Afra hamile olduğunu Yiğit'e söylediğinde hiç beklemediği bir cevap alır.

Yıldızlı Aşklar Serisi: 2. "Bazen galibiyet tek bir golle, bazen de tek bir sayıyla alınırdı. Pota altında değildim, karşısında da. Aslında oyuncu bile değildim. Ancak serbest atış çizgisinden kullanılan atışla oyunu ben kazanmıştım." 🏀🩰 Meva Karaca Çalhan, aşkı kazanacağını düşünerek başlamıştı güne. Gözleri serbest atış çizgisindeki Pusat Ertuğrul Lezgi'ye değdi. Oyunu kazandı.

İnsan ne dilediğine dikkat etmeli, zira kalbinden geçen iyi ya da kötü hiçbir dilek gerçekleşmeden peşini bırakmaz, derler. Ben, ölüm diledim. Bir ölümle başladı her şey. Bir başka ölüm onu izledi. Ve bir diğeri...

Tebessümlerinizin yanına asılan, eteğinize toplayıp, güzel saçlarına taç yaptığınız mis kokulu çiçekler şimdi sayfaların arasında bir yerdeler. ve belki de kaderimizde vardır ansızın bir yabancının her şeyimiz olması. 🌬️

Gerçeklerin yalanları arasında ilerleyebilir misin? Asıl yalan sensen ilerlersin. Bir hayata binlerce kaçış sığdırdıktan sonra kocaman çukura düşersen bocalarsın. Ne olduğunu bilmediğim kaosun tam içine düştüğümde içimde bir mum, elimde bir ölüm vardı. Kimdim, neydim, neredendim önemi olmadığı için bu çukurda bocalamam normaldi. Baktım, gördüm, fark ettim, anladım. Bocaladığım yeri tanıdım. Ve sonra en iyi bildiğim şeyi yaptım; gücüm olan öfkemle birlikte büyük oynadım. Çünkü hayatımda hiç küçük oynamamıştım. Ben bir katil, ben bir maktul ve ben o kanlı olay yeriyim. Sense bu hikayenin en masumusun. Kendini buna inandır. Ve unutma; kendini inandırmazsan kimseyi inandıramazsın. ♜ 'Tarih tekerrür eder, hem de en kanlı haliyle.'

"Hoşuma gidiyorsun ama seni öldürürüm."

"Yaşanılan kötü günler gelecek olan güzel günlerin habercisidir" derler. Peki ya öyle mi? 22 yıldır yalnızlığın ruhuma işlemiş olduğu bu kötü ve acımasız dünya, bana daha da kötü günler yaşatırken gelecekteki güzel günlerimin planını yapıyor muydu? Gözlerimizi açtığımızdan ebediyen kapatacağımız güne kadar olan süreçe verdiğimiz isim olan "Hayat" bu kadar adaletli miydi? Ben, sen, biz, hepimiz bir savaşın içindeyiz. İçimizde verdiğimiz savaşlardan tutmuş gerçek savaşlara ve hayatta kalmaya çalışmak için verdiğimiz savaşa kadar...Sadece bazılarımızın savaşı daha büyük, daha gerçek ve daha acıdır... Ben Gece. Sadece Gece. İsmim ruhumun aynası... 22 yıldır ruhumla olan savaşım bir gün daha büyük bir hal aldı ve ben gerçek bir savaşın içine düştüm. Burada her şey gerçekti. Ölümler vardı, acılar vardı, tarifi zor hisler vardı... Burada "Hayat" dediğimiz tiyatronun "Sahne arkası" vardı...

Neşe, arzularının peşinden giden bir kadındır. Bir gün Onat'la tanıştığında, duyguları beklenmedik bir şekilde karmaşıklaşır. İkisi de birbirine çekilir, ancak bu ilişki, Neşe'nin kendini ve sınırlarını yeniden keşfetmesine yol açar. Aşk, kimlik ve arzunun kesişiminde ilerleyen bu hikaye, sizi derinden sarsabilir.

''Ahu Dila Tanin.'' Sesi şehrime düşen yıldırım gibiydi, sesi şehrime düşmekle kalmayıp evimi viran ederdi. Dehşetle kapattığım gözlerim, adım yabancı sesin dudaklarından döküldüğünde aynı dehşeti yaşarcasına tekrar açıldı. ''Lezâ Çukuru... Cehennemin yedinci kapısının önüne gelmekle kalmayıp, alevli ateşe dokunan ellerinle kapıyı açtın ve o çukura düştün.'' Birkaç adım attı, sıcak nefesi soğuktan çatlamış olan dudaklarıma değdi. ''Cehenneme hoş geldin diyemeyeceğim, sen zaten çok uzun zamandır burada yaşıyorsun.'' 🕸🕷

"Ulaşınca herkes sever seni Ben ulaşamayınca da sevdim Yıldız tozu gibiyken sen Ya da kaf dağı çiçeği Olsun dedim ne yapayım Yatıp en erken uykulara Rüyalarımda göreyim diye Karıştırıp varlığını yokluğuna Yokken de varmışsın gibi sevdim..." Kimsesizlerin birbirlerinin kimsesi oluşunun hikayesi.