Obiekt sto sześćdziesiąt to ja. Brałem udział w programie o kryptonimie ,,Andetta", którego celem było stworzenie żywej broni. Poddawali nas seriom badań - chcieli nas odrzeć z uczuć i sprawić, żebyśmy ślepo wykonywali każdy rozkaz. Ale coś poszło nie tak. Zamiast odciąć nas od emocji, sprawili, że odczuwamy je dwa razy mocniej, a nasze zdolności motoryczne wzrosły o sto procent. Chociaż osiągnęli cel odwrotny do zamierzonego, nadal uważali, że mogą z nas zrobić chodzącą broń. Gdy zaczęli nas przygotowywać do pierwszej misji, większość z nas nie chciała wziąć w niej udziału. Perspektywa zabicia ludzi napawała nas strachem. Zmusili nas do wykonania zadania. Łącznie zabiłem sto jedenaście osób. Gdy przyszło mi pozbawić życia sto dwunastą osobę, która okazała się być małą dziewczynką o wielkich zielonych oczach, zacząłem wątpić w to co robię. Zorganizowaliśmy bunt. Wszyscy, którzy przeżyli, ukryli się na różnych kontynentach, w różnych krajach, w różnych miastach i ukrywamy się do dzisiaj. Ludzie, którzy stworzyli program ,,Andetta", po naszym buncie otworzyli nowy projekt o nazwie ,,Salmara" i tym razem udało im się - odebrali ludziom emocje oraz wolną wole i zrobili z nich puste skorupy pozbawione skrupułów. Stworzyli armię, która miała zapewnić pokój i bezpieczeństwo. Prawda była inna - z pomocą swojego wojska chcieli przejąć władzę nad światem. I udało im się. Ale ja nie zamierzam siedzieć bezczynnie i patrzeć jak wszystko co znam, znika. Nie spocznę dopóki nie przywrócę światu jego poprzedniego stanu. Nie spocznę dopóki Lionel Terrency nie zginie. Nie spocznę dopóki nie dokonam zemsty. Okładka: -FirstLostGirl- WSZELKIE PRAWA ZASTRZEŻONE #10 w Science-fiction 15.02.17r. #10 w Science-fiction 05.06.17r. #8 w Science-fiction 11.06.17r. #5 w Science-fiction 17.06.17r. #9 w Science-fiction 24.08.17r. #8 w Science-fiction 22.10.17r. #2

Nie ukryłam tej powieści tylko z sentymentu, ale chcę, by przyszli czytelnicy tego dzieła byli świadomi, że pisałam to, mając 16-17 lat, i nie jest to wybitne. Planuję napisać to od początku. Nie chcę tutaj żadnych sugestii poprawek, bo najzwyczajniej w świecie ten tekst będzie pisany na nowo. Dziękuję :D W 2045 roku spokój zwykłych szarych ludzi został zakłócony. Nieznana dotąd choroba przez lata rozprzestrzeniała się po świecie, nie dając żadnych objawów, a wystarczył jedynie kontakt wzrokowy. Gdy ludzie zaczęli dostrzegać dziwną zamianę koloru oczu, myśleli, że to tylko przemęczenie. Jednak zarażona dziewiętnastoletnia Lily i wielu innych musieli zmierzyć się z czymś gorszym od sekundowego zarażenia - z bólem przemiany w potwora. Pamiętaj! Jeśli historia Ci się spodobała, zostaw po sobie jakiś znak :D gwiazdki i komentarze są mile widziane. Ostrzeżenie ⚠ Opowiadanie zawiera przekleństwa i brutalne, odrażające sceny. Nie dla ludzi o słabych nerwach i doskonałej wyobraźni, mogącej sobie wszystko ładnie wyobrazić XDD Druga część już na profilu https://www.wattpad.com/story/234303795-%C5%9Bmier%C4%87-motyla-2

AVENGERS HIGH SCHOOL AU → @casxxton

❝Miasto pełne kłamstw nigdy nie powie ci prawdy❞ Paryż. Niegdyś miasto przyjaźni i miłości, teraz ─ królestwo strachu i nienawiści. W pożarach giną tysiące ludzi, a władze miasta rozkładają ręce. Nawet bohaterowie, niegdyś pilnujący ładu i porządku, nie mają pojęcia, co dzieje się z ich miastem. Gdy otrzymują wiadomość, że dokładnie to samo dzieje się na całym świecie, tracą jakąkolwiek nadzieję, że stolicę można jeszcze jakoś uratować. Czarny Kot po ostatniej kłótni z Biedronką zamyka się w sobie. Ma dość bycia sławnym modelem, za którym uganiają się wszystkie dziewczyny i dość bycia tylko szarym dachowcem, którego nikt nie docenia. Chce, żeby ktoś pokochał go, nie jako Adriena, ale właśnie jako Czarnego Kota. Żeby ktoś pokochał tę jego drugą, nietypową osobowość. Nie spodziewał się, że miał taką dziewczynę tuż obok. Nastolatkę, którą niespełna kilka tygodni temu wyratował z płonącego domu. Niestety, zło nie przestaje o sobie przypominać. Bohater musi walczyć, by ocalić tych, których kocha. Czy wśród popiołów wojny znajdzie się miejsce na miłość? __________________ chat noir x oc perspektywa/pov: w 3os. status: zakończone all rights reserved ® cover by @symdonia banner by @helpfulkatherine copyright © 𝘀𝗼𝗻𝘆𝗮_𝘁𝗵𝗲_𝘁𝗿𝘂𝗲_𝗮𝗹𝗽𝗵𝗮 𝟮𝟬𝟮𝟬

