"Bırak artık!" diye bağırdım. Canım burnumdaydı, korkudan gözlerimi kocaman açmıştım. O derin yeşil gözleri beni her saniye daha da öldürüyordu, nefes nefese kalmıştım. "Bırakınca gideceksin! Beni bırakacaksın!" "Olması gereken de bu, bu ben değilim! Olmak da istemiyorum" dedi fısıltıyla. Bana vereceği şeyler umrum da değildi. Ben yalnızca onun aşkını istemiştim, nefretini değil! Kolumu aniden bıraktı ve hırlar gibi bana döndü. "Beni suçluyorsun değil mi? Bütün olanlar benim suçum!" "Senin değil" gözlerimden akan yaşlar onu da üzmüş olmalı ki aniden yumuşadı ve bana uzanmaya çalıştı. Tek elimi kaldırdım ve mırıldandım. "Benim suçum, hayatıma seni almamalıydım. Ben ailemi kaybettim Chis! Babam beni istemiyor! Kerem bile yüzüme bakmıyor! Canımdan çok sevdiklerim beni tanımıyor, istemiyor! Seni seçmemeliydim.." Dudaklarımdan öfkeyle firar eden sözler canını yakmıştı bana inanmayan gözlerle baktı. Yerde duran yağmurluğumu aldım ve ona hiçbir zaman söylememem gereken şeyi söyledim. "Ben evleniyorum.." ---- Dikkat! Bu hikaye Eyvah Benim Sevgilim Bir Mafya da yer alan Chistian Atos ve Hilal'in evlenmeden önce ki hayatlarını konu almıştır! Hikaye EBSBM önceleri anlattığı için ilk bunu da okuyabilirsiniz!!

(FİNAL YAPILDI)"Bazı ilişkilere arkadaşlık az gelir, aşk çok fazla.." Bir kadın ve bir adam.. Onları çocukken buluşturan hayata beraber adım atmış, tüm zorluklara birlikte göğüs germiş iki arkadaş.. Naz ve Doruk, hayatlarının hiçbir döneminde diğerinin olmadığı tek bir anı bile olmayan iki arkadaştır. Birbirlerine hayat boyu ayrılmayacaklarının sözünü veren, biri düşse diğerinin onu kaldıracağından emin olan bu iki arkadaş hayatın onlara yapacağı sürprizden ise habersizdir. Ta ki o doğum günü gecesine kadar.. Naz'ın o gece yaşayacağı talihsizlik Doruk'un edeceği tek bir sözle harmanlanacak, iki arkadaşı çıkmaz bir yola sürükleyecektir. Bu iki genç için hiçbir şey o geceden sonra kolay olmayacak, Naz'ın inadı ve dik başlılığı Doruk'un dönüşü olmayan sözleriyle birleşerek onları sınayacaktır. Peki tüm bu olanlara rağmen Naz ve Doruk'un arkadaşlığı sarsılacak mıdır yoksa birbirlerine hiç olmadığı kadar sıkı mı sarılacaklardır? Yani arkadaşlık mı yoksa aşk mı galip gelecektir? Bilinen tek bir şey varsa o da hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağıdır..

(+18)Tek maddeli bir anlaşma; Aralarında olanlar sadece zevk içindi... Peki anlaşma bozulacak mıydı? Matt&Melissa © Tüm Hakları Saklıdır -Locaxx

Bedenim benim değildi artık. Bu tanıyamadığım vücûd benim olamazdı. Peki sahibi kimdi? (+18) (19.01.2016 tarihinde yayımlanmaya başlamıştır. )

Güneş doğdu ve güneş battı. Fırtınalı bir gecede bir kız bebek daha gözlerini dünyaya açtı. Gözbebeklerindeki yabancılık, masumiyetle dans ediyordu, omuzları hafifti çünkü dünyanın ağırlığından habersizdi. O her güldüğünde başucunda kelebekler varmışçasına annesini büyülüyordu. Küçük ellerini açtığında cennetten bir koku yayılıyordu. Annesi ona gülümseyerek bakarken yaşamak için sebep buldu. Kalbi sevgiyle dolarken sesleri duymadı, sevginin sesinden başka yankı yoktu. Sırtında bir kesik hissetti, ardından onlarcasını. Yere yığılırken konuşamadı, nefes alamadı, anlamadı, düşünemedi, hareket edemedi. Tek gördüğü krem rengi erkek paltosu oldu. Son düşüncesi çok uzun zamandır görmediği oğlunu çok sevdiği oldu. Gözünden bir damla yaş aktı. Kadın son bıçak darbesiyle gözlerini dünyaya kapattı. Fırtına şiddetlendi, hiç durmayacakmış gibi. Bebek ağladı, hiç durmayacakmış gibi. Ve hayat çoktan zor bir seçim sundu.

🥀 "Geçmiş, bazen mutlu bir anı bazen acı bir tebessüm. Bazı zamanlarda ise adı konulamayan duygunun adı..." Eflâl... Ölüme ve insanlara karşı gardını almış genç bir kadın... Korkuyla attığı her adımın, hayatından çaldığını fark edemeyecek kadar kimsesiz üstelik. Lâl... Ölesiye nefret ettiği insanlardan kaçıp sığındığı limanda, belki hayatının aşkını bulacak belki de en büyük hayal kırıklığını yaşayacak. Eflâl, onaylanmayan bir evliliğin meyvesidir ve henüz dünyaya gelmeden, hikâyesine ölümün gölgesi düşmüştür. İşi, dostları, abisi... Hepsi onu "öldürülmek" düşüncesinden bir nebze de olsa uzaklaştırmaktadır. Tabii, bir de Karan Akdoğan... Aslında kimsesiz olduğunu anlayan Eflâl'in, kimsesi olan genç adam... Aralarındaki bazen minnet, bazen şefkat, bazen ise karşı konulmaz bir sevgidir. Ancak Eflâl'in baş etmesi gereken ölüm gerçeği, onu Karan'ın yanında da rahat bırakmaz. Eflâl, gerçeklerle yüzleşmeye karar verir. Kime ve neye inanacağını bilmeden kendini hiç de tahmin edemeyeceği gerçeklerin içinde bulur. Artemis Milenyum aracılığı ile kitap oldu. Kitapçılardan alabilirsiniz.❤️ •Yeni bölüm gelmeye devam edecek ve final burada yayımlanacak.

"Çıkardığı fotoğrafın altına, kalemin kapağını ağzında tutarken, kalemle bir not düştü. "Tutku'yla Harmanlanmış Bedenler." " Böyle başlamıştı hikayeleri. Elmaların özü birdi, ihtiyaçları birdi. Aşktan gelen çocuklar, aşk için yaşar, aşk uğruna ölürdü. •Aden Lina Devran. •Rüzgar Devran. •Tuna Devran. •Tutku Devran. Hayatın farklı yüzleriyle olgunlaşmış 4 elma. Anne ve babalarının aşkını yaşamak umuduyla, aşka tutunan 4 çocuk. 4 farklı hikaye. 4 farklı karakter. Aşk onların yasaklı meyvesiydi. Ve hepsi o meyveyi yedi. Tutku Devran'ın kaleminden. Tutkuyla Harmanlanmış Bedenler'in 2. Devam kitabıdır. (SHB'yi okumanız için, Tutkuyla Harmanlanmış Bedenler'i okumanız aralarındaki ilişkileri oturtmak açısından iyi olur.) Başlangıç Tarihi: 10 Ekim 2017/ SALI tarihinde asıl bölümler başlayacaktır. •••••Kapak Tasarımı: yazanbayan14

'Sana benden uzak durmanı söylemiştim.' Dibime kadar girdiğinde geriye gidemeyip, sadece elimi göğüsüne koyabilmiştim. 'Karşıma çıkan sensin ama, üstelik bu hâlde.' Burnuma kokusu dolarken kelimeleri kafamda düzenlemeye çalışıyordum. 'Buna bir anlam yüklemeye kalkma.' Güldüğünde göğüsü elimin altında titriyordu. 'Ateşle oynuyorsun mia bella.' Burnunu boynuma sürttüğünde gözlerimi kapattım. 'Yanmak hoşuna gidiyor belli ki.' Gözlerimi açtığımda onu geriye ittim. 'Uzak dur benden.' Duvar ile arasından kurtulmaya çalıştığımda kolunu duvara yaslayarak beni engelledi. 'Onu bu hâlde önüme çıkmadan önce düşünecektin.' Bakışları dudaklarıma kaydığında kendimi iyice duvara bastırdım. 'Siktir git başımdan!' Başını gülerek iki yana salladı. 'Hiç yakıştı mı ama? O ağızınla çok daha güzel şeyler yapabilecekken.'

Acar Devran, kendini bozguna uğramış gibi hissediyordu. Yaklaşık 7 saattir yatağındaki güzelliği seyrediyordu. Birlikte olduğu ilk bakire kız değildi ama kızın dokunduğu her yerini bir daha öpme arzusuyla yanıp tutuştuğu ilk kadındı. Böyle bir güzelliğe ilk kendisinin dokunmuş olması onu bir inci tanesi gibi hissetmesine neden olmuştu. *** Kız giderken ona sadece -Teşekkür ederim." Diyebilmişti. Adam şaşkınlıktan küçük dilini yutacaktı. Tanımadığı bir adama bekaretini aldığı için teşekkür ediyordu. Bu kızda bir şeyler vardı. Adam "Adın?" Diye sordu. Sadece bunu söyleyebilmişti. İçinden iyi sövdü kendine. Kız dün neler yaptığını aklından istemeden geçirip en azından bu adama adını söylemek istedi " Elvin." Kız kapıdan çıktı. Adam gülümsedi, tenini hafızasına kazıyan sıcak bir Cennet Çiçeğiydi demek ki. Hayatındaki gökkuşağının her bir tayfıydı Elvin. O teni bırakmaya niyeti yoktu. Kapak Tasarımı: ebrar-ky

Birbirine benzeyen iki insanın bir geceyi paylaşması sonucu olan olaylar... Yalnız bir anne ve pişman bir baba. Yağız ve Dolunay sarhoşluğun verdiği cesaretle bir geceyi paylaştı. Birbirlerine karıştıkları o gecenin sonucunu ise kimse tahmin edemedi. Yağız hamileliği öğrendiği anda öyle ağır konuştu ki kendisi bile pişman oldu bu söylediklerine. Dolunay ise bunları kaldıramayarak bir yalanla devam ettirdi hamileliğini. 🖤 "Yıldızlar olmadan ne kadar güzel olabilir ki gece?" "Benim gecemi yıldız değil, Dolunay güzelleştiriyor."