2. KİTABIN YAZIMINA ŞİMDİLİK ARA VERDİM. TEKRAR BAŞLADIĞIMDA DUYURU YAPARIM. Bir gece vakti küçük bir bebek ormana bırakıldı. Ölsün diye götürüldüğü orman ona kıyamadı. Mavi gözleri safirler kadar parlak, Kızıl saçları alev alev yanacaktı. Eşsiz bir güzellikti onun ki, Kem gözlerden uzakta. Bir gece vakti kaybedildi...
Işık, bir kitabın yan karakterine aşıktır. Akıl almaz bir şekilde kitabın içine girer. Onu neler bekleyecektir? ♧♧♧ Işık: Sana saçma gelecek ama bir şey itiraf etmem lazım Çağrı: Et bakalım Işık: Şu an bir kitabın içindeyiz ve sen bu kitabın tek güzel şeyisin Işık: Oh söyledim sonunda Çağrı: Ne? Çağrı: WPMCOEMCOSNCOEN...
Bir kız... Bir de ses... Hayalet bir ses... Ama gerçek. Biraz da doğa üstü... 《Korku kitabı değildir.》 Derin, sürekli derinlerden duyuyordu ismini. Korkuyordu. Varlığını bilmediği bir ses sürekli onunla iletişime geçiyordu. Biraz zaman korktu. Biraz zaman kovdu. Ama sonra alıştı o sese. Dokundu. Sarıldı. Öptü. Arkada...