Lucy jako mała dziewczynka, musi uciekać od okrutnej matki, gdy dowiaduje się od babci, że wszystkie jej bajki o istotach nadprzyrodzonych są prawdziwe, a ona sama ma moc potężniejszą od bogów. Wraz z wilkiem, który ma ją bronić trafia do starszego małżeństwa, którzy okazują się być wilkołakami. Świat Lucy na początku jest nudnym życiem, w którym powoli odkrywa swoje moce, ale gdy odnajduje miłość, którą musi odrzucić nieświadoma całej prawdy o nim, wszystko się zmienia. Musi odnaleźć bogów i zapobiec wojnie, a po drodze spotyka wiele istot, które chcą za nią podążać i które będą jej wierne. Gdy Lucy odnajdzie trójkę bogów i pozna prawdę o nich i o sobie, komu zaufa? Tylko feniks może naprawić to co zostało zniszczone, ale jaką drogę wybierze? Odbuduje stary świat, czy zabije jednego z bogów? KOREKTA @PaulinaOgrodowska ❤ 03.02.2018- #6 Fantasy ♡ 15.02.2018- #4 Fantasy. ♡♡ 25.05.2018- #3 Fantasy❤ 11.05.2018- #1 feniks

Oto talksy z udziałem postaci z ,,48 godzin" i ,,14 Dni" ... Nwm o co chodzi, chyba mi się nudzi.

❝Jak to nie jesteś Spider-Manem? Peter, do cholery, ty łaziłeś po suficie!❞ Każda tajemnica wiąże się z odpowiedzialnością; i Lori naprawdę świetnie zdawała sobie z tego sprawę, obiecując Parkerowi milczenie. Dlaczego więc prawie od razu dała zaplątać się w tę niedorzeczną pajęczynę? Jedno zdarzenie, jedna krótka chwila i zupełnie nieprzewidziany zbieg okoliczności sprawiły, że Lorien Gatsby została wciągnięta do świata, którego tak naprawdę znać nie chciała; i zmuszona była dochować tajemnicy, której usłyszeć nigdy nie miała zamiaru. Bo przecież wypadki chodzą po ludziach. Tak samo jak nieroztropni superbohaterowie, zapominający o umówionych spotkaniach. ___________________ Marvel Cinematic Universe Spider-Man: Homecoming fanfiction Completed Cover by: @alexrover_

❝Czyli chcesz powiedzieć, że mój parapet złamał się przypadkiem?❞ Gdyby Lorien Gatsby miała w skrócie opisać swoją aktualną sytuację, ochrzciłaby ją mianem znikających bandaży. Dodając do tego ubywajace w błyskawicznym tempie mrożonki, schowaną pod łóżkiem apteczkę pierwszej pomocy i zdecydowanie zbyt często szargane nerwy, można było uzyskać prawdziwy obraz dziewczyny nowojorskiego superbohatera. Lub też eks-dziewczyny; zależy jak na to spojrzeć. A wycieczka do Europy? Wycieczka do Europy miała być miłą odskocznią. Przyjemnym odpoczynkiem od tych wszystkich popapranych problemów, chwilą na wzięcie głębszego oddechu i trwonienie czasu z przyjaciółmi. Problem w tym, że wszystkie te plany szlag trafił. Jak zwykle zresztą. ___________________ [TROUBLEMAKERS; PART TWO] Marvel Cinematic Universe Spider-Man: Far From Home fanfiction cover by @alexrover_

❝Powinieneś być teraz w autobusie, a nie latać za jakąś marną kopią Shreka.❞ Lorien Gatsby nie lubiła w życiu naprawdę niewielu rzeczy; przede wszystkim żółtej oranżady, zakorkowanej Jedenastej i słodkich pocałunków Petera Parkera, którymi starał się ją uciszyć zawsze, gdy niepotrzebnie się o niego zamartwiała. Ale tym razem, kiedy nad Nowym Jorkiem zawisło nowe zagrożenie, było zupełnie inaczej. Tym razem Peter Parker pocałował ją tak, jakby wiedział, że z tej akcji już nie wróci. ______________________ [TROUBLEMAKERS ADDITION] Marvel Cinematic Universe Avengers: Infinity War Cover by: alexrover_

❝To tylko tania sztuczka. Pic na wodę, wiem, ale jeśli ma nam zapewnić kilka skrzynek złota, nie powinieneś się nawet zastanawiać.❞ Jeśli każde kłamstwo, wypowiedziane sto razy, faktycznie staje się prawdą, Mera była w stanie powtarzać swoje całymi dniami. Od zawsze marzyła o luksusie. Pięknych, złotych pałacach, jedwabnych sukniach i dzielnych książętach, gotowych zrobić wszystko, by zdobyć rękę księżniczki; ale jedyne, co zesłał jej los, to spryt i zbyt lepkie ręce. I Mera z tego korzystała. Nawet bardzo często. Szkoda tylko, że nikt jej wcześniej nie uprzedził, jak łatwo te marzenia spełnić. I że, w rzeczywistości, wcale nie są one aż tak bajkowe. __________________ Disney's Aladdin Fanfiction