Önyargılı bir kız mı? ;) 🐾🌈🐾 "Geçmiş bırakmıyor yakamı. Benim için ondan kurtulur musun? Abi." 🐾🌈🐾 ~Argo-küfür içerir *Yorumlarınızı saygı çerçevesinde yapınız. Tşk tşk.* *ana karakteri şımarık ve toksik bulabilirsiniz. Tepki kurgusu sayılır.* 23/06/2022: 1K Okuma 06/07/2022: 5K Okuma 19/07/2022: 10K Okuma 13/09/2022: 50K Okuma 26/10/2022: 100K Okuma 22/01/2023: 150K Okuma 08/02/2023: 200K Okuma 03/04/2023: 300K Okuma 21/07/2023: 400K Okuma 23/06/2022: #1 - Ailem 24/06/2022: #1 - Erkekkardeş 27/08/2022: #1 - Önyargı 03/09/2022: #1 - Yenihayat 04/09/2022: #1 - Gerçekhayat 14/10/2022: #1 - Hayat 14/11/2022: #1 - Lise 10/02/2023: #1 - Abiler 29/03/2023: #1 - İkiz 14/04/2023: #1 - Gerçekler ~BU ŞEKİLDE VE İSİMDE YAZILAN İLK KİTAPTIR~ ~Başlama Tarihi: 19/06/2022 ~Bitiş Tarihi: 24/01/2023

Kabul etmek istemiyordum. Ben yıllardır tek başımaydım. Bundan sonra bir aileyle yapamazdım. Fakat içimdeki bu hisse bir türlü anlam veremiyordum. Yüzüme beklentiyle bakıyordu İpek Hanım. Peki benim cevabım neydi?

Annesinin ölümünün üzerinden henüz iki gün geçmişken anneannesinin ağzından kaçırdığı sır ile Sumru Özge'nin hayatı tepetaklak olur. Sumru Özge ise hem bu sarsıcı gerçek ile hem de hayatına yeni giren insanlara alışmaya çalışır. Bu hikaye, onların hikayesi. Yeniden doğuşun hikayesi.

Ailesiyle yaşadıklarını kabullenip kendi hayatını kuran Süveyda Eflin, gerçek ailesinin başka insanlar olduğunu öğrenir. 17 yılı bir hiç uğruna geçip gitmiştir. İki yakın arkadaştan başka kimsesi olmayan Süveyda Eflin'e kalabalık ailesi nasıl gelecektir? Gerçek aile kurgusudur. 🍃

Neva annesi ve ablalarıyla son derece sıradan bir hayat sürmektedir. Geleceğin bizlere ne getireceğini bilemediğimiz gibi geçmişin de neler getireceğini bilemeyiz. 17 yıl öncenin günahları bir mektupla ortaya çıktı. Geçmiş tüm günahları gün yüzüne çıkarmıştı. Geleceğin ise ne getireceği bilinmezdi. ... Not: Öylesine can sıkıntısından yazılmıştır. / Gerçek aile - Abi hikayesidir.

"Üzgünüm... 1 kelime 7 harf ama verdiği acı... Kelimelere , harflere sığamayacak bir acı... Siz beni bu kelime ile terkettiniz... Ben de bu satırlarla... Ölmüşüm ben... Diyorlar ya insan kalbi durduğunda değil unutulduğunda ölür diye. İşte ben dün kan ter içinde eve döndüğümde sizi gülerek sohbet ederken gördüğümde öldüğümü öğrendim... Gidiyorum ben... Masanın üstüne sizin olan her şeyi bıraktım. Kart , telefon... Üçüzler... Zar zor biriktirdiğimiz para da orada. Canınız sıkarlar , onların parasını kullanmak istemezsiniz alın kullanın bu parayı. Siz hep üçüzdünüz üçüz kalın , hiç ayrılmayın... Bana yaptığınızı da birbirinize yapmayın! Unutmayın siz birbiriniz için varsınız! Bir kalp paramparça olduğunda tamir olmuyor ne yazık ki... Hoşçakalın hepiniz. Bu mektubu ben gittikten belki günler , belki haftalar sonra okuyorsunuz. Farkedeceğinizden bile şüpheliyim. Gerçi umursayıp mektubu okudunuz mu onu da bilmiyorum ama eğer okuduysanız şunu bilin ki hiçbirinizden nefret etmiyorum. Rahatça yaşayıp gitmeye devam edebilirsiniz. Ben Ada... Sadece Ada... Ben hiçbir yere ait olamayan , hiçbir yere sığdırılamayan , duyguları olmayan , dilsiz Ada , mutluluklar dilerim..." TAMAMLANDI✔️ ✨Bu Dördüzlerin değil Üçüzlerin hikayesiydi ve ben bu hikayenin sonunda herkes mutlu olduktan sonra kenara atılacak karakteriydim. Peki ben bu acı kaderimi kabullenecek miydim? Hikayenin sonunda tek acı çeken ben mi olacaktım yoksa tek mutlu olanı mı?✨ •Buna benzer aile hikayeleri okumak isterseniz profilimden Berceste ve Rüzgâra Karışan Ruh'u okuyabilirsiniz.•

TAMAMLANDI✔ "Selam! Artık kaç gün kaldığını saymayı bıraktım... Ama biliyorum az kaldı. Gidiyorum. Gitmek zorundayım. Ölüyorum... Her gün geçtikçe ölümün fısıltısını daha net duyuyorum... Duymak zorundayım. Bugün yine unuttum. Evimin yolunu unuttum... Saatlerce yürüdüm. Ama neyse ki çantamda bir kağıda adresi yazdığımı sonradan hatırladım. Yoldan geçen herhangi birine sordum evimin adresini. Şimdi ise yine buradayım... Öylece gitmek istemiyorum. Bir şeyler bırakmak istiyorum bu dünyaya. Ben Deniz... Deniz Vural. Ve bunları izleyen kişi , her kim olursan ol unutma beni olur mu? Ben ölmek istemiyorum. Beni hatırlayacak birileri kalmadığı zaman ölmüş olacağım... Ve lütfen , lütfen ölmeme izin verme!" • Aile-abi kurgusu yazmaya doyamadığım için aklındaki diğer kurguları bir kenara çekip buraya geldim! • MoonLoverrss •

[tamamlandı] "Görüyor musun bakışlarını," dedi kulağıma doğru. "Kuduruyor." Buraya nasıl düşmüştüm bilmiyordum. "Gözlerindeki tehlikeyi görüyor musun diye sordum," dedi omzumu sıkarak. Yutkunarak başımı salladım. "İşte senin bu adamın döllerinden olmana imkân vermiyorum çünkü pısırığın tekisin. Sırf ceza alacaksın diye yaşıtından dayak yemeyi kabullenen, gücünü hiçbir şekilde kullanmayan korkak birisin." Omzuma attığı elini tutarak tiksinircesine vücudumdan uzaklaştırdım. Ondan ayrılıp yerimde doğruldum. "Senin döllerinden olabilirim çünkü sen de bir boka yaramayan korkak herifin tekisin, değil mi baba?" • 'Bazı yerlerinde mantık hataları bulunmaktadır, anlayışınızı diliyorum. Keyifli okumalar.'

bu sefer karışan bebekler kız değil erkek

Bir kız evli, mutlu, bugüne kadar tüm zorlukların üstesinden tek başına kalkmış kız peki ya birden sürpriz yumurta gibi gerçek ailesi çıkarsa ne olur?