KİTAP OLDU. Oyunbaz, Martı Yayınları aracılığı ile raflarda! Tüm seri bu çalışma içinde yer almaktadır. 1. Kitap: Oyunbaz | 2. Kitap: Düzenbaz | 3. Kitap: Cambaz adıyla kitapları kitap satan her yerde bulabilirsiniz! 1 KIZ, 6 ERKEK, ÖLÜMCÜL BİR EV. Afra'nın diğer tutsaklardan dört farkı vardı: Birincisi, bir kız olmasıydı. İkincisi, tutsak alınan son kişi olmasıydı. Üçüncüsü, Ölüm'ün gözdesi ve favori oyuncağı olmasıydı. Dördüncüsü ise... Ölüm'ün telefon ve görevler verdiği tek kişi olmasıydı. Kameralar yerine, onları her an öldürebilecek silahların asıldığı bir ev. İçinde neden orada olduğunu bilmeyen altı erkek ve bir kız. Kendine 'Ölüm' diyen ve tutsaklarıyla haylaz bir çocuk gibi oynayan bir 'oyunbaz'. Gelecek ve şimdiki zaman arasında dokunmuş, sınırları zorlayan, sizi Ölüm'ün oyununu çözmeye davet eden bir ev burası. Ah, uyarmam gerekiyor. Oyunbaz'a yetişmek ve 'Bir Ölü' olmak istemiyorsanız... Sizin de tıpkı Ölüm gibi oyunbaz olmanız gerekli. Ölüm sizi bulmacayı andıran gizemli bir oyuna davet ediyor! Hazır mısın? ● յՅ ɴᴜᴍᴀʀᴀʟı ᴇᴠᴇ ᴋᴀᴛıʟᴍᴀʏı ᴋᴀʙᴜʟ ᴇᴅɪʏᴏʀᴜᴍ. ● ⚠️🔞 Bu kitap ağır, travma tetikleyici olaylar içeriyor olup psikolojisi hassas olanlara uygun değildir. Kurgu Oluşturulma Tarihi: 14.07.2019 İlk Yazılma Tarihi: 15.05.2020 Birinci Kitap Bitiş Tarihi: 20.08.2021 Tüm Hakları Saklıdır. ÇALINTI, ESİNLENME GİBİ DURUMLARDA UYARI OLMAKSIZIN YASAL İŞLEMLERE BAŞVURULACAKTIR.

Geçmiş ve geleceğin karanlığı arasında, kibrit çöpüyle aydınlanmış bir hikaye Avcı. Sırların, alınacak intikamların ve her şeye rağmen hayat bulmuş bir aşkın yaşandığı, imkansızlıklarla dolu bir hikaye. Haberdar olmadığı kirli geçmişinin bedellerini ödeyen masum kız değil bir tek acı çeken. Geçmişin intikamı için geleceği verdiği sözlerle yakan bir gencin; bu oyunda temizlenmeyi bekleyen ve ölümün istediği ruhların acı çektiği bir hikaye. Kabuslara sığınmış, özlem duyulan huzurun hikayesi. Bu hikaye, her zerresiyle can yakan Avcı'nın hikayesi. Umutların, kırgınlıkların ve vazgeçmişliklerin keskin kıymıkları benliklerinde en derin yaraları açarken, tüm olumsuzluklara rağmen savaşmayı bırakmayanların hikayesi. Ta ki kendi finallerini yazana dek. Kimi ölü kalplerde, kimi ölü bedenlerde... •●• •İlk yayım tarihi 9Ağustos2014• •●•

••• Kim sadık kabuslarından kaçabiliyordu ki ben yakamı kurtaracaktım bu korkudan? Bütün çabam kurtulmak için değil miydi? Tek isteğim beni hayatta tutacak güce sahip olmak değil miydi? "Bu işte yalnızız Zeynep." Ben zaten yalnızdım, dedim içimden, yeşil gözlerin sahibine gururlu bir gülümsemeyle bakarken. Ben, kısacık ömrümün bu anına kadar hep yalnızdım, verdiğim savaşımda. Kaçmak için giriştiğim mücadelemin tek bir anına şahit olsaydı eğer, bir başıma çırpınışımı görür, bunun benim için önemli olmadığını bilirdi. "Ben yalnızlıktan hiç korkmadım... Ama sen?" Belki yol arkadaşını süzdü beni dikkatle izlerken, belki de suç ortağını tarttı bir kez daha emin olabilmek için. Bu işte ortak olmaya layık mıydım? O intikam istiyordu, ben başka bir intikamın kurbanı olmaktan kurtulmak... "Sen, Ata?" Yerde, acılar içinde, acınası haline aldırmadan boyundan büyük işlere kalkışan yorgun bedenime doğru uzattı elini. Tanımadan, tanışmadan, daha iki yabancıyken tuttum o eli. Ortak acılarımız, farklı zerrelerimizde aynı yaralarımız varmış meğer, bilmeden... Ne kaybedebilirdik ki canımızdan başka? Neyi feda etmekten korkabilirdik? Bir hiçti hayatım ama azrail düşmüştü peşime, sanki geleceğe dair yaşama hevesimin kokusunu almış gibi. Ata, bana o geleceği verebilir miydi? Tam burada, aklımdakilerden habersiz beni bir kukla gibi kullanacağını sanırken... Zamanı geldiğinde, onu öldür dediğimde... bu ortaklığın karşılığını verebilecek miydi? Ah Ata... Sen beni kurban etmiştin bilmeden, ben de seni. Senin, çıkmazından kurtulduğun yolundu, en derinlerde birbirimize körkütük bağlanmamız; benim ise büyüdüğüm yol. ••• •İlk Yayım Tarihi 28.02.2021•

Delilik bulaşıcıdır, dengenizi bozabilir. Bir adam vardı. Önce ruhumda, sonra tenimde Bir yangın başlattı. Bir adam vardı. Namlusu alnımda, Dudakları dudaklarımda. Bir adam vardı. Ellerini kana buladı. Aynı ellerle saçlarımı okşadı O adam var ya, Ruhunda cesetler biriktirdi. Ve sonra; Ruhundaki kiri bana bulaştırdı. Beni kirletti. "Senin beyazlığına geçemeyecek kadar karanlıktım. Ama seni kendi bataklığıma çekecek kadar gözüm kararmıştı. Ben aydınlamazdım ama sen batabilirdin. Biz ayrılamazdık ama sen ölebilirdin." Bir çöküş masalı... Şeydanur İpek. Not: Şiddet içerir. 16 yaşından küçüklerin okuması uygun değildir.

Bir nü sanatçısı olan Leyla aylardır uğraş verdiği portresini bir gece yarısı tamamlamıştı. Ellerine bulaşan boyalardan bile arınmadan kendini hemen arkasında kalan yatağına atıvermişti. O gece hayatının hiçbir evresinde aklına gelmeyecek bir gerçekle sınanacak, sabah uyandığında hayatı olmadığı şekilde yön değiştirecekti. Kim hayallerinde nefes alan hayali bir adamın portreden sızarak bir gece yarısı çırılçıplak yanına uzanacağını düşünürdü ki? Leyla'da düşünmemişti.