Sokaklarda büyüdüm, hayatın sillesini yedim. Ailem yoktu. Sokakları ev bildim. Küçüktüm, küçücüktüm ve aşkı kalbimde hissettim. Kara gözleri geceyi hatırlatan Kara Çocuk, ellerimden tuttu. İlk kez güldüm. Gözlerim ilk kez mutluluktan yaşardı. Herkesin iğrenerek baktığı bedenim, sonunda mutluluğu da tattı. Ve hayat benden Kara Çocuk'u da aldı. Hayat, 7 yaşında bir kız çocuğuna intikam yemini ettirdi. İnsanları öldürdüm, işkence ettim, bir çoğunu da yaşarken öldürdüm. Ama ben kimsenin çocukluğunu çalmadım. Tek derdim, çalınan çocukluğumdu. Büyüdüm ve kadın oldum. Çocukluğumu boş bir mezara gömüp, oradan kadın olarak çıktım. Ve bir gün geldi. Karşıma Kara gözleriyle geceyi hatırlatan adam çıktı. Bana yıldızlarımı verdi. Belki bana Kara Çocuk'u veremedi ama bana iyi ki Kara Çocuk gitmiş dedirtebildi. Ben Alya Demirel. Bu yıldızların kızının ölüp, ruhunun kadın oluşunun öyküsü. Bu ölen tüm çocukların öyküsü.

🥀 "Geçmiş, bazen mutlu bir anı bazen acı bir tebessüm. Bazı zamanlarda ise adı konulamayan duygunun adı..." Eflâl... Ölüme ve insanlara karşı gardını almış genç bir kadın... Korkuyla attığı her adımın, hayatından çaldığını fark edemeyecek kadar kimsesiz üstelik. Lâl... Ölesiye nefret ettiği insanlardan kaçıp sığındığı limanda, belki hayatının aşkını bulacak belki de en büyük hayal kırıklığını yaşayacak. Eflâl, onaylanmayan bir evliliğin meyvesidir ve henüz dünyaya gelmeden, hikâyesine ölümün gölgesi düşmüştür. İşi, dostları, abisi... Hepsi onu "öldürülmek" düşüncesinden bir nebze de olsa uzaklaştırmaktadır. Tabii, bir de Karan Akdoğan... Aslında kimsesiz olduğunu anlayan Eflâl'in, kimsesi olan genç adam... Aralarındaki bazen minnet, bazen şefkat, bazen ise karşı konulmaz bir sevgidir. Ancak Eflâl'in baş etmesi gereken ölüm gerçeği, onu Karan'ın yanında da rahat bırakmaz. Eflâl, gerçeklerle yüzleşmeye karar verir. Kime ve neye inanacağını bilmeden kendini hiç de tahmin edemeyeceği gerçeklerin içinde bulur. Artemis Milenyum aracılığı ile kitap oldu. Kitapçılardan alabilirsiniz.❤️ •Yeni bölüm gelmeye devam edecek ve final burada yayımlanacak.

#ATİYE- #1- 03.03.2021 #Karanlık-#1-17.05.2021 Miran KARABEY Namı-diğer REİS... Karanlığın içinde ki en dip nokta. Özüm KIRAÇ Namı-diğer ATIYE...Karanlığın içinde ki beyaz nokta. ☆☆☆ "ATİYE!" Bana seslenmesiyle umursamazca ona döndüm.'Ne var' dercesine kafamı sağladığımda hızla yanıma gelip saçıma asıldı. Pis nefesini yüzümde hissederken kusmamak için kendimi zor tuttum. "Dün gece çıktığın adama sıkıntı çıkarmışsın. O küçük aklınla bana oyun oynamaya kalkarsın ha!" saçıma daha çok asılırken canımın acısını hiçe sayarak ifadesiz bir şekilde gözlerine bakıyordum. "Senin yüzünden adama verdiği parayı misliyle geri ödemek zorunda kaldım küçük sürtük. O aklını başına al yoksa ben almasını bilirim." saçlarımda ki baskıdan kurtulduğumda sakince geri çekilip elimle düzelttim. Aynanın karşısına geçip işime devam ettim. "Hakedene hakettiği muamele Ensar bey. Kimseye haketmediği sürece bulaşmam. En iyi sen bilirsin. Bir daha karşıma getirdiğin adamlara dikkat edersen zararda olmazsın." Alayla konuşmaya başlayınca aynada ki yansımasına çevirdim bakışlarımı "Bu gece sahneye çıktıktan sonra 2 gün boştasın güzelim." Elini yanağıma koyunca hızla geri ittim. Son sözlerini de söyleyip sinirle odadan çıktı. "2 gün sonra REİS seni istiyor. Ona göre hazırlan." Derince yutkundum. Herkesin karşısında görünce tir tir titrediği adam beni mi istiyordu? ☆☆☆

"Seni istiyorum..." diye fısıldadı dudaklarını dudaklarıma değdirip geri çekilirken. "Acılarını, yaralarını, yorgunluklarını, mutluluklarını... hepsini." ... Bazı izler vardır üzerinizde, ağırdırlar ama sırtınızda taşıdığınız hiçbir şeye benzemezler. Bedeninize değil, ruhunuza yük olurlar. Bedeninin canı yanarken, ruh incinir. Sonra görünürde geçer gibi gözükür ama aslında her hatırlayışınız da daha ağır bir darbeyle kanayıp, ezilirler. Sonra keşke dedirtir... keşke her şey semanın* iki rengi kadar güzel olsaydı. *Sema¹ : Gök, Gökyüzü.

Her şey bir rüya ile başladı... Adam kadını rüyasında gördüğü an aşık olmuştu. Peki ya kadın? "Ben sen olmadan sevdim seni beklerim de peki ya sen sever misin benim seni sevdiğim gibi?" GENÇ KIZ EDEBİYATI #3 (24.12.2017) Üç kitap birbirinden bağımsızdır. *Tüm telif hakları saklıdır.

Bir çift düşünün ki doğdukları andan beri beraberler. Bir çift düşünün ki birbirlerini görmedikleri tek günleri geçmedi. Bir çift düşünün ki gördükleri yanlış bir an ile her şeyi paramparça ettiler. Bir çift düşünün ki kalp kırıkları ve özlemleriyle yıllar sonra tekrar bir araya geldiler. Peki sizce bu çift yaşadıkları her şeyi aşıp mutluluğa mı kucak açacak yoksa yaşadıklarının kırıklıklarıyla yolları tamamen mi ayrılacak ? Demir'in Rüyası ve Rüya'nın Demiri... Kalpleri birbirleri için çarpan fakat bunun farkında olmayan bu genç çiftin sonu belirsiz olan hikayesi mutlu ama ayrı mı bitecek ? Yoksa mutlu ve birlikte mi ? ❄ "Neden gittin Rüya ? Arkanda o kadar insanı bırakıp... Neden ?" Sorduğu sorunun keskinliği ve soğukluğu ile bedenimi bir titreme ele geçirirken kelimeler boğazımda takılı kaldı. Gök üzerimize yaşlarını akıtırken ona cevap vermek istemedim. Çünkü eğer bir kelime çıkarsa dudaklarımdan yılların suskunluğu da o kelime ile birlikte firar ederdi. "Cevap ver bana!" Gittikçe yükselen sesi artık bazı şeylerin kopma noktasına geldiğini haykırırken ben hala karşısında ıpıslak bir halde susuyordum. Kollarımdan tutup hızla kendine çektiğinde burunlarımız birbirine değmişti. Gözlerimiz birbirine kenetlendiğinde yavaşça yutkundu. Hareket eden adem elmasına bakışlarım kaydığında alnını alnıma yasladı. "Rüya." Saçlarımın kokusunu içine çekip tekrar fısıldadı. "Rüya Öyküm."

🔞+18 içerik bulunmaktadır🔞 Büyük adımlarla yanıma gelip ellerini yanaklarıma koydu. Endişe ve mutluluk barındıran gözlerinin altı günlerdir uykusuz olduğunu ele veriyordu. "Dora iyi misin? Çok korktum." Dedi yüzümü hasar tespiti yaparcasına incelerken. "İyiyim." Dedim. "Çok korktum Dora..." Sesi acı çeker gibiydi. "İyiyim merak etme." "Allah belamı versin çok korktum." "Çağın, iyiyim dedim ya." "Çok fena korktum başına bir şey geldi diye." Sabır dilenircesine bir nefes aldım. "Çağın iyiyim diyorum ya. Sağır mısı-" Lafımın kesilmesi küçüklüğümden beri sinirimi bozan bir olay olmuştu. Ben konuşuyorsam karşımdakiler sırasını beklemeliydi çünkü diyalog bu şekilde kurulurdu. Ama ilk kez lafımın kesilmesini sorun etmedim. Dudaklarımın üstünde hissettiğim dudaklar sinir olmama izin vermedi çünkü. . . Keyifli okumalar... Başlangıç: 27 Nisan 2021

İlk bölümler düzenlenmeye başlandığı için şimdilik kaldırılmıştır ama sadece "şimdilik." Bomba gibi geri döneceğiz. (Kitap her şeyiyle beraber -kurgu, olaylar, karakterler vs- her biri Mavili Yazar'a aittir. Çalınması, esinlenilmesi, kopyalanması durumunda direkt olarak yasal işlem başlatılır.)

Kürşat ve Ahu'nun hikayesi..