuranın ya da parası olanın içine giremediği, İstanbul sosyetesinin görkemli dünyası.. Buzdağının görünmeyen kısmında ise bambaşka bir hayat yatıyordu. Yalanlar, yasaklar, entrikalar ve en yakınların bile birbirine ihaneti.. ama bunları kimse görmez, duymaz, duysa da inanmazdı. Çünkü burada entrikalar ışıklar söndükten sonra kapalı kapılar ardında yürür ve Beyaz Konaklar'da olan sadece Beyaz Konaklar'da kalırdı. Taa ki ardlarında bıraktıkları küçük kız çocuğu, intikam için geri dönene kadar... *** Bu hikaye tamamen hayal ürünü olup, gerçek kişi, kurum ve kuruluşlarla ilgisi bulunmamaktadır. • Gelişmeleri @beyazkonaklar instagram hesabından takip edebilirsiniz! • Yayınlanma Tarihi 24.06.2019

Vatan uğruna baş koymuş, düşmanın yüreğindeki korkunun izahı, acının işaret parmağı olan Sezin Kaza, yıllardır Keleş timinin başında duran üsteğmen kimliğinde görevini icra ediyordu. Ne yaptığını bilen, kendinden emin, dik oluşuyla bilinir, sayılırdı. Keleş ismini en doğudan batıya kadar duyurmuş, düşmanın ölmeden önceki son nefesindeki nefret olmuştu. Fakat bir gün, yaptığı küçük hata ile tüm çabaları bir anda başına yıkıldı. Yaptığı küçük hatanın sebebi ile başlarına atanan Yüzbaşı Turan Akkurt, kendisinden önce lakabı geçtiği an yeri titreten bir komutandı. Soğuk kalbi, acımasız bakışı, yangın öfkesi ile tanınırdı. Girdiği ortama heybetiyle girer, doğrularını kalemsiz kazırdı akıllara. Ve Sezin'in bildiği tüm doğruları silip kendi doğrularını yazmaya kararlıydı. ★ "Bende iki sevdanın ucu, bucağı yok, Kaza. Gönlümü almışım elime, ikiye bölmüşüm; sonu, sınırı olmayan iki sevgi sığdırmışım o iki parçaya." "Neymiş onlar?" "Biri vatan, diğeri sen." ★ KURGU, VATAN İÇİN CAN VEREN, MİLLETİNİ KORUYAN ASKERLERİN HATIRASINA YAZILMIŞTIR. GERÇEK ASKERİ OLAYLARDAN VE BİLGİLERDEN BAĞIMSIZDIR. DURUMLAR, OLAYLAR VE YERLER DEĞİŞTİRİLEREK YAZILMIŞTIR. KURGU GERÇEKLİĞİ TAMAMİYLE YANSITMAZ.