[Tamamlandı] Gözyaşlarını kuruttuğu mektubu bıraktı ardında. İçine sığmayan sevgisini dökmek istedi satırlara. Yetmedi, yazmak istedi sayfalarca. Ne kağıt yeterdi sevgisini anlatmaya, ne de ömrü. Ona olan sevgisini ay tozlarına gömdü.

[tamamlandı] (texting) kim taehyung eşsiz bir piyanistti, kim seokjin ise başarılı bir besteci.

Elleri kirli, yüzü yaralı, bakışları cesurdu. Elinde çapası, işlemeli bastona meydan okuyordu. Bedeni tutsak edilse bile ruhu hürriyeti adına hala direniyordu. Kolunun altındaki kitapları, minik elleriyle tuttuğu kardeşi ve topraktı onun serveti. Serveti için canını bile teslim ederdi.

[Tamamlandı] Zihninin ve kalbinin oynadığı oyunlar mıydı kendine sorduğu soruların cevabı? Yoksa kilitli kapıların arkasına gizlenmiş gerçekler mi vardı?

"Gece zihnime çöktüğünde, beni o güzel gülüşün esir aldı Elfida." Fısıldadım dudaklarına. O ise, o güzel bakışları ile baktı gözlerime. "Bana neden Elfida diyorsun Teğmen?" Ellerimi saçlarına attım. "Çünkü sen benim, feda ettiğim tek insansın Taehyung."