Kalçalarımdaki iri avuçları bedenimi kaldırıp duvara yasladı. Boynumda gezinen ıslak ve kıvrak dili tenime sürtünüyordu. Kara ve gür saçlarında dolaşan parmaklarım dişleri tenime saplandığı an sert bir şekilde saçlarını yolarcasına çekti. Aman Tanrım ben şuanda ne yapıyordum? Olmamam gerken bir adamın kolla...
""Her şeyden habersiz 17 yaşında bir kız. Suçsuz ve çok masum. Sadist bir Mafyanın ellerinde. Ona neden böyle davrandıklarını bilmiyor... Mafya ona yaptıkları yüzünden pişman olursa, Damla onu affedecek mi??
Bir hayat nasıl mahvolur. Bildiğin yaşadığın herşeyin yalan olduğunu öğrenmek ne kadar yaralar bir insanı... Hayat bu kadar acımasız olabilir mi? Henüz 17'sinde herşeyden habersiz bir Ayşem. Babasının mirası olan şirket ve yeraltı dünyasının liderliğiyle boğuşan piskopat bir Yağız. Peki ya kader onları bir araya geti...
Ellerini yavaş ve sakince belime yerleştirdi. Vücudumdaki hissettiğim titreme nasıl bir tehlikede olduğumun habercisiydi. Kulağıma eğildi nefesi ciğerlerimin en derinine kadar inerken. kalbim yerinden çıkacakmışcasına atıyordu. "Sen benimsin küçüğüm" dedi sakince kulağıma kullandığı cümle tüylerimi diken diken ederk...