Hikaye de yetişkin içerik bulunmaktadır! Bunu bilerek okumanızı tavsiye ederim. "Seni meşgul ediyorum bu saatte ama dün telefonum sende kalmış onu alabilir miyim?" dedim. Elini sağ ön cebine sokup çıkarttı ve bana uzattı. Telefonumu almak için elimi uzatınca geriye çekti. Kaşlarımı çatarak ona baktım. "Bugün o puşt aradı, açtım." dedi. "Neden?" dedim. "Canım istedi." dedi. "Canın istedi diye benim telefonumu açamazsın." dedim. Kaşlarını çattı ve bir adım yaklaştı. "Ama açmak istiyorum." dedi. Anlamazca yüzüne baktım. "Ne demek istiyorsun Arslan Abi?" dedim. Gözlerini kapatıp soluğunu bıraktı. Gözlerini açıp dişlerini sıkarak konuştu. "Bak işte bunu istemiyorum. Bana abi demeni istemiyorum. Senin için abi olmak istemiyorum." dedi. Benim için abi olmak istemiyor muydu? Şaşkınlıkla gözlerimi açıp kalbimin hızlanmasıyla ona baktım.

Düz bir çizgide giden hayat sıkıcı olurdu. Bu söze istinaden Volkan hayatı boyunca sıkılacak zaman bulamadı çünkü ne çıktığı ne de indiği yokuş bitti. Omzundaki tozları silkeleyip önüne bakmayı tercih etti. Aşkın her halini sevdi ama bir gün karşısına öyle biri çıktı ki vuruldu, takıldı, tökezledi. Dik durabildi mi?

Bela o adamın soyadıydı, ateş ise yaşadığı yer... Ateşin içine çektiği masum, hiçbir şeyden habersiz bir kız... Oysa tek amacı onu korumaktı. Ateşte yanmak mı daha korkutucuydu, yoksa buzun içinde donmak mı? İşte o masum yürek tam da bu iki ucu ölüm olan çizgideydi... Adam o kızla o zorlu yola çıkarken her şeyi göze almıştı. Almışlardı... Yanmayı, yakmayı, her şeyi ezip, yok etmeyi... Ama adamın hesaba katmadığı tek bir şey vardı... UNUTULMAK... Evet unutulmak hiç hesapta yoktu... Aynı yolda yürüyüp, ateşleri ile yanmaya hazır mısınız?

"Bu senin düğün istemeyen halin miydi?" diye sordu Yavuz duruşunu bozmadan. Nefesini düzene sokmaya çalışan İnci "Sana nikahı bastım diye dans ettim bu kadar, evet." dedi dalga geçerek. Bir şey söylemedi Yavuz. Önündeki su dolu şişeye uzanıp bardağına doldurdu, fakat doldurduğu suyu eline alamadan İnci'nin bardağı kapıp kafasına dikmesiyle sabırla yutkundu. "Sen nasıl bir manyaksın ben anlamadım ki!" Güldü İnci. "Nasıl bir manyak olduğumu çözebileceğin kadar kalmamayı umut ediyorum hayatında." diye yanıtladı Yavuz'u. Bedeninin duruşunu bozmadan boynunu çevirip kıza kısa bir bakış attı Yavuz. "Bir yerde kalabilmen veya ayrılabilmen için orada olman gerekir. Sen benim hayatımda değilsin." dedi ters sesiyle. Kıkırdayarak bardaktaki sudan biraz daha içip "E süper o zaman." diyerek ayağa kalktı İnci. "Hadi burada uslu uslu oturmaya devam et sen."

"Abimlerle okey oynamak için geldiğini sanıyordum."demem ile sırıtmasına devam ederek hayır dercesine kafasını salladı."Sence bende buraya sadece okey oynamak için gelmiş bir tip mi var?" "Evet."diyerek dalga geçip güldüğümde bakışları dudaklarıma indi. Kafamı olmaz derecesine salladım. "Peki sence bende durmadan beni öpmene izin verebilecek bir tip varmı?" "Evet."dedi benimle aynı şekilde. "İyi alıştın bakıyorum." "Sen alıştırdın beni ne yapayım. Geçenlerde beni sömüren sendin hatırlatırım."dediğinde kaşlarım çatıldı. "Benden başka kimse yapamaz! Öpemez zaten!"dediğimde eğlenen sesiyle konuştu. "Emin misin güzelim?" "Evet eminim!" "Biliyor musun?"diye mırıldandı."Neyi?"diye sordum. Gülümseyip yanıtladı. "Beni ilk öpenin sen olduğunu."

Başkomiser Kürşad Karahisarlı. O mahallenin ağabeyi, herkesin saygı duyduğu delikanlısıydı. Karahisarlı soyadıyla nam saldığı mahallesinde hayatına birden giren Özlem ile kalbinden vurulmuşa dönmesi çokta geç olmayacaktı. (Tamamlandı) ©Tüm Hakları Saklıdır.

"Senin mafyalığın bana sökmez delikanlı!Sen delikanlıysan,ben de deli hatunum." Dediklerim hoşuna gitmiş olacak ki dudağının kenarı yukarıya doğru kıvrıldı. Yavaş adımlarla bana doğru yaklaştı. "Demek deli hatunsun." Meydan okuyan bakışlarla başımı salladığım sırada burnumun dibine girdiğinde nefesimi tutmuş bir şekilde mavilerine baktım. "Benim deli hatunumsun."

Hayat mücadelesi içinde herkes gibi yaşam savaşı veren Neva Aktan'ın , işi gereği cezaevine aşıya gitmesiyle başlayan , Savaş Kayademir'in ilk gördüğü anda tutulduğu kızımızın başına gelenleri konu alan bu hikayeye gelin hep birlikte konuk olalım... KESİT : " Başıma gelenler senin yüzündenken bu koruma çabası neden!!! " Cümlem bittiğinde seğiren çenesi ve sıkılı yumruklarıyla karşılaşmıştım. Elini kaldırıp bahçedeki herkese sertçe gitmelerini isaret ettikten sonra yine bakışlarını bana çevirmişti. " İstemedim. Eğer başını belaya sokmak gibi bir niyetim olsaydı hayatta yapmayacaģım bir şeyi yapmazdım Neva! Senden kaçmazdım. Aylarca takip edip iyi misin değil misin öğrenip sonra yok olmazdım! Sen de haklısın... Benim gibi bir adam kimseyi sevemez! Senin gözünde cani , korkutucu , pislik adamın tekiyim ya hani!!! " ▪▪▪ Tüm hakları saklıdır!

Her belayı kendine çekebilecek potansiyelde olan muhabirimiz ile belalardan hiç hoşlanmayan yakışıklı başkomiserimizin tatlı aşk haberine hoş geldiniz... Işık Yıldız & Atilla

Bu dünyadaki şanslı insanlar aşkla bir kere de olsun karşılaşırlar... Seçilmiş insanlar tutkulu aşkı son demine kadar yaşarlar... Ve eğer şanslı seçilmişse o tutkulu aşkın ateşiyle yakar, yanarlar... Tutkulu aşkın ateşinde yanan, Tüm ezberleri bozan ikili: Uğur Alahanlı ve Uygar Alahanlı geliyor... Sahne onların... ATEŞ SENİ ÇAĞIRIYOR yakında...