Bir insan bazen bir çift ela göze yenilirdi. Ben karşımda bir dağ gibi duran adamın ela harelerine yenilmiştim. Onu gördüğüm ilk an bile kalbimi güven ve huzurla doldurmuştu farkında dahi olmadan. Bazı insanlar farkında olmadan bir başkasının hayatını kurtarırdı. ❝Benim vatanım sensin, Asena.❞ ❝Benim evim sensin, Barlas.❞ 🕊️ Not: Kurgu yetişkin öğeler içerecektir.

Sene 1992, ülke sağ ve sol çatışmasının izlerini hâlâ taşıyorken henüz yoluna girmiş bir düzen yoktur. Bu çatışmanın içerisinde aynı evde doğup büyümüş olan Firuze ve Ecevit birbirlerinin tek ve en sevdiği oyun arkadaşıdır. Yetişkinlerin kavgalarının ötesinde, boya kalemleri ve oyunlarıyla büyüyen iki çocuğun doğarken beraber yazılan hikayeleri; bir doğum gününde sert bir silgiyle silinir, hiç var olmamış gibi koparlar birbirlerinden. Silgi yazıyı siler, kağıdı hırpalar ve Ecevit bir ailenin avucunun içinde yok edilir. Suçlar ve cezalar. Cezaları yalnızca suçlular mı çeker? Silgi yazıyı siler, leke bırakır ve Firuze en sevdiği oyun arkadaşını kaybeder. Suçlananlar ve cezalandırılanlar. Suçlular sadece yetişkinlerden mi çıkar? Firuze Akın ellerinde fırçalar, karşısında tablolarla yıllardır oyun arkadaşını beklemektedir. Seneler sonra aynı sayfa açılır, silgi de kalem de tek kişinin eline düşer. Ali Ecevit Tarhan, yazıp silmek için yok edildiği o yere geri döner. *** "Firuze sen benim çocukluğumsun," Gözleri derin bir şefkatle bana bakıyordu. Konuşan Ecevit'ti. Onu evvelden tanıyordum. Gözlerindeki şefkat avucunun içine düştü, un ufak edildi. "Firuze sen benim çocukluğumun katilisin," dedi acıyla, nefesini keskin bir bıçak kesti, o bıçağı ben tuttum sandım. Konuşan Ali Ecevit Tarhan'dı. Onu yeni tanıyordum.

O kurtların göğsünde ateş vardır. Dağları aşıp ovaya iner, geceleri gündüze çevirirler. İşte böylece, yolunu o ateşten bulan bir ekip. Beyinleri vatanın toprağıyla yıkanmış, alaycı bir ekip... (İsyankarlar Komandosu) -Amacınız nedir, asker? -İsyan, komutanım. -Aferin, asker...

Kendi yansımamı gördüm katran karası gözlerinde. Gözleri bir mezardı sanki. Bende o mezara atılmış ,kefen bile giydirmeye üşendikleri bir cesettim. Bembeyaz bir yüz geldi gözümün önüne bir an ... Gözleri açık,ruhu çoktan bedenini terk etmiş. Bas bas ölüm diye bağırıyordu gözleri... Ve ben o gözlerde kendi yansımamı görüyordum. ✨ Gökyüzü durdu yer yüzü izlemeye başladı olacakları, milattı onlar içinde... Aşkları mı galip gelecekti yoksa nefretleri mi?.. Belki de nefretlerin den doğaçaktı büyük aşkları... Kalemleri yazmıştı yazgılarını çoktan... ✨ Bu hikâyeyi beraber yaşamak dileğiyle...🌹 Kitap şarkısı: Yakamoz Tüm hakları saklıdır, alıntıya da çalıntı durumunda yasal işlem başlatılır. Bu hikaye kurgudur,gerçeği yansıtmamaktadır ... 08.04.2022

!DÜZENLENEN BÖLÜMLERİN BAŞINA "(d.)" KOYUYORUM! Öldüğünde, mezar taşına adı bile yazılmayacak olanlardık. Biz; İsimsizlerdik. Kapak: elirixgraphic / @azraaxsea 🔗🇹🇷 *İsimsiz Künyem adında ve kurgusunda yazılan tek kitaptır.* Askeri kurgudur.

Her Türk asker doğardı. Lakin sadece bazılarının yaşamı asker olarak son bulurdu. Onlar vurulduklarında değil, unutulduklarında ölenlerdi. Onlar şanlı Türk ordusunun askerleri, şehitleriydiler. Ve hepte öyle kalacaklardı. Not: Bu kitapta yazılan askeri nizam ve askeri olayların çoğunluğu gerçek bilgilerdir. Bizzat Gazi, Emekli, Aktif askeri personellerden alınan yaşanmış olaylardır. Teşekkürler.

𝘼𝙨𝙠𝙚𝙧 𝙠𝙪𝙧𝙜𝙪(kitap tasarım @elif_ece_dogan) Yıldırım timiydik biz acımıza yaramıza rağmen koşar, savaşır, can verirdik kimse durduramaz kimse görmezdi çünkü her renge benzerdik yıldırm timi tam tamına 100 leş alarak Hakkari ye kadar koşmuştuk...

NOT: BU HİKAYE İLK OLARAK 9 MAYIS 2023 TARİHİNDE YAYIMLANMIŞ, DÜZENLENEREK YENİDEN PAYLAŞILMAYA BAŞLANMIŞTIR! Seneler önce askerde Üsteğmen olarak dağlarda savaşan Mahir Erten AYDEMİR, karşı karşıya geldiği teröristlerden elebaşını öldürür. O an askeri hayatında yakaladığı başarı onu ve ailesini gururlandırsa da bu, Baş Komiser abisinin hayatına mâl olur. Bu ölüm Mahir'i büyük bir acıya ve psikolojik sorunlara sürükler. Öyle sorunlar ki bir görevde ağır yaralanır ve operasyonlara odaklanamadığı için görevden alınır. Bir şekilde hayatını Baş Komiser olarak devam ettirirken psikolojik sorunlarıyla baş etmeye çalışır. Tam bu sırada ailesini bir otobüs yolculuğunda, teröristlerin hain saldırısında kaybeden Ayşim Güneş ailesinin intikamını almak için hayali olan polisliğe tutunur ve Komiser olarak hayatına devam ederken görevini devamlı eski dosyaları araştırmak için kullandığından görevinden atılır. Kaderin bağladığı yüreklerde çıkan iki yangın, üç ölü ve geriye kalan sadece yaşayamayan iki insan. "Bu savaşı durdurabilir misin Baş Komiser? İçimde ki savaşı durdurmaya gücün var mı?" Kadın sorar gibi söylese de aslında sesi yalvarır gibi çıkmıştı. İçinden çıkamadığı bu savaştan artık kurtulmak istiyordu. "İçinde ki savaş senin zihninde Ayşim, bunu ancak sen durdurabilirsin ama," deyip parmak uçlarını kadının kalbine yasladı. Parmaklarının altında ki yaşamı hissetmeye ihtiyacı vardı. "Kalbinde ki savaşı bırak ben üstleneyim. Senelerce dağlarda savaşan Üsteğmen Mahir Erten AYDEMİR, bir kadının kalbinde ki savaşa yenik düştü demesinler," dedi adam sanki o savaşa çoktan yenik düşmemiş gibi. Ortada bir savaş vardı. Dökülmesi gereken kanlar, yerine getirilmesi gereken sözler. Bu yüzden kaderin ortak noktada birleştirdiği, güler yüzünü göstermediği bir gün iki yürek birleşmişti.

Uykuları gergin geçen insanlar ya askerdir ya da tehlikededir.Askerler,masumlara birşey olacak korkusuyla kafasını yastığa gerginlikle koyar.Tehlikede olan insanda kurtarıcı bekleyerek kafasını yastığa koyar. Masumların kurtarıcısı ise askerlerdir.Topraklarına sırf Türkiye'ye düşman olmadıklarından baskın yerler.Kadınlar ve çocuklar korkuyla çığlık atarlar evin babası ise savaşmak zorundadır,eşini ve çocuğunu korumak için eline silah alıp sokaklara çıkar. Bu masumları koruyan ülke ise Türkiyedir,hiçbir çıkarı olmadan savaşan belkide tek ülke olabiliriz. Üsteğmen Efil Kara bu masum çocuklardan biriydi, annesini ve babasını gözünün önünde öldürmüşlerdi.Büyüdüğünde intikam almak için asker olur ve olaylar gelişir iyi okumalar

"Delilerin sevdası hoyrat bir fırtına gibidir. Günün başında seni sarsan fırtına, gecenin şafağında ılık bir esintiye dönüşüp kaburgalarının arasına sokulur." Saka ve Sanrı'da tanıdığımız Gurur ve Farah'ın hikayesi. SVS'den bağımsız bir kurgu olduğu için Sarkaç'a başlamak için önce Saka ve Sanrı'yı okumanıza gerek yoktur.