Yanlış olduğunu bile bile onunla böyle bir işe kalkışmak, beni ne kadar akıllı yapardı?

16 yaşında ailesi tarafından reddedilmiş ve bunun üzerine istanbul'a kaçan bir genç kız... Başına geleceklerden habersiz... Bir kimlik arayışı macerası...

Elçin ve Reha aynı okulda farklı sınıflarda yer almaktadır. Elçin sınıfta öğretmenleriyle çok uğraştığı,dersleri çok kaynattığı için Rehaların sınıfına gönderilir..... Devamı kitabın içinde......

Geçmişinden kaçmak isteyen Duygu, her şeyi arkasında bırakarak kitabını yazmak üzere Büyükada'ya taşınmaya karar verir. Ama bu adada herkes, tepedeki gizemli malikanede oturan ve bugüne kadar kimsenin görmediği Karahanlı'dan söz etmektedir. Kısa süre içinde macera duyguları kabaran Duygu, Karahanlı'nın kim olduğunun peşine düşerken, kendini Karahanlı'nın sağ kolu diye tanıtan buz mavisi bakışlı adam; Ateş'le sürekli karşılaşmasının ardında bir sır perdesi aramalı mıdır?

"Bak bana mahvolmuşum, senden kendimi almayı unutmuşum." ||gxg||

İşi almam uzun sürmedi. Kitapçıyı işleten, Alya Kızıltan isimli genç bir kadındı. Yeni açmış burayı, bir sene olmuş daha. Çalışan aranıyormuş hala da. Üzerime kitapçının adı -Hon'ya- ve logosunun baskısıyla süslü bir tişört verdikten sonra hazırdım hemen çalışmaya. Meryem bana kısaca neyin nerede olduğunu gösterdi. O sırada kapıdan içeri bir kız girdi; kısacık, küt kesilmiş siyah saçları vardı, beyaz tenine yakışan iri kahverengi gözlerinin önünde siyah çerçeveli bir gözlük duruyordu. "Günaydın!" derken üzerindeki baskılı tişörtü fark edince burada çalıştığını anladım. Kahverengi gözleri beni buldu ve gülümsedi. "Yeni mi başladın? Görmedim hiç seni."

"Bak, erotizm denen zımbırtıdan hiç anlamıyorum ama bu işi doğru düzgün halletmem gerekiyor," diye devam ettim ciddileşerek, "bu yüzden Bayan Loreen hakkında bir şeyler öğrenmeliyim." Güldü. "Vikipedi icat edildi, git ve ismini google'la," deyip bilgisayardaki işine geri döndü. Göz devirdim. "Hayır, onun öz geçmişiyle ilgilenmiyorum," diyerek hafifçe öne yaklaştım, "onu gerçekten etkileyecek bir sayfa yazmam gerekiyor," dudağımı ısırdım, "bana özel hayatı gerekiyor." Ruby kaşlarını çattı. "Tatlım, bunu bana asla anlatmaz. O gördüğüm en gizemli kadın," dedi ve umutsuzca gülümsedi. "Önemli değil," diye fısıldadım sanki çok gizli bir sır istermiş gibi, "bana telefon numarasını versen yeterli."

Dünyaca ünlü güçlü bir çocuk , cesur ve zeki bir kız...Büyük bir fedakarlık ve bir yemin...Farklı bedenler ve bağlılık...Belki sevgi tek çare ya da her şeyin sonu.Onların hikayesi mutlu mu bitecek mutsuz mu belirsiz .Çünkü bu hikayenin İÇİNDE GÖZYAŞI VARDI...

Acıyı hissetmeyen bir genç... Hiçbir acıyı hissetmiyor. Çünkü onun özel bir durumu var, dokunduğu hiçbir şeyi hissedemiyor. Hiçbir teni, hiçbir nesneyi; kendisine dokunanları bile... O bir ucube... Acıdan, duygulardan, dokunma ve hissetmekten yoksun bir ucube.... Ateş herkes tarafından ucube, piskopat diye adlandırılan bir genç. Kimseyi ve hiçbir duyguyu hissetmiyor. Ta ki bir gün hayatta en çok nefret ettiği Aras'ın dokunuşunu hissedene kadar... Birbirlerini tanımaya fırsat bırakmadan birbirine düşman olan iki genç... Biri okulun en popüleri Aras Yağızhan... Diğeri ucube lakaplı Ateş Çınar... İkisi de inatçı, ikisi de baskın karakter... ********************* Teninde hissettiği şeyle irkildi Ateş. Neydi bu? Daha önce hiç bilmediği bir şeyi nasıl anlamlandırabilirdi ki? Hissetmek denen şey miydi bu? Peki böyle olması normal miydi? Tenindeki bu karıncalanma bu sıcaklık hissi... Normal miydi? Karşısındaki dokunuşlar yarasının üzerinde dolanırken vücuduna yayılan sıcaklık ve titreşimi hissetti. İlk defa beyninde ve vucundunda karşılık buluyordu bir dokunuş. Hissediyordu... teninde gezinen parmakları hissediyordu. Doğduğundan beri ilk defa. Bakışları dokunuşun sahibine döndü. Nefret ettiği o yüz karşısındaydı. Aras Yağızhan... Dünyada başka bir insan yokmuş gibi sadece onun dokunuşunu hissetmesi karnında bir sancıya neden oldu. Bu neydi şimdi?....

Ağır ol, heyecanı kaçmasın.