De bankzitters gaan op reis naar de jungle. Ze hebben een goeie gids, volle tassen en goeie kleren. Alles is veilig, maar er is één regel. Ga 's nachts de jungle niet in. Milo en Matthy zijn in gevaar, nadat ze deze grote regel verbreken. Komt dit goed?

Milo heeft het niet makkelijk. Hij weet het allemaal niet meer, wat moet hij toch doen? Op school gaat het niet lekker en thuis wordt hij mishandeld. Maar misschien is er wel een uit weg, casa del huts. Maar lost dit nou echt al zijn problemen op? Gaan zijn problemen nou echt helemaal weg als hij blijft zwijgen? Wat als hij dan toch is een keer breekt? Maar gelukkig heeft hij zijn zusje Jiska en zijn beste vriend Matthyas, toch?

Matthy heeft t moeilijk. Niemand weet t van hem. Niemand weet dat hij eigenlijk autusme heeft. Dat hij sociale angst heeft. Dat hij maar een bepaald aantal mensen vertrouwd. Niemand weet dat Matthy onzeker is. En al helemaal niemand weet dat hij eigenlijk homo is. Helemaal niemand, totdat een van zn beste vrienden erachter komt. Maar Matthy wilt geen hulp. Hij wilt geen hulp. Geen hulp voor zn autisme. Geen hulp voor zn sociale angsten. Geen hulp met t vertrouwen. Geen hulp met mensen in zn kring laten. Geen hulp met iets. Hij kan t zelf. 'Laat je niet merken' is wat hij zichzelf altijd zegt. Wat als t zo erg word, dat hij de hulp echt nodig heeft, maar t zelf niet inziet.

'Die het Lam lijkt me ook echt niks, waarom zijn wiskunde leraren altijd kut' zegt Koen als we in de kantine zitten. Ik haal mijn schouders op. 'Hij keek jou ook heel boos aan, Milo' zegt Robbie dan. Opnieuw haal ik mijn schouders op. 'Of zag je dat niet?' Vraagt hij. Ik schud mijn hoofd. Natuurlijk zag ik dat wel, alleen weet ik niet of ik hem daardoor vervelender of juist interessanter vind. Milo, die zijn studententijd optimaal aan het benutten is, is ineens het doelwit van zijn nieuwe leraar wiskunde, Meneer het Lam, die het vanaf les 1 al op hem heeft gemunt. Om het minste moet hij al terug komen, maar niet perse omdat hij Milo haat, en dat heeft Milo ook snel genoeg door. [TW: seksuele details. De school die ik in dit boek heb staan bestaat niet echt, maar het is mijn Boek dus ik bepaal lekker wat er wel en niet kan. Iedereen in dit boek is MEERDERJARIG] :)

Koen van Heest is de definitie van een workaholic; iemand die verslaafd is aan werken. Met meerdere bedrijven op zijn naam is er amper nog tijd voor andere dingen. Zeven dagen in de week werken betekent nul dagen thuis, maar wat is thuis eigenlijk, als je geen hobby's of contacten buiten werk hebt? En wat als je daar teveel van hebt? Robbie van de Graaf zit vanwege zijn epilepsie thuis zonder werk. Meerdere aanvallen per dag zorgen ervoor dat hij niet verantwoord kan werken waar hij voor gestudeerd heeft, maar toch blijft hij het proberen. De twee ontmoeten elkaar voor het eerst als Robbie een sollicitatie aangaat, waarna ze elkaar voor de tweede keer ontmoeten als Koen hem helpt tijdens een aanval in het openbaar. Maar wat als blijkt dat Koen Robbies hulp ook nodig heeft? Kleine flex: #3 in Bankzitters (10-06-2024) #4 in Koebie (11-06-2024)

"Ik wil alles, maar dan ook alles met je delen zonder dat iemand het ziet." Matthy en Robbie hebben nu al twee jaar een relatie. Alleen weet niemand het. Ze zijn bang voor de reacties van de mensen om hun heen. En dus zijn ze stiekem met elkaar bezig. 🔞 ik ga geen smut schrijven maar er komen wel verwijzingen van voor, en misschien een beetje getease 🚬 sigaretten en joints komen in het verhaal voor. 🍕: eet problemen komen in het verhaal voor.

Ik leg mijn ene hand onder Matthyas zijn hoofd en til die een klein stukje op, zodat hij niet stikt. 'Rob, nu graag' zeg ik streng. 'Alcohol, teveel, want hij was... hij- hij zag- en hij voelde zich niet goed...' probeert Robbie uit te leggen. Dan weet ik meer dan genoeg. 'Heeft iemand al 112 gebeld' schreeuw ik keihard. Dit is niet goed, dit is absoluut niet goed. Op dat moment gaat mijn pieper af. Ik druk op de knop. 'Dokter Ter Reegen u bent binnen 10 minuten nodig bij een spoed geval'. Shit, hele slechte timing. Ik pak de porto van mijn broek af. 'Waar heeft het plaatsgevonden?' Vraag ik. 'Nobelstraat 23a' zegt een van de Ambulance Broeders die me oproept. 'Ja, daar ben ik al, heel snel komen alstublieft'. Geïnspireerd op 'Noodgeval' van Goldband. Deel 2 van de Dokter boeken. Deel 1: Dokter Dokter MatthyxMilo

'Buikpijn' zei ze. Vanaf minuut 1 zit het Robbie niet lekker, maar de huisarts bellen om een beetje buikpijn en zijn onderbuikgevoel, gaat niet. Naarmate de klachten van zijn vriendin Jamie erger worden, besluit hij toch maar medische hulp te zoeken, iets waarvan blijkt dat hij er geen minuut later mee had moeten komen. Daar waar de dag begint met buikpijn, eindigt het in iets waarvan ze niet eens wisten dat het mogelijk was. Maar alhoewel Jamie het verschrikkelijk zwaar heeft, verlaat Robbie geen seconde haar zijde en biedt hij haar zijn hand om vast te houden, zijn schouder om op uit te huilen en zijn armen om haar veilig in te sluiten. Want samen komen ze er wel doorheen, toch?