Kaçtıkça dibe batan, savaştıkça boğulan bir kadın. O, töresiz. Hep berdele kurban giden kadınların aşklarını okuduk. Bu kez töreyi ayaklar altına alan bir annenin sevgisini okuyacağız. Beyler, ağalar, aşiretler, aşklar, entrika dolu oyunlar. Ama kaçmaya değil, savaşmaya geldik. Hikaye farklı şehirlerde geçmektedir.
Kont, Beria'ya bir mektup bırakmıştı ve bu sadece bir cümleden ibaretti. "Çalınan kuşlar bizimdir, sokaklara dökülün."
"Sen," dedim yeniden başka bir konuya geçerek. "Ben bir silahsam sen o silahtan çıkan kurşunsun." Ardından dudaklarını saçlarımın arasında hissettim. Öpmüyordu ama her an öpmeye hazır gibi orada duruyordu, hissediyordum. "Sen, Nefes." dedi benim gibi. "Ben yeniden cehennem olmuşsam, senin ateşin yüzünden." *11...