Hayatım boyunca öldürmek için yetiştirildim... Bunun normal olduğu öğretildi bana.... Ama şimdi bir ölü yerine, bir canlıya sokulmamı istiyorlar... Hemde karanlığın en güçlü liderlerinden birinin içine... Korkması gerekenler onlar... Sonuçta dünyada nam salmış, tek canlı cellat, yani "Ölüm Meleği" benim... Peki neden asıl korkanın ben olduğumu hissediyorum... "Ruhumun insanlık adına verdiği savaşı sen kazandın..." Ateş Dinçer... Ölüm Meleğini öldürebilen tek güç... Bana ruhumu geri veren tek gerçek... "Ölüm Meleği..." bu kitaba başlarken, sadece hayal ettim ve sonuç hayallerimin ötesinde bir mutluluk... Teşekkür ederim...

"Ben kalbi de beyni de bilmem. Ben sana aşık olmak istedim ve oldum.!" Kocaman açılan gözlerimle sarf ettiği cümleleri sindirirken bana aşık olduğu gerçeği beni hazırlıksız yakalamıştı. Bu kadar güçlü duygularla bağlandığını bilmiyordum. Açıkçası beklemiyordum. "Bir gün birine aşık olacaksam senin gibi bir kadına aşık olmak isterdim ve...oldum. Yani ben seçtim seni. Ne dersen de! İster kalp ister beyin...seni tüm aklı başındalığımla seviyorum ve istiyorum. Bu kadar önemli bir duyguyu sadece kalbim yüklenemez. Bütün benliğim üstlenebilir ancak." 🌓 •Asya hayatını bütün gün odasında yalnız ve sevgisizlik ile bir ömür geçireceğine artık emin olmuşken,ailesinin ölümüyle birdenbire bu hayatta yapayalnız kalakalır. Önceden çok farklıymış gibi... Bugüne dek evden dışarı bile çıkamayan genç kız ne yapacağını bilemez halde düşünürken eline bir mektup geçer,annesinden... Mektubu okumasıyla üzerine düşen son görevi yerine getirmek için hiç bilmediği şehirde kendini bulur. Tek isteği geçici düzenini kurup planını tamamlayacakken aklında olmayan şeyler başına gelir,aşık olur... Hemde hiç olmayacak kişiye... •Saruhan babasının ölümünden sonra gülmeyi bile kendine hak görmeyen,kasıntı ve gerginliği yüzüne yapışan genç bir adam... Tek derdi kariyeri ve işi iken, kalbi peki? Bu iki zıt karakterin hayatları birleşince ne mi olur? Okuyalım...