bu sefer karışan bebekler kız değil erkek

"Acının şiddetli oluşu değil, sürekli oluşu yoruyor bizi." - Oğuz Atay

Düzenlendi... Ben Miray; Soyadım, doğum tarihim hiçbir şeyi olmayan miray Küçükken bana masal okuyan bir babam bile yoktu, ne uyumadan önce ne de normal zamanlarda... hani bazı kızlar var ya babalarının prensesi, güzel kızları ben hiçbir zaman onlardan olamadım Ben her zaman Miraç'ın, ikiz kardeşimin prensesi oldum, bu bizim hikayemiz... Miraç ve benim hikayem bu hikayenin sonunda ya kurtulacağız ya da canavarın kulesindeki karannlık bir odada öleceğiz

İtalya'da yaşayan annesi İtalyan babası Türk olan bir kız 17 yıl önce bir hemşire tarafından karıştırılırsa ne olur? Guarda, tesoro. Mi ha chiamato un medico turco, ti ho partorito, l'ospedale ha fatto una ricerca negli archivi e quel giorno sono nate due ragazze" (Bak tatlım. Beni Türkiye'den bir doktor aradı seni doğurdum hastane bir arşiv aramasına gitmiş ve o gün iki kız bebek doğmuş) meraklandım bak şimdi ama bundan bize ne. Az dinle be Ay. "E allora che dire di noi?" (Peki bundan biz ne?) annem kederli bir ses tonuyla konuşmaya başladı. "Senti, tesoro, c'è una possibilità che tu e quella ragazza possiate essere coinvolti" (Bak tatlım o kızla senin karışma ihtimalin varmış)

İkizlerin bilmesi gereken önemli bir konu var, öncelikle sizden çok özür dilerim çocuklar, üçünüzden de özür dilerim. Ah hayır yanlış falan yazmadım üçünüzden... . "Sonuçlar olumlu yönde Asaf Bey, Lalin Korca ve Ekin Yatkın'dan alınan örnekler uyuşuyor; isteğiniz üzere Çağın Bey'den alınan örnekler de Lalin Korca ile uyuşuyor" . Korktu Ekin 'Ya onu iyi bulamazsak?' diye düşündü 'Ya ona zarar vermişlerse, ya benim küçüğümün canını yakmışlarsa?' dedi beyni Çağın dokunsalar ağlayacaktı 'Nasıl kardeşim ben?' dedi kendi kendine 'Biriciği düştüğünde onu ayağa kaldıramayan, onu korkutan çocuklara karşı koruyamayan birini nasıl kardeşi, abisi saysın ki' diye düşündü Ekin üçüzlerin en büyüğüydü, sonra Çağın doğmuş, en küçükleri olarak Ecrin de katılmıştı onlara sonradan Bilmiyorlardı... Küçükleri, minik bebekleri dolaptaki canavardan korkunca kime sığınmıştı bilmiyorlardı... Var mıydı sığınacak bir limanı, evim diyebileceği, yanında huzur bulup güvende hissettiği biri var mıydı bilmiyorlardı...

𝐴ℎ𝑟𝑎𝑧 𝑘𝑒𝑙𝑖𝑚𝑒𝑠𝑖𝑛𝑖𝑛 𝑘𝑎𝑟𝑠̧𝚤𝑙𝚤𝑔̆𝚤 𝑑𝑖𝑙𝑠𝑖𝑧 𝑑𝑒𝑚𝑒𝑘. 𝐵𝑢 𝑘𝑖𝑡𝑎𝑝𝑡𝑎 𝑎𝑖𝑙𝑒𝑠𝑖 𝑖𝑙𝑒 𝑏𝑖𝑟 𝑘𝑎𝑧𝑎 𝑔𝑒𝑐̧𝑖𝑟𝑚𝑒𝑠𝑖 𝑠𝑜𝑛𝑢𝑐𝑢 𝑘𝑜𝑛𝑢𝑠̧𝑚𝑎 𝑦𝑖𝑡𝑖𝑠𝑖𝑛𝑖 𝑣𝑒 𝑎𝑖𝑙𝑒𝑠𝑖𝑛𝑖 𝑘𝑎𝑦𝑏𝑒𝑑𝑒𝑛 𝑏𝑖𝑟 𝑘𝚤𝑧. 𝐾𝚤𝑧 𝑣𝑒 𝑖𝑘𝑖𝑧𝑖 𝑎𝑖𝑙𝑒𝑠𝑖 𝑜̈𝑙𝑑𝑢̈𝑔̆𝑢̈ 𝑖𝑐̧𝑖𝑛 𝑦𝑒𝑡𝑖𝑚ℎ𝑎𝑛𝑒𝑑𝑒 𝑘𝑎𝑙𝑚𝑎𝑦𝑎 𝑏𝑎𝑠̧𝑙𝑎𝑟𝑙𝑎𝑟. 𝑉𝑒 𝑜𝑛 𝑎𝑙𝑡𝚤𝑛𝑐𝚤 𝑦𝑎𝑠̧ 𝑔𝑢̈𝑛𝑙𝑒𝑟𝑖𝑛𝑑𝑒 ℎ𝑎𝑠𝑡𝑎ℎ𝑎𝑛𝑒𝑑𝑒 𝑘𝑎𝑟𝚤𝑠̧𝑡𝚤𝑘𝑙𝑎𝑟𝚤𝑛𝚤 𝑜̈𝑔̆𝑟𝑒𝑛𝑖𝑟𝑙𝑒𝑟. 𝑌𝑒𝑛𝑖 𝑎𝑖𝑙𝑒𝑙𝑒𝑟𝑖𝑛𝑒 𝑎𝑙𝚤𝑠̧𝑎𝑏𝑖𝑙𝑒𝑐𝑒𝑘𝑙𝑒𝑟 𝑚𝑖?

ARA VERİLDİ "Babana o kadar benziyorsun ki..." ıç çekti Rosa. "Bana karşı o kaltağı secmeseydi sen bizim kızımız olabilirdin." *küfür ve argo bulundurur. *başlangıç tarihi "22.03.22" *yazım hataları ve mantık hataları olabilir.

Kahkahalar. Neşeli çığlıklar.. -SONSUZA DEK Diye bağırıyorlar. Ardından neşeli kıkırtılar.. Birden sessizlik çöküyor. Susuyor kahkahalar, neşeli çığlıklar... -HAYIRR! Diye bağırıyorlar. Ardından acı haykırışlar.. -UNUTMA SONSUZA DEK Diye bağırıyorlar umutsuzca -UNUTMA SAKIN! UNUTMA.. SONSUZA DEK... Peki ya birbirinden zorla ayrılan dördüzler birbirini hiç beklemedikleri an bulurlarsa..

Doğdukları gün yetimhaneye bırakılan dördüzler 17 yıl sonra onları almaya gelen aileleri Hiç tanımadıkları abileri Üvey ikiz kardeşleri Dördüzleri neler bekliyor?

"Üzgünüm... 1 kelime 7 harf ama verdiği acı... Kelimelere , harflere sığamayacak bir acı... Siz beni bu kelime ile terkettiniz... Ben de bu satırlarla... Ölmüşüm ben... Diyorlar ya insan kalbi durduğunda değil unutulduğunda ölür diye. İşte ben dün kan ter içinde eve döndüğümde sizi gülerek sohbet ederken gördüğümde öldüğümü öğrendim... Gidiyorum ben... Masanın üstüne sizin olan her şeyi bıraktım. Kart , telefon... Üçüzler... Zar zor biriktirdiğimiz para da orada. Canınız sıkarlar , onların parasını kullanmak istemezsiniz alın kullanın bu parayı. Siz hep üçüzdünüz üçüz kalın , hiç ayrılmayın... Bana yaptığınızı da birbirinize yapmayın! Unutmayın siz birbiriniz için varsınız! Bir kalp paramparça olduğunda tamir olmuyor ne yazık ki... Hoşçakalın hepiniz. Bu mektubu ben gittikten belki günler , belki haftalar sonra okuyorsunuz. Farkedeceğinizden bile şüpheliyim. Gerçi umursayıp mektubu okudunuz mu onu da bilmiyorum ama eğer okuduysanız şunu bilin ki hiçbirinizden nefret etmiyorum. Rahatça yaşayıp gitmeye devam edebilirsiniz. Ben Ada... Sadece Ada... Ben hiçbir yere ait olamayan , hiçbir yere sığdırılamayan , duyguları olmayan , dilsiz Ada , mutluluklar dilerim..." TAMAMLANDI✔️ ✨Bu Dördüzlerin değil Üçüzlerin hikayesiydi ve ben bu hikayenin sonunda herkes mutlu olduktan sonra kenara atılacak karakteriydim. Peki ben bu acı kaderimi kabullenecek miydim? Hikayenin sonunda tek acı çeken ben mi olacaktım yoksa tek mutlu olanı mı?✨ •Buna benzer aile hikayeleri okumak isterseniz profilimden Berceste ve Rüzgâra Karışan Ruh'u okuyabilirsiniz.•