Bitişler vardır, başlangıcı olmayan. Bazen de başlangıçlar vardır, sonunu kendimiz yazdığımız. Başlangıcına yaklaşmak isterken bitişinden uzaklaşan Bora, asıl kimliğinden bihaberdir. Onun görev aşkı, geçmişinin ve geleceğinin önüne geçmektedir. Onun geçmişe dair şüphelerini ortaya çıkaran ise Karayel'in esintisi olacaktır. Peki Bora, başlangıcına yaklaşmak umuduyla bu esintiye kapılmayı mı göze alacak yoksa başlangıcı olmayan bitişine razı mı olacak? Ya da kendi başlangıcını kendisi yazıp bitiş olarak da kendi esintisinin getirdiği fırtınayı mı koyacak? Bilinmez. Çünkü Bora rüzgarının nerede nasıl eseceğini bilemezsiniz. Bunu ancak Karayel hissedebilir.

"Sadece seni yok etmek istiyorum." dediğinde dudaklarımda kışkırtıcı bir gülüş oluştu. "Öyle mi?" dedim dudaklarına doğru fısıldayarak. "Daha çok beni nefesimi kesene kadar öpmek istiyormuş gibi bakıyorsun." dedim ama bakışlarını hiç değiştirmedi, bana öyle bakmaya devam etti. "Doğru başta amacın gerçekten beni yok etmekti, sonra baktın ki etrafımda bunu yapmaya meraklı insan çok, acıdın mı?" Konuşurken hafif alaylıydım, her bir kelimemde, her nefesimde amacım onu daha da çıldırtmaktı. "Aslında evet, seni ben mahvedecektim ama ortada mahvedilecek bir şey kalmamış." dedi eli çenemi hafif hafif okşarken. Ve onun dokunuşu mahvedilecek bir şeylerin kaldığını hissettiriyordu. Yine de bakışlarım düşmanca kısıldı. "Senin görevin beni korumaktı, değil mi? Dur o da oyundu, doğru ya." 07.04.2023