Kapı açıldığında üzerimde bulunan havlunun panik ile elimden kayarak üzerimden sıyrılıp düşmesi üzerine gözleri vücudumda gezindi. O da benim gibi donup kalmıştı. Karşısında üzerinde hiçbir şey olmadan duran bir kadın vardı. Gözlerinde bulunan şaşkınlığı yok ederek yavaşaca yürümeye başladı. Her adımında gözlerim onun gözlerindeyken onun gözleri de bendeydi. Yapabildiğim sadece yaklaşmasını seyretmekti. Ne eğilip yerden havluyu alabiliyor ne de gözlerimi ondan çekebiliyordum. Tamamen karşıma gelip durduğunda benim gibi onun da yutkunduğunu gördüm. Gözleri artık koyu kahverengi değil siyaha dönmüştü.

Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi. 🔥 Yayınlanma Tarihi: 12.04.2020 Bu kurguda geçen kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Uyarı: Eğer kurguyu spoi almadan okumak istiyorsanız, yorumları okumamanızı tavsiye ediyorum.

Ateş, yaktığını düşünüyordu, ta ki Güneş'in saf alevinde kavrulana kadar... ..... Ellerini saçlarımın arasından geçirerek dudaklarımızı birbiriyle kenetledi. Öpüşmemiz derinleştiğinde artık Ateş ile önümüzde bir engel kalmadığını anlamıştım. Biz birbirimiz olmak için hazırdık. Ateş'in dudakları dudaklarımdan ayrılıp yanaklarımı oradan da boynumu bulduğunda yatak odasına Ateş'in kucağında bacaklarım beline dolanmış şekilde gelmiştik. Ateş'in birden boynumdan kendini geriye çekmesi ile şaşırarak ona baktım. Gözlerime anlayamadığım bir ifadeyle ile bakıyordu. "ne oldu? Niye o şekilde bakıyorsun?" Diye sordum. Ateş "sen hala sarhoş musun? Eğer sarhoşsan..."Diye konuşurken sözünü kestim. "Hayır Ateş sarhoş değilim ve kendimdeyim. Kendini benim sarhoşluğumdan yararlanıyormuş gibi hissetme lütfen. Şu anda sarhoş değilim ve seninle..." Diye konuşurken cümlemin bitmesine bu seferde o fırsat vermedi ve tekrar dudaklarımızı birleştirdi. Sanki hiç ara vermemiş gibi kaldığı yerden devam etmeye başladı. Ne ara üzerimden geceliğimin çıktığını bilmiyordum. Sırtım yatağı bulduğunda Ateş'in dudaklarımdan dudaklarını ayırıp emin misin der gibi bakması üzerine kollarımı boynuna doladım. Bu hareketim ile verecek olduğum cevabı almıştı. Ateş'in tekrar dudaklarını hissettiğimde yerimin onun kolları, elleri ve dudakları olduğuna emindim. Ondan başka bir erkeğin bana dokunmasına asla izin veremezdim. Ateş'ten başka hiç bir erkeğin dokunuşunu kabul edemezdim. Onunla şu an yaşadıklarımı kimseyle yaşamak istemeyecek olduğum gibi. Değişik duyguları ve hisleri de yaşıyordum. Benim mutlu olmam için elinden geleni yapıyordu. Ayrıca mutluydum da....

Tam hayattan vazgeçerken, Beni aşka inandır. mizah#1 (09.06.2019) texting#1 (18.06.2019) lise#1 (22.07.2019) anonim#1 (26.07.2019) macera#1 (02.12.2019) genelkurgu#1 (31.12.2019) gençkızedebiyatı#1(20.01.2020) kısahikâye#1(05.03.2020) gençkurgu#1(07.03.2020) romantik#1(16.05.2020) romantizm#1(28.05.2020) komik#1(30.05.2020) dostluk#1(25.06.2020) komedi#1 (05.12.2020) Başlama Tarihi: 16 Mayıs 2019💫 Bitirme Tarihi: 8 Eylül 2019💫 Kapak| missisbhikayeleri

© Tüm hakları saklıdır Kitap şarkısı: CAN KAZAZ - Sürsün Bahar Az sözle çok şey anlatacaksın. Sadece, Seni seviyorum diyeceksin ama öyle her zaman değil, yalnızca hissettiğinde.