"Masalda da gerçekte de kalbi olmayan bütün kızların adı Gökçen'dir..." . . . Kapak: @birkadehsevgi- 🦋🖤

Lapis Yayınları aracılığıyla kitap olmuştur ✨🧡🖤 ... Ceviz Ağacı Mahallesi'nin gölgesi bahar ayında yeryüzüne dokunurken içerisinde bulunan yaşantılar da birbirlerine dokundu. Sıcacık insanların sıcacık mahallesine ve oradan da evlerinin içine misafir olduğumda çok küçüktüm ama anımsıyorum, çocuksu mutluluğum o kadar gerçekti ki içim içime sığmıyordu. Sonra büyüdüm ve onlara dahil oldum, onlara karıştım ve Ceviz Ağacı Mahallesi'ndeki ağaçların şekline girdim. Aşk bir diken gibi tırmandığım ağaçların dallarından tenime doğru uzanıp bedenimi baştan sonra doğru keserken gözlerimdeki sıcak yaşları yeryüzüne davet ediyordum. Aşık olacak kadar büyümüş, aşka düşecek kadar sersemdim. Ama mutluydum, Ceviz Ağacı demek mutluluk demekti. Ceviz ağacı demek buralarda, tepesindeki çalıkuşu demekti. Ve ben... Kızıl Çalıkuşu'ydum. .... Onların aşkı dillendirilemeyen bir lanet gibi içlerinde dağlanırken mahalleye düşen yağmur damlalarına arkadaşlık etti. Sonra mahallenin açık pencerelerinin birinden usulca bir şarkı yükseldi ve Ceviz Ağacı'na yayıldı. "O gözler bana eskisinden yabancı, Gönlümdeki bu sevda hiç bitmeyen bir acı." ... Bu isimle yazılan ilk kurgudur. Kapak için birkadehsevgi-'ye teşekkürler. Tüm Hakları Saklıdır, kurgu tamamen yazara aittir ve çalıntı durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

Efsun Zorlu; atandığı Urfa'da mecburi hizmetini yapan tıp fakültesinden yeni mezun, çiçeği burnunda bir hekimdir. Daha mesleğinin ilk günlerinde, henüz on sekizine yeni girmiş bir hastanın intihar vakasıyla karşı karşıya kalır. Hastasının vücuduna bırakılan izler onu adım adım kendi geçmişine götürürken, geleceğini aniden tanımadığı insanların dudakları arasında bulur. Asla geçmemiş geçmiş, verilmiş sözler, kurtarılan hayatlar, doğrultulan namlular, yalanlar, fermanlar ve aşk. Devrim gibi bir kadın, Urfa'nın göbeğinde destan gibi bir sevdanın koynunda bulur kendini. Koca düzene baş kaldırıp o düzenin minnet ettiğine yenilmekse ne aklının ne de kalbinin kabulüdür. *** "Ağlarsam ölürüm." derken sesim düz, çoktan kabullendiğim bu gerçeği ilk defa dile getirişime rağmen sakindi. Çoktan. Saatlere dökülürdü ama bana şehirler aştıracak kadar çok gelen o vakit. Vücudumun ağrısı ruhumun sancısının çok altındaydı. Onun gözleri bende olsa da ben boşluğa odaklanmıştım. Üzerimde olan bakışlarının ağırlaştığını hissettim. Fetih bana çok ağır bakıyordu. Sırtıma yüklenen çuvallar biraz daha bel bükmeme sebep oldu. "Neden," dediğinde ne dediğimi çok iyi anlamış da yersiz bir sorgulayışa bürünmüş gibiydi. "serçe misin sen?" Kaşlarım hafifçe havalandı, başımın ağrısı belirginleşti. Uzun süreden sonra ona bakan ben oldum. Söylediği şeyin altındaki anlamı yakalamaya çalışıyordum ama buna çok uzaktım. Bunu anladı ve dudakları kıvrılacak sandım. Halbuki gülümsemeye çok uzaktık. "Serçeler," yüzünü hafifçe yüzüme yaklaştırdı. "Ağlayınca ölürlermiş. Bu yüzden mi bunca zamandır gözlerinin kuruluğu?" Bu konuşmadan sonra onun serçesi olacağımı, hatta olduğumu bilemezdim. Tıpkı bu topraklarda serçeyi öldürmenin kadını ağlatmak olduğunu bilmediğim gibi.

"Bütün çatılar tepemize yıkılabilir, hiç sorun değil. Sen; kendi başına benim dayalı döşeli evimsin."

Aşk Tutku Şehvet... Gizli yaşam, macera, göz yaşı, komedi... Peri ve Kuzey'in aşk hikayesi. İki zıt insan, bir birleriyle olmak için neleri göze alacaklar? Peki siz bu birbirine zıt iki insanın hikayesini okumaya ve tutkunu olmaya hazırmısınız? ~~~~ Usulca yanına yaklaştım, onun baktığı yöne gozlerimi dikip parmak ucumda yükseldim ve kulağına fısıldadım. "Eşcinselmisin?" diye sordum alayla. Ağzına doğru götürdügü bardakla donakaldı ve yavaş bir şekilde eğilip gözlerini gözlerime dikti. "Ne dedin sen ne dedin ne dedin?!" diye sordu buz gibi bir sesle. "Aslında insanlarin cinsel tercihini sorgulamam ama iki saatir abimi kesiyorsun. Eğer öyleyse, hiç şansın yok diyecektim". Sözlerimi bittirmemle, sırtımın buz dolabıyla buluşması bir oldu. Ben daha ne olduğunu anlamadan kucağına alması, bacaklarımı beline dolaması ve kendini bana bastırması aynı ana tekamül etti. O anda bacak aramda hissettiğim şeyle gozlerim kocaman acıldı. "Küçük Kuzey'in ilgisi sadece benim karşı cinsime küçük ergen". Dili boynumdan başlayıp kulağıma doğru ateşten bir yol cizdi. "Merakını giderebildim mi?" diye sorup kulak mememi dişlemesiyle inlemem bir oldu. ~~~~ Saygıyla ve edeple yorum yapmayacaksanız hiç okumayın. Kimsenin kimseyi kırmaya hakkı yok. Unutmayın bu bir kurgu. Kişinin hayal ürünü. Karşınızda tanımadığınız bir insan olsa dahi gönül kırmayın. Tüm hakları bana aittir çalıntı veya kopyalanmaya karşı derhal yasal işlemler başlatılacaktır. BU HİKAYEDE +18 Sahne mevcut.

••Tamamlandı. Henüz kitap olmadı. Seri, üç ana kitaptan oluşuyor ve 2026 yılında düzenlenmiş versiyonuyla raflarda olması planlanıyor. Wattpad'de bulunan bölümler düzenlenmemiş haline aittir. ❝Bir düş, bin ağıt.❞ Marin Alakan çok küçük yaşlardayken doğduğu topraklardan ayrılmak zorunda kalmıştır. Babası, kaderin sancılı ağlarının önüne geçmek için yıllarca kızının doğup büyüdüğü Mardin'e gelmesini yasaklar ve İstanbul'da herkesten gizli bir hayat sürmesini sağlar. Marin, abisinin yaptığı bir hata yüzünden kendini tekrardan doğduğu topraklarda bulduğunda ise artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır. Eski adıyla Karan Ağa olan kitaptır.

"Ulan bari Polat de." dedi. Sesi yalvarır gibi çıkmış gözleri beklentiyle doluydu. "Mirza demiyorsan deme ama en azından Polat de." "Sen yengeye Elif diyor musun?" dedim alayla bir dizinin repliğine gönderme yaparak. "Sen Polat de. Gerekirse dünyadaki tüm kadınlara Elif diye seslenirim." dedi. Yayınlama tarihi: 01.05.2023

Sessizliğe haps olmuştu kadının ruhu ve o, kadının sessizliğine bile ölen, ruhunu sevdasıyla iyileştiren bir adamdı. Fakat aşka giden yol dikenliydi, ayaklar kan revan içinde kalmıştı, yol uzundu ama yürek yine de pes etmiyordu. Aşk, kadının adıyla, adamın dudaklarının arasından kalpten bir sesle dile geldi. "Arya 'm," dedi adam. Sanki kadının adını söylerken bile tüm aşkını haykırır gibiydi. "Sessizliğine öldüğüm kadın," diye devam etti. ...................... Başlangıç tarihi: 07. 07.2017

"Aral Efken!" Ve bedenim saniyeler içerisinde göğsüne yapıştığında su kapanmıştı. İkimizde nefes nefese kaldığımızda ona bakmak için başımı yukarıya kaldırmış ve çenemi göğsüne yaslamıştım başını eğdiği için burnum çenesine sürttü. Gözleri tüm yüzümü ezberlemek ister gibi tavaf ediyordu. Aralık dudaklarıma kayan gözleri kalın dudaklarının aralanmasına neden oldu. Göğsüne koyduğum elimin altında atan bir kalp vardı. Ritmi benimle aynıydı. Şaşkındım. O ise beni daha çok şaşırtacak bir şey yaptı aralık dudaklarından verdiği nefes dudaklarım çarparken başını daha fazla eğerek topuzum sayesinde açıkta kalan boynuma dudaklarını bastırdı. Kalın ve yumuşak dudakları boynuma temas etmesi ile vücudum reaksiyon gösterdi. Bedenim hafifçe gerilirken gözlerim kendiliğinden kapanmıştı. Elimin altında olan kalbi daha da hızlandı. "Git ve üzerini değiş kıvırcık,yoksa nefessizlikten öleceksin" Efsûn&Aral Efken 09.08.23 - 17.12.23 #1 Bakıcı #1 Arzu #1 Kıskançlık #1 komutan #1 tim #1 bordo BU HİKAYE TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR!!

PUKKA YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLMUŞTUR. 3 KİTAPLIK BİR SERİ OLUP, 1. KİTAP BURADA YAYINLANACAKTIR. Doğduğu ilk gün yetimhaneye bırakılan Rüzgar, hayatı boyunca bir şeylere ve birilerine bağlanmaktan kaçınan, soğuk bir tiptir. Aynı yetimhanede büyüdüğü yaramaz bir kız çocuğu dışında da bağ kurduğu kimse yoktur. Yaşı dolduğu için yetimhaneden ayrılmak zorunda kalan Rüzgar, her seferinde beraber kurtulmaya söz verdiği kız için geri döner. Yine rutin ziyaretlerinden birinde kızın ailesi tarafından yetimhaneden alındığını öğrenir ve bir daha ondan haber alamaz. Senelerini ondan bir iz bulmak için araştırarak geçirirken bir gün, gizemli bir numara doğum gününü kutlar. Çok geçmeden Rüzgar, bu numaranın yetimhanede beraber büyüdüğü kız olduğunu anlar ve kızın içinde bulunduğu zor durumu öğrendiğinde onu kurtarmak için anlaşmalı bir evlilik yapmayı teklif eder. İkisi, aynı soyadını paylaşan, evli ev arkadaşları olacaktır. "Seni seviyorum. Hep sevdim."