Genç bir kız olan SERA DİNÇ'in bakıcılık maceraları ve aşkı...

-"Sen bana aitsin." -"Ben kimseye ait değilim." -"Yanılıyorsun bücür.." -"Bana bir daha bücür deme!" YAZIM YANLIŞLARI VARDIR ONA GÖRE OKUYUNUZ! .HADİ BAŞLAYALIM.

Eylülün ailesi yoktu artık yanında... Kırgındı, bitkindi üzgündü.... Yetiştirme yurduna gittiği günü hatırladı EYLÜL... nasılda umutluydu... Nerden bilebilirdi kızcağız, yemek yerine dayak yiyeceğini.... Daha 14 yaşındaydı üstelik... Birilerinin gelip onu o harabe yerden kurtarmalıydı...! **** Artık 17 yaşında bir genç kızdı... saftı, temiz yürekliydi, tertemiz bir kızdı... Eylül beyazdı.. Hatta beyazın ta kendisiydi... Eylülü bir aile almaya gelmişti... Eylül mutluydu.. Ama bilmediği bir şey vardı.. Beyazlığı o aileyle tamamen siyaha bulanacaktı...!

'Benden gidemessin beni iste yada isteme benimlesin.' Yanıma diz çökmüş adama baktım dağılmış saçlarıyla bana umutla bakan gözlerinde umut ışıgını söndüren o sözleri söylemek için ağzımı açtım. 'Seni sevmiyorum istemiyorum ben başkasını seviyorum ve ondan hamileyim. ' Evet hayatında her yaptığına pişman olur mu insan? Ben ağzımdan çıkan sözlerden hemen saniyesinden pişman oluyordum. Tıpkı şimdi olduğu gibi gözlerinden ateş fışkıran adama baktım. Bi yanı yıkılmış bir yanı öfkeli. Sizde pişmanlıkla dolu hayatımı okuyacak kişilersiniz. °SBA ailesine hoş geldiniz°🐼🌼

''Pelin hiç bir zaman böle olmasını istememişti sadece kötü biri olmamasını istemişti ama olmadı mafya onu sevdi ilk gördüğünde Cem Sönmez herkes onun etrafında dönerken o sadece Pelin'e baktı masum tatlı güzel olmasına Cem onu hem ağlatacak hemde mutlu edecek Bu sadece Pelinin elinde peki o napıcak mutlu olmak için onu mu sevicek yoksa ağlıyacak kırılacak mı?'' -Beni nolurr bırak -Ben ölene kadar benimle durucaksın ''Seni seviyorum'' -Ben seni sevmiyorum -O zaman sevceksin zorundasın

.

İçine kapanık bi kız 20 yaşına kadar sevgiyi tatmamış bir mafya tarafından sevilen bu kız mafyayla başa çıkabilecek mi ?

Berfu & kılıçarsla nın nefretle başlayıp aşkla biten büyük aşkı...

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